My Twitter Feed

28 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Οι αριστερές συνιστώσες…

pappas-tasos…της Δεξιάς.

Του Τάσου Παππά (efsyn.gr)

 

—————————————————————————————————————————————————————————————————-Μεγαλύτερο καλό στον Α. Σαμαρά δεν θα μπορούσαν να κάνουν οι εξ αριστερών εταίροι του ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, από την εθελοντική συμμετοχή τους στην υλοποίηση μιας συντηρητικής ατζέντας. Σ’ αυτόν τον περίεργο εκ πρώτης όψεως γάμο, ο πρωθυπουργός έχει το πάνω χέρι, προωθεί τις πολιτικές που καθιστούν ηγεμονική την πρότασή του και οι άλλοι δύο, οι οποίοι υποτίθεται ότι βρίσκονται εκεί για να βάζουν φρένο στη στρατηγική της Δεξιάς και να δίνουν ένα αριστερό χρώμα στη διακυβέρνηση, απλώς επικυρώνουν τις επιλογές Σαμαρά, προβάλλοντας κάποιες δειλές αντιρρήσεις προς το θεαθήναι και ρίχνουν το βάρος τους στην αναμέτρηση με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα κερδίσει την ψυχή της Κεντροαριστεράς.

Στο ΠΑΣΟΚ έχουν επιλέξει να συγκρουστούν με τον «δήθεν προοδευτικό συντηρητισμό [σ.σ τι πάει να πει αυτό ένας Θεός ξέρει] που επαγγέλλεται την ακινησία στο όνομα επιμέρους κεκτημένων». Δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο θεωρούν επικίνδυνο για τη χώρα και τη δημοκρατία γιατί λαϊκίζει ασυστόλως και υποθάλπει τα φαινόμενα βίας και ανομίας. Στη ΔΗΜΑΡ αγωνίζονται για την ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλισμού, εναντίον των δυνάμεων που με τις πολιτικές τους οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που είναι τώρα. Τώρα πώς θα γίνει αυτό όταν η ΔΗΜΑΡ συνυπάρχει στην εξουσία με τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν αδιαλείπτως τη χώρα από τη μεταπολίτευση και τα οποία, με βάση την ανάλυσή της, ευθύνονται για τις καταστροφικές πολιτικές, είναι ένα ζήτημα που ξεφεύγει από τα όρια της λογικής και της πολιτικής επιστήμης και ακουμπά τις περιοχές της μεταφυσικής και της ψυχανάλυσης.

Προφανώς και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ θεωρούν δευτερεύουσας σημασίας το γεγονός ότι μεθοδικά στήνεται ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας της δημόσιας ζωής, ότι τα θεσμικά όργανα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα (υπουργικό συμβούλιο) ή φασκιώνονται με το πρόσχημα των έκτακτων συνθηκών (Βουλή), ούτε φαίνεται να ανησυχούν που με τις πολιτικές που εφαρμόζονται δημιουργούνται τετελεσμένα.

Είναι συνεργοί σε μια διαδικασία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι μια κοινωνία καθημαγμένη χωρίς αντίβαρα. Γιατί εκεί θα οδηγήσουν η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η δραματική μείωση των εισοδημάτων των φτωχών και των μεσαίων στρωμάτων, η κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η άνευ όρων υποταγή στις επιθυμίες των ισχυρών του χρήματος, η συκοφάντηση κάθε κινητοποίησης ως δυνάμει τρομοκρατικής πράξης.

Αυτό που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν είναι ότι μπροστά στα μάτια μας δεν διαλύεται το πελατειακό κράτος, η παρασιτική οικονομία και η φαύλη κομματοκρατία, όπως ισχυρίζονται οι θεωρητικοί του μονόδρομου. Σαρώνονται τα δίκτυα πρόνοιας, ο παραγωγικός ιστός της χώρας, οι μηχανισμοί προστασίας της εργασίας, οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί. Αυτά είναι πια κοινός τόπος. Το επισημαίνουν πολιτικοί και σχολιαστές υπεράνω υποψίας για ροπή σ` αριστερό ριζοσπαστισμό. Ο Κ. Σημίτης εξέφρασε την ανησυχία του για τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Ο συνάδελφος Γ. Πρετεντέρης έγραψε πως «το βέβαιο είναι ότι την τελευταία τριετία, λόγω της τρόικας και των Μνημονίων, η χώρα έχει μπατάρει απολύτως προς την πλευρά των επιχειρηματικών συμφερόντων. Εις βάρος της μισθωτής εργασίας» («Τα Νέα» 12-2-2013).

Είναι αντίφαση εν τοις όροις, κόμματα που δηλώνουν αριστερά να ανέχονται αυτή την πολιτική ανατροπής των δημοκρατικών κεκτημένων με το επιχείρημα ότι έτσι σώζεται η πατρίδα. Μας καλούν, μ” άλλα λόγια, να αποδεχθούμε αδιαμαρτύρητα τη χρεοκοπία των ανθρώπων για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία των αριθμών.

Αυτή όμως δεν μπορεί να είναι η Αριστερά, ούτε καν στη συμβιβασμένη εκδοχή της. Για την Αριστερά το προέχον είναι το «κοινωνικό ζήτημα». Στο λεξιλόγιο και στο πρόγραμμα δράσης της υπάρχουν και τίθενται προς διεκδίκηση η κοινωνική δικαιοσύνη, η αναδιανομή του πλούτου, οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ προτιμούν να εκτοξεύουν αυστηρές συστάσεις στα συνδικάτα, να κάνουν εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση στους χειμαζόμενους πολίτες, να καταπίνουν αμάσητη τη στρατηγική της έντασης που εκπορεύεται από το ακροδεξιό επικοινωνιακό επιτελείο της Δεξιάς και να βολεύονται με τον ρόλο της «αριστερής συνιστώσας» της κυβέρνησης που τους έχει παραχωρήσει ο πρωθιερέας της.

Οχι όμως χωρίς συνέπειες. Πυκνώνουν οι φωνές στο ΠΑΣΟΚ που κατηγορούν τον Ευ. Βενιζέλο ότι έχει μετατρέψει το κόμμα σε δεκανίκι της Δεξιάς. Το 45% των σημερινών ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι το κόμμα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση (γκάλοπ της Public Issue). Μηνύματα προς τις ηγεσίες είναι αυτά. Θα μείνουν αναπάντητα;

 

 

Σχολιάστε