My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Ζητούμενα, η πολιτική και…

Pappas Tasos1-001…ιδεολογική ενότητα.

Του Τάσου Παππά.


Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αποτυπώνει τους πραγματικούς συσχετισμούς που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία σχετικά με το θέμα του ευρώ. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις έχει καταγραφεί ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό -κυμαίνεται από το 20% έως το 30%, σε μερικές άγγιξε και το 35%- που τάσσεται υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Αυτό δεν εκφράστηκε στις κάλπες.

Ακόμη κι αν αθροίσουμε (αυθαίρετα) τα ποσοστά του ΚΚΕ, της Λαϊκής Ενότητας, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των άλλων δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, το αποτέλεσμα υπολείπεται κατά πολύ του εικαζόμενου εκτοπίσματος που έχει το συγκεκριμένο ρεύμα.

Οπαδοί αυτής της στρατηγικής είναι «κρυμμένοι» και αλλού, για παράδειγμα στον ΣΥΡΙΖΑ και σ’ ένα τμήμα της αποχής, αλλά για διάφορους λόγους δεν επέλεξαν να στηρίξουν τις συλλογικότητες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προκρίνουν τη ρήξη με την ευρωζώνη. Μία από τις αιτίες είναι φυσικά η πολυδιάσπαση του χώρου.

Δεν είναι όμως η μοναδική. Για παράδειγμα, η Λαϊκή Ενότητα, που ήταν η βασική δύναμη που έθεσε με εμφατικό τρόπο το θέμα του ευρώ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δεν κατάφερε να πείσει έναν υπολογίσιμο αριθμό πολιτών ότι τα πράγματα αποκλείεται να γίνουν χειρότερα, άρα αξίζει τον κόπο να ρισκάρει η χώρα.

Πάντοτε όμως υπάρχει κάτι χειρότερο απ’ αυτό που βιώνουν οι άνθρωποι ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες. Οπως επισημαίνει ο Γερμανός οικονομολόγος Χάινερ Φλάσμπεκ, συνεργάτης του Οσκαρ Λαφοντέν, «το άλμα έξω από τη νομισματική ένωση είναι ένα μεγάλο και επικίνδυνο βήμα, μετά το οποίο δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στην πορεία. Υπάρχει ο φόβος του χάους και άρα είναι μια επικίνδυνη στρατηγική. Ετσι, ο κόσμος προτίμησε την κακή κατάσταση που ήδη γνωρίζει από ένα άλμα σε κάτι άγνωστο» («Εφημερίδα των Συντακτών», 26-9-2015).

Η περιοχή όντως είναι αχαρτογράφητη γιατί δεν υπάρχει προηγούμενο. Σε τέτοιες περιπτώσεις τι κάνεις, όταν μάλιστα δεν έχεις τον χρόνο να προετοιμαστείς στοιχειωδώς και όταν σύσσωμοι οι μηχανισμοί του συστήματος προβοκάρουν και γελοιοποιούν την πρότασή σου;

Σίγουρα, δεν μπορείς να οικοδομήσεις σταθερές σχέσεις εμπιστοσύνης με το δυνάμει ακροατήριό σου παραπλανώντας το με γλυκερές εξιδανικεύσεις του τύπου «η επιστροφή στη δραχμή είναι σαν να πίνεις ένα ποτήρι νερό». Η απόπειρα να περιγράψεις ένα ακτινοβόλο μέλλον που δεν υπάρχει -κάτι τέτοιο ούτε ο Μαρξ το τόλμησε- επιστρατεύοντας παυσίπονους μύθους είναι βέβαιο πως θα αποτύχει.

Προσπαθείς όμως να αποδείξεις ότι εννοείς αυτά που λες και ότι όλοι όσοι βρίσκονται στις ηγετικές θέσεις υπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Στο επίπεδο αυτό η πολυφωνία έβλαψε το εγχείρημα.

Οταν για τον στρατηγικό στόχο άλλα λέει ο επικεφαλής, άλλα ο πρώτος της λίστας Επικρατείας και άλλα οι εμβληματικές προσωπικότητες του κόμματος, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα φαινόμενο ποικιλομορφίας, αλλά με ένα καθεστώς θριαμβεύουσας σύγχυσης. Η Λαϊκή Ενότητα, για να επιβιώσει, χρειάζεται πολιτική και ιδεολογική ενότητα. Η αντίθεση στα μνημόνια είναι αναγκαία αλλά όχι επαρκής συνθήκη.

Ανάγωγα

Τώρα που η κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να προωθήσει την απλή αναλογική, μήπως να σκεφτεί και το ενδεχόμενο να προτείνει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200; Δεν χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση γι’ αυτήν την αλλαγή. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η Ελλάδα είναι, αναλογικά με τον πληθυσμό της, η χώρα που έχει τους περισσότερους βουλευτές από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε