My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Η αντιστοίχιση πτυχίων…

…ΑΕΙ και κολεγίων.

 Του Νίκου Κωνσταντινίδη*


Ο Έλληνας διαθέτει γνώση αλλά όχι μόρφωση. Μιλά για πολιτισμό, αλλά του λείπει η πολιτική παιδεία. Δε λέει «μπράβο» σε κανένα και δεν έχει κοινή στάση στα εθνικά ζητήματα. Την ώρα που το Αιγαίο κινδυνεύει από διχοτόμηση, το θέμα για την κυβέρνηση  είναι τα Εξάρχεια.

Όταν, στην αρχαία Ελλάδα, μεσουρανούσε η δημοκρατία, μεσουρανούσε και η παιδεία. Στοιχείο της Τέχνης και του πνεύματος αποτελούσε ο νους κι όχι η «τσέπη» του ανθρώπου.

Δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο στη ζωή του τόπου,  που να μην έχει μέσα του παιδεία. Είτε συζητάμε, είτε περπατάμε, είτε τρώμε, η συμπεριφορά μας δείχνει και την παιδεία μας.

Μορφωμένος δεν είναι ο εγγράμματος. Μορφωμένος μπορεί να είναι και ο αγράμματος, που έχει διαβάσει το βιβλίο της ζωής. Αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για λαϊκή σοφία.

Παιδεία είναι η πραγμάτωση της ανώτερης φύσης του ανθρώπου.  Όσα πτυχία, κι όσα  μεταπτυχιακά να πάρει κανείς, αν τα χρησιμοποιεί για να φθάσει ο ίδιος ψηλά, πουλώντας αρχές και ξεπουλώντας αξίες για την  κοινωνία δεν αποτελεί πρότυπο.

Η Υφυπουργός,  που πρόσφατα αποκάλεσε τη λιποθυμία μιας μαθήτριας, από τον Πύργο Ηλείας, λόγω πείνας, ως «κωμικό στοιχείο»,  αμφιβάλλω πολύ,  αν πληροί πολιτισμικά τις προϋποθέσεις να λέγεται πολιτικός.

Δύο πράγματα οφείλει, σε όλους τους καιρούς, να τηρεί η δημοκρατία. Να παρέχει δωρεάν παιδεία και υγεία. Είναι οι δύο θεμελιακοί πυλώνες, για να υπάρχει ευημερία στη χώρα. Όπου η παιδεία από ζήτημα δημοκρατικό, ανάγεται σε οικονομικό, όπου τα λεφτά αντικαθιστούν τα μυαλά, εκεί δεν κυριαρχεί η αριστεία αλλά η οικονομική ευρωστία.

Το πλήγμα που δέχεται σήμερα η εκπαίδευση, μέσω της υποτίμησης των κρατικών πτυχίων και της  αναβάθμισης αντιστοίχως των ιδιωτικών πτυχίων των κολεγίων,  την καθιστούν προνομιακό χώρο των λίγων, σε βάρος των πολλών.

Η αντιστοίχηση  των ιδιωτικών πτυχίων των κολεγίων  με αυτών των ΑΕΙ είναι  μαχαιριά  στην καρδιά της δημόσιας παιδείας. Η εξομοίωση των πέντε εξαμήνων σε ιδιωτικό κολέγιο με τα πέντε  χρόνια σπουδών σε δημόσιο ΑΕΙ αποτελεί λαβωματιά  όχι μόνο στην εκπαίδευση, αλλά και στο δίκαιο,  γιατί θέτει το άνισο πάνω από το  ίσο και το άδικο πάνω από το δίκαιο.

Πάμε πίσω στην εποχή του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Στα χρόνια της Βουγιουκλάκη και του Παπαμιχαήλ. Με εκείνην μαθήτρια, κόρη πλουσίου, χορηγού κολεγίου,  κι εκείνον έναν φτωχό καθηγητή,  που και η πιο μικρή παρατήρησή του σ’ αυτήν, συνεπαγόταν ενδεχομένως και την απόλυσή του.

Η πολιτική που προκρίνει το χρήμα έναντι του νου δεν είναι αξιοκρατική, καθώς δεν οικοδομεί την κοινωνία της πνευματικής αξιοκρατίας. Για να είμαι, όμως, αντικειμενικός στο σημείο αυτό, πρέπει να πω, ότι ούτε τα πτυχία θεωρητικής κατεύθυνσης, αλλοτινών καιρών κι εποχών, από βόρειες γειτονικές χώρες,  εξασφάλιζαν επαρκή ποιότητα εκπαίδευσης. Για να  διδάξεις κάτι, πρέπει προηγουμένως και να το έχεις διδαχτεί.

Η κοινή λογική λέει ότι όπου πληρώνεις,  είσαι εσύ το αφεντικό. Το λέει και η λαϊκή παροιμία: «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο».  Το ίδιο συμβαίνει  και με τους «μαθητές – πελάτες», γιατί κι αυτοί  πληρώνουν δίδακτρα στα Κολέγια.  Όχι μόνο για να πάρουν ένα πτυχίο, αλλά να το πάρουν και με καλό βαθμό.

Είναι σαφές ότι η κυβερνητική πολιτική των ημερών μας λειτουργεί σε πολλά πεδία κι επίπεδα υπέρ των λίγων, αντικαθιστώντας το δημόσιο  με το ιδιωτικό αγαθό. Απαλλάσσει τα ιδιωτικά κανάλια από το «πόθεν έσχες» κι ιδιωτικοποιεί  το κράτος, στελεχώνοντάς το  με ένα σωρό δημοσιογράφους, όχι για να αποκαλύψουν την αλήθεια αλλά για να την κρύψουν από το λαό.

Ουδέποτε άλλοτε στη σύγχρονη Ιστορία του ελληνικού κράτους, με εξαίρεση τη χούντα, υπήρξε τόσο μονομερής ενημέρωση. Όπου η ιδιοκτησία των ΜΜΕ περιορίζεται σε χέρια λίγων ανθρώπων, εκεί συρρικνώνεται η πολυφωνία και η δημοκρατία, όπως συμβαίνει στη χώρα τώρα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η απαξίωση της δημόσιας παιδείας έχει έναν και μόνο στόχο: να οδηγήσει τον μαθητόκοσμο από τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ στα ιδιωτικά κολέγια. Τα κονδύλια, δηλαδή, που θα πήγαιναν στη δημόσια εκπαίδευση  να πάνε στην ιδιωτική. Λιγότερη δημόσια, δωρεάν παιδεία από το 1963 και μετά ουδέποτε είχαμε στη χώρα.

*Δάσκαλος – συγγραφέας

Σχολιάστε