Η “μάχη του Κιλκίς” κατά μεταλλείων

Ύστερα από αλλεπάλληλες αναβολές άρχισε προχθές Παρασκευή 8 Νοεμβρίου ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου η δικαστική μάχη του Δήμου Κιλκίς και φορέων του νομού κατά της έγκρισης των πρακτικών της Επιτροπής Διενέργειας του διαγωνισμού για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης του μεταλλευτικού χώρου των Κρουσίων. Κι ενώ οι φορείς της περιοχής μας τονίζουν ότι ο διαγωνισμός πρέπει να ακυρωθεί, ο εισηγητής κι ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΚΑ υποστήριξαν ότι το δικαστήριο είναι αναρμόδιο να εκδικάσει την υπόθεση, η οποία πρέπει να παραπεμφθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Σε σχετικό ρεπορτάζ της Βάνας Φωτοπούλου στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, με τον τίτλο “Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ”, αναφέρονται τα εξής:

Στις 31 Ιουλίου 2012, ενάμιση μήνα μετά τις εκλογές, υπογράφηκε η κατακύρωση του διαγωνισμού για την εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού και χαλκού στο Κιλκίς.

Η περιοχή των 91.000 στρεμμάτων που παραχωρήθηκε βρίσκεται στην οροσειρά Κρούσια και σε απόσταση 8 χλμ. από τη λίμνη Κερκίνη. Περιλαμβάνει 12 κατοικημένα χωριά και τη λεκάνη απορροής του Γαλλικού ποταμού από την οποία υδρεύονται η πόλη του Κιλκίς, τα γύρω χωριά και ένα τμήμα του Δήμου Δέλτα Θεσσαλονίκης.

Ομως, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, το ΥΠΕΚΑ βάφτισε «ανοιχτή διαβούλευση» μια ανάρτηση στο Ιντερνετ για εξόρυξη χρυσού κοντά στη λίμνη Κερκίνη, η οποία κατέβηκε σε ένα μήνα, έγινε ο διαγωνισμός, στον οποίο, παρά το ότι ήταν διεθνής και αφορούσε κοιτάσματα αξίας 1,5 έως 7 δισ. ευρώ, έκαναν προσφορές μόνο δύο εταιρείες, η «Ακτωρ ΑΤΕ» και η «ΕΛΜΙΝ Α.Ε.» για να τον κερδίσει τελικά η κατασκευαστική εταιρεία του ομίλου Μπόμπολα.

Το βασικό επιχείρημα που πρόβαλαν κατά τη χθεσινή συζήτηση στο δικαστήριο οι φορείς της περιοχής είναι ότι ο διαγωνισμός πρέπει να ακυρωθεί διότι δεν προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση μεταξύ των τοπικών παραγόντων και των κατοίκων.

Είναι ενδεικτικό ότι όταν βγήκε στη διαβούλευση τον Οκτώβριο του 2011 είχαν αναρτηθεί μόλις 11 σχόλια και μάλιστα ανώνυμα, ενώ ακολούθησε ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Κιλκίς, ψηφίσματα από 75 φορείς της περιοχής και 5.500 υπογραφές πολιτών που αντιδρούσαν στην εγκατάσταση των ορυχείων σε μια περιοχή που το νερό δεν περισσεύει.

Ο εισηγητής αλλά και ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΚΑ υποστήριξαν ότι το δικαστήριο είναι αναρμόδιο να εκδικάσει την υπόθεση, η οποία πρέπει να παραπεμφθεί προς επίλυση στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι γυναίκα δικαστής, στην οποία είχε αρχικά χρεωθεί η δικογραφία, χρειάστηκε να περάσουν 6 μήνες από τότε που πήρε στα χέρια της το φάκελο για να επικαλεστεί κώλυμα επειδή είναι σύζυγος εργαζόμενου στον όμιλο Μπόμπολα.