Καταγγελία για σωματείο σε Κιλκίς

Είναι μέλος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κιλκίς, στο οποίο έγιναν εκλογές την περασμένη Παρασκευή 6 Ιουνίου, αλλά ο ίδιος δεν ενημερώθηκε από κανέναν!

Ο λόγος, για τον ιδιωτικό υπάλληλο Ηλία Σμυδάκη Χαμουρούδη, ο οποίος υπογραμμίζοντας ότι “αντί σήμερα το σωματείο να μπει μπροστά και να καλέσει τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία την Πέμπτη 10/6, αποφασίζει ότι δεν χρειάζεται να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο, να πάρουμε θέση, να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει”, αναφέρει σε καταγγελία του τα εξής:

“Είμαι εργαζόμενος στον Ιδιωτικό τομέα και μέλος στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων του Εργατικού Κέντρου Κιλκίς. Την Παρασκευή 4/6/2021 πληροφορήθηκα ότι έγιναν εκλογές στο εν λόγω σωματείο και προς μεγάλη μου έκπληξη δεν ενημερώθηκα. Σε τηλεφωνική μου επικοινωνία με το ΕΚ, η “δικαιολογία” ήταν ότι δεν πρόλαβαν να ενημερώσουν όλα τα μέλη, διότι λόγω του ιού όλες οι διαδικασίες έγιναν γρήγορα. Ακόμη στην ερώτηση μου για το πότε πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση, ώστε να προχωρήσει μετέπειτα το σωματείο σε εκλογές, δεν πήρα ποτέ καμία απάντηση.

Σήμερα, μετράμε αντίστροφα τις μέρες μέχρι η κυβέρνηση να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το απαράδεκτο νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο, μας φέρνουν τις απλήρωτες υπερωρίες, και βάζουν ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια στη λειτουργία των σωματείων και τη συνδικαλιστική δράση, στο Εργατικό Κέντρο Κιλκίς και ειδικότερα στο Σωματείο, του οποίου είμαι μέλος, αποφασίζουν όχι μόνο να στερήσουν την ψήφο σε έναν νέο εργαζόμενο, το δικαίωμα να συμμετέχει κι αυτός στις αρχαιρεσίες, αλλά και το δικαίωμα να διαμορφώσει γνώμη, να ακούσει αυτούς που τον “εκπροσωπούν”, να τοποθετηθεί κι ο ίδιος.

Αντί σήμερα το σωματείο να μπει μπροστά και να καλέσει τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία την Πέμπτη 10/6, αποφασίζει ότι δεν χρειάζεται να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο, να πάρουμε θέση, να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει.

Με την στάση τους αυτή, κρατάνε μακριά από τα σωματεία εκατοντάδες νέους εργαζόμενους που περιπλανιούνται ψάχνοντας εργασία, λες και είναι δικιά μας ευθύνη που οι εργοδότες μας δεν μας βάζουν ένσημα, μας απολύουν και μας προσλαμβάνουν ακόμα και με συμβάσεις μέρας, ακόμα και ανασφάλιστους.

Αν δεν δικαιούμαστε εμείς να συμμετέχουμε, που πρέπει σήμερα πιο πολύ από ποτέ να συσπειρωθούμε στο σωματείο μας, να συνδικαλιστούμε να παλέψουμε για δουλεία με ανθρώπινα ωράρια, για ασφάλιση, για μεροκάματα αξιοπρεπή, τότε ποιος θα το κάνει για εμάς.”