Η Χάϊδω που πάει ταξίδι…
Έφυγε το γελαστό κορίτσι του Κιλκίς και του κόσμου ολάκερου, για κόσμους άλλους χωρίς πόνο, δάκρυα και νύχτες αιώνιες.
Κι όσο μας φεύγει μακριά σαν μοίρα που ξεμακραίνει απ` τα εφήμερα, τόσο βυθίζεται μέσα μας για να στάξει βροχούλα στα μάτια μας, αεράκι που θύμησες χαϊδεύει –Χάϊδω.
Σαν εκείνη που βλέπω καθαρά και τώρα, όταν με συναντούσες και μ` έκανες με τον τρόπο σου να νιώθω ένας σημαντικός άνθρωπος. Ανεκτίμητο για μένα επειδή αφορούσε εσένα.
Η τελευταία σου φωτογραφία της ατέλειωτης εκδρομής σου, γλυκαίνει στιγμές όσων μένουν ακόμα στη προσωρινότητα και στη ματαιότητα.
Σ` αγαπούσαμε όλοι οι τυχεροί άνθρωποι που οι ζωές μας συναντήθηκαν με τη δική σου. Και θα σ` αγαπάμε πάντα, Χάϊδω. Το ταξίδι που κίνησες να πας, γεμάτη νιάτα κι ομορφιά, παντοτινή χαρούμενη εκδρομή σε πουπουλένια σύννεφα…
Γιάννης Καραγιαννίδης
