My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Η ΤΕΧΝΗ πάει θέατρο για “Ορέστη”

Πάμε θέατρο??????

Η παράσταση: ΟΡΕΣΤΗΣ

Ο συγγραφέας:  ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Το θέατρο : Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας

Ο χώρος: Βασιλικό Θέατρο

Ο σκηνοθέτης: Γιάννης Αναστασάκης

ΣΑΒΒΑΤΟ 15  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2018

Αναχώρηση 19.00 από την πλατεία Ειρήνης

Συμμετοχή στα τηλέφωνα:

Απόγευμα καθημερινά από τις 3.9.2018, ώρες  6-8 : 23410 24217,

Καθημερινά από 6-8 :  6946 595 220, 6974514174

και στο e-mail της Τέχνης texni-kilkis@hotmail.gr

Ελάτε να παρακολουθήσουμε το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018 την τραγωδία “ΟΡΕΣΤΗΣ” του Ευριπίδη στο Βασιλικό Θέατρο, μια παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας όπου θεοί και άνθρωποι έχουν στήσει μια πλεκτάνη μίσους κι εκδίκησης, όπου η αδελφική αγάπη γίνεται συνενοχή, η φιλική σχέση συναυτουργία, η λαϊκή ετυμηγορία θανατική ποινή.

Τρεις νέοι,  ο Ορέστης, η Ηλέκτρα κι ο Πυλάδης, κολυμπούν μέσα στη δίνη του αίματος που τους παρασέρνει, σε μια παράσταση που διαπραγματεύεται την πραγματικότητα μιας κοινωνίας σε εξέλιξη μέσα σε μια αντιηρωική εποχή, όπως λέει και ο σκηνοθέτης και διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας, Γιάννης Αναστασάκης.

Το δίκαιο, οι θεσμοί, η απονομή δικαιοσύνης και  ο ρόλος του πολίτη, η υπεράσπιση των θεσμών και οι βουλές των ιθυνόντων,  η ύβρις και το χρέος,   οι δεσμοί αίματος και η μοίρα, ο έρωτας και η φιλία, η αγάπη για ζωή και ο φόβος του θανάτου αναδύονται και αναδεικνύονται μέσα από τον ποιητικό λόγο του Ευριπίδη.

 Η τραγωδία βασίζεται επάνω στους γνωστούς μύθους των δεινών του βασιλικού οίκου των Ατρειδών. Ο Ορέστης, με την ηθική συναυτουργία της αδελφής του Ηλέκτρας έχει μόλις φονεύσει τη μητέρα τους Κλυταιμνήστρα, καθώς και τον εραστή της και μετέπειτα άνδρα της Αίγισθο,  για να τους εκδικηθεί για τον φόνο του πατέρα τους Αγαμέμνονα, που συντελέστηκε μετά τη θριαμβευτική επιστροφή του στο Άργος από τον Τρωικό πόλεμο.

Κατατρεγμένος από τις Ερινύες, βρίσκεται άρρωστος, φάντασμα του αλλοτινού εαυτού του να τον περιποιείται η Ηλέκτρα, που θρηνεί για τα βάσανα τους με τη σύμπραξη του χορού. Τα δύο αδέλφια γνωρίζοντας πως η μιαρή τους μητροκτονία έχει ξεσηκώσει τον λαό του Άργους εναντίων τους, προστρέχουν προς βοήθεια στον θείο τους Μενέλαο και στην ωραία Ελένη που έχουν μόλις φτάσει στο Άργος.

Στο ρόλο του Ορέστη ο Χρίστος Στυλιανού.

Στο ρόλο της Ηλέκτρας η Ιωάννα Κολλιοπούλου που τιμήθηκε φέτος με το θεατρικό βραβείο Μελίνα Μερκούρη.

Σημείωμα  του σκηνοθέτη

Ο Ευριπίδης γράφει τον «Ορέστη» σε μια αντιηρωική εποχή και το μυθικό περιβάλλον του έργου αντανακλά αυτή τη συνθήκη.

Σήμερα ζούμε μια αντίστοιχη περίοδο – και δεν εννοώ μονάχα στην Ευρώπη και δεν εννοώ μονάχα στα τελευταία χρόνια της κρίσης.

Σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου οι αξίες κλονίζονται και η ανάγκη για επιβίωση βγάζει στο φως τη θνητή μας φύση, ανεβαίνει σήμερα ο «Ορέστης». Τα πρόσωπα αγριεύουν, οι ψυχές ταράζονται, οι σκέψεις μας θολώνουν. Πώς να είσαι ψύχραιμος και από πού να κρατηθείς όταν το αίμα βράζει μέσα μας και γύρω μας, όταν το Τέλος πλησιάζει καλπάζοντας;

Τη θέση του πολίτη σε μια πολιτεία που κλυδωνίζεται, θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε με την παράστασή μας. Αλλά και τη θέση μιας πολιτείας που αυτοτιμωρείται τιμωρώντας. Κι αν κάτι μας διαφοροποιεί από το Μύθο του Ορέστη είναι πως όλοι μας ξέρουμε ότι «από μηχανής θεοί» δεν υπάρχουν πια.

Γιάννης Αναστασάκης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιάννης Θαβώρης

Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος

ΔΙΑΝΟΜΗ (με αλφαβητική σειρά):

Ιωάννα Κολλιοπούλου: Ηλέκτρα

Δάφνη Λαμπρόγιαννη: Ελένη

Νικόλας Μαραγκόπουλος: Αγγελιοφόρος

Δημήτρης Μορφακίδης:  Πυλάδης

Δημοσθένης Παπαδόπουλος:  Απόλλωνας

Μαριάννα Πουρέγκα: Ερμιόνη

Κώστας Σαντάς: Τυνδάρεως

Χρήστος Στέργιογλου: Τρώας

Χριστόδουλος Στυλιανού: Μενέλαος

Χρίστος Στυλιανού: Ορέστης

Χορός: Ελευθερία Αγγελίτσα, Μομώ Βλάχου, Στελλίνα Βογιατζή, Αναστασία Εξηνταβελόνη, Παυλίνα Ζάχρα, Μαρία Κωνσταντά, Χριστίνα Παπατριανταφύλλου, Μαρία Πετεβή, Ελίνα Ρίζου, Εύη Σαρμή, Χριστίνα Χριστοδούλου, Στυλιανή Ψαρουδάκη.

Κριτικές για την παράσταση

Ο Γιάννης Αναστασάκης μας προσφέρει μια τολμηρή και αρτίως διαβασμένη σκηνοθεσία του έργου, ξεπερνώντας με επιτυχία τους σκοπέλους της «άκαμπτης και πολυδιατυπωμένης” κλασικής απόδοσης, φέρνοντας έτσι τον αναγκαίο ανανεωτικό αέρα που απαιτεί ένα επαναλαμβανόμενο εγχείρημα. Έτσι, αναζητώντας την κωμικότητα μιας απόλυτα μιαρής πράξης και των παράλογων καταλογισμών της που ερείδονται  όχι στην ελεύθερη ατομική βούληση, αλλά στην απαίτηση των θεών, αναγιγνώσκει και σκηνοθετεί ένα δράμα με αρκετά κωμικά στοιχεία που το μετατρέπουν σε ιλαροτραγωδία, σε ένα θρίλερ με τη σοφή κατανόηση της αναπόφευκτης κωμικότητάς του.

Ο Χρίστος Στυλιανού υποδύεται τον Ορέστη  πατώντας σταθερά πάνω στη βάση προηγούμενων ρόλων του στο ΚΘΒΕ, αλλά και με τον αέρα του καινούργιου ρόλου. Έτσι ο «Ορέστης» του έχει κάτι από το τραύμα και την ευαισθησία του «Κρίστιαν» στην «Οικογενειακή Γιορτή», κάτι από την ηγετική σκληρότητα του «Ετεοκλή» στο «Επτά επί Θήβας» και κάτι από τη στωικότητα του «Ντάννυ» στα «Ορφανά». Μας δίνει συνεπώς έναν άρτιο και πολυδιάστατο Ορέστη με ολόκληρη την ψυχοσυναισθηματική μετάπτωσή του από την τρέλα των Ερινυών και το σκοτάδι των τύψεων, στην αποφασιστική διάθεση του να επικοινωνήσει το δίκαιο των πράξεών του στους Αργείους, στη στωική αποδοχή της τιμωρίας του και του επικείμενου αφανισμού του, στη μετατροπή του ξανά σε δίκαιο φονικό εκδικητή της Ελένης, ως τη μοιραία μεταμόρφωσή του σε λυτρωμένο και παθητικό δέκτη των θεϊκών βουλήσεων.

«‘Άρρωστο πλάσμα ο άνθρωπος. Τρελαίνονται στα χέρια του οι λέξεις και τα πράγματα.”

  Στο ύψος της καταπληκτικής ερμηνείας του Στυλιανού στάθηκε και η Ιωάννα Κολλιοπούλου (Ηλέκτρα), σε μια τοποθέτηση του ρόλου της που έκλινε περισσότερο προς τη σφαίρα της κωμωδίας παρά της τραγωδίας. Επίσης, έξοχες ήταν τω όντι και οι ερμηνείες του έμπειρου ηθοποιού Κώστα Σαντά (Τυνδάρεως) και του Δημήτρη Μορφακίδης (Πυλάδης).

«Η ζωή μου, το πάθος μου, η αγάπη μου είσαι, αδελφέ μου. Ορέστη λεν το σώμα και την ψυχή μου…”

Το σκηνικό του Γιάννη Θαβώρη εμπνευσμένο και λειτουργικό εξυπηρετεί απόλυτα τη σκηνοθετική γραμμή. Ένας πάλαι πότε ένδοξος και νυν διαλυμένος οίκος ξεπροβάλλει, ένα γιαπί κατεστραμμένων και αφανισμένων ανθρώπων που βαυκαλίζονται με την ιδέα πως είναι ακόμη ζωντανοί, ενώ μια περίκλειστη αυλή-φυλακή τους περιβάλλει με την κορδέλα σήμανσης να οριοθετεί και να επισημαίνει την αναπόδραστη αλήθεια πως: το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.

Η μουσική του Μπάμπη Παπαδόπουλου φώτιζε τις λεπτές αποχρώσεις των ηρώων, μετατρέποντας σε στιγμές το έργο σε μια ροκ όπερα, εμβαθύνοντας έτσι το συναίσθημα του κωμικοτραγικού και του παράλογου της τραγωδίας.

Νέστορας Αναστάσιος

-Ορέστης

«Τα επόμενα χρόνια θα μιλάμε συχνά για τον Χρίστο Στυλιανού και την Ιωάννα Κολλιοηούλου», πιστεύει ο Γιάννης Αναστασάκης για τους πρωταγωνιστές της παράστασης του ΚΘΒΕ. Ο σκηνοθέτης αναζητεί τη θέση της τραγωδίας του Ευριπίδη στο σήμερα πατώντας στη σύγχρονη μετάφραση του Γ. Μπλάνα και στη σύνθεση του Μπ. Παπαδόπουλου.

(Κρύου, Μαρία-Αρθρογράφος)

Σχολιάστε