ΝΟΔΕ: Η επίθεση σε αστυνομικό

Με τίτλο “επιζητώντας το αυτονόητο – καταδίκη(;) αγνοείται”, η ΝΟΔΕ Κιλκίς εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

“Με αφορμή την άθλια και άκρως ντροπιαστική εικόνα να επιτίθεται και να χτυπά πολίτης στέλεχος κόμματος συνάνθρωπο του που υπηρετεί στην Ελληνική Αστυνομία η ΝΟΔΕ Κιλκίς εκφράζει θερμές ευχές για ταχεία ανάρρωση στο άτυχο όργανο της Τάξης που εδέχθη την απρόκλητη επίθεση στη διάρκεια της πορείας στο άγαλμα Τρούμαν στην Αθήνα.

Πέρασαν τρεις ημέρες και μετά λύπης μας ασφαλώς δεν υπήρξε ακόμη ένα απλό συγνώμη από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ για την υπόθεση αυτή και την απίστευτη σκηνή που έκανε το γύρο του κόσμου προκαλώντας με την αγριότητα και την σφοδρότητα της κάθε άνθρωπο. Να επιτίθεται πολίτης σε αστυνομικό και μάλιστα να του καταφέρνει χτύπημα που ίσως να είχε αποβεί μοιραίο υπό κάποιες άλλες συνθήκες.

Η ΕΛ.ΑΣ. είναι μια υπηρεσία που λειτουργεί έχοντας ως στόχο της την διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας των συμπολιτών μας.  Και επειδή από μόνη της καμιά υπηρεσία δεν μπορεί να καταφέρει ένα τόσο μεγάλο ”φορτίο” απαιτείται και η ατομική ευθύνη καθεμιάς και καθενός φυσικού προσώπου που αποτελούν μέλη μιας ευνομούμενης Πολιτείας.

Ευθύνη η οποία συνίσταται στο να πράττουμε από πλευράς μας ότι είναι φυσιολογικό και όχι οποιαδήποτε ενέργεια, πράξη, δράση που χαρακτηρίζεται και είναι ακραία. Οπως εν προκειμένω η αποκρουστική κίνηση-χτύπημα ενός ανθρώπου εναντίον ενός άλλου ανθρώπου.

Η καταδίκη είναι αυτονόητη και ο αποτροπιασμός από όλους (πολίτες, φορείς, κόμματα κ.ο.κ.) είναι εκ των ων ουκ άνευ. Και ως ενέργεια που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μας αφήσει αμέτοχους προκαλεί το κοινό αίσθημα σε μια στιγμή που η χώρα και η ευρύτερη περιοχή μας βρίσκεται στην βασική ”σκηνή” του ”θεάτρου” των παγκόσμιων εξελίξεων. Εκτός και αν ορισμένοι δεν μπορούν να δουν ”ΚΑΘΑΡΑ”, ποτισμένοι και εγκλωβισμένοι από τις προσωπικές τους αδιέξοδες και αναχρονιστικές θέσεις τους.

Που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η πολιτική εκμετάλλευση και ο αποπροσανατολισμός από το κυρίως θέμα, την επίτευξη δηλαδή της πορείας της χώρας και της κοινωνίας μας έξω από την στενωπό των οικονομικών επιτηρήσεων και της φυγής προς τα μπρος. Και του χαϊδέματος αυτιών των ολίγων ευτυχώς χειροκροτητών και οπαδών μιας ιδεολογίας που καλή είναι να την διηγείσαι και να την διαβάζεις αλλά επί του πρακτέου δεν έχει καμιά εφαρμογή και έχει κλειστεί για πάντα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Ευτυχώς αφού αποδείχθηκε περίτρανα από τους λαούς που την ασπάσθηκαν και την έζησαν στο πετσί τους για τα καλά ένα ΠΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ που κανείς δεν θέλει να θυμάται. Γιατί λογικά κάθε νοήμων άνθρωπος σε αυτό τον κόσμο δεν επιθυμεί ούτε καν να θυμάται ούτε ως όνειρο έναν εφιάλτη του.

Η πολιτική εκμετάλλευση αποτελεί για κάποιους επάγγελμα και καταφυγή ενός χρήσιμου μέσου για να προσπαθήσεις να κρύψεις την ένδεια ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΩΝ λόγων και θέσεων σου. Υπηρετώντας έτσι όσους επιθυμούν να σε καταστήσουν υποχείριο και έρμαιο τους. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τέτοια μέσα για να βάλει κατά του άλλου, στην προκειμένη περίπτωση άνθρωπος σε άνθρωπο.

Εκτός κι αν, δεν θέλουμε να σκεφτόμασθε κάτι τέτοιο, οι άνθρωποι του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ έχοντας πενία θέσεων και προγραμματικού λόγου έχουν αναλάβει να γίνουν το δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ λόγω συγγενικής πολιτικής καταγωγής και καταφεύγουν σε κάθε προσπάθεια εξυπηρέτησης του μεγάλου αφεντικού τους του σκαφάτου κ.Τσίπρα. Που έχει επιδοθεί στον διττό στόχο του να αλώσει το χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς για να ξανακυβερνήσει και να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο του. Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι του ΚΚΕ έχουν αναλάβει τέτοια υπηρεσία. Ο καιρός θα μας επιβεβαιώσει ή όχι. Aσπαζόμενοι απόλυτα τη ρήση του Βολταίρου (“Δεν συμφωνώ ούτε με μία λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζομαι και με τίμημα τη ζωή μου το δικαίωμα σου να λες ελεύθερα όσα πρεσβεύεις”) και παρότι διαφωνούμε με το ΚΚΕ πολιτικά, δεν λησμονούμε την συμβολή του στην εμπέδωση της δημοκρατίας στη χώρα. Αλλά από εκεί έως την ακραία ενέργεια του ανθρώπου που ανήκει στο χώρο του να χτυπήσει ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ (που κατά τα άλλα κόπτεται για τα δικαιώματα του εργαζόμενου) εν ώρα υπηρεσίας δεν αποτελεί και την καλύτερη δυνατή εικόνα και πράξη.       

Εκφράζουμε την συμπάθεια μας στον αστυνομικό εν υπηρεσία ευχόμενοι ειλικρινά κάθε καλό και στην ηγεσία του Υπουργείου την αμέριστη συμπαράσταση μας στον αγώνα που έχει ξεκινήσει για την επιστροφή στην κανονικότητα. Σε έναν αγώνα για να αποδείξει ότι η λέξη ασφάλεια δεν είναι όρος πολιτικός αλλά αποτελεί στις μέρες μας ΔΙΚΑΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ  μετά την αξέχαστη και τραγική εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ που  κατήργησε κάθε έννοια ασφάλειας και προστασίας για το κοινωνικό σύνολο ( Ρουβίκωνες στα υπουργεία και στη Βουλή, στις πρεσβείες και στα πανεπιστήμια, αποφυλάκιση ποινικών και τρομοκρατών νόμος Παρασκευόπουλου, κλείσιμο ματιού σε αναρχικούς και περιθωριακούς /ΚΕΠ μπαχαλάκηδων στα Εξάρχεια κ.λπ.).”