Εργατικό ατύχημα στο Δήμο Παιονίας

Εργαζόμενος στη Διεύθυνση Καθαριότητας του Δήμου Παιονίας τραυματίστηκε, ευτυχώς ελαφριά, κατά τη διάρκεια της εργασίας του και με αφορμή το περιστατικό, η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ–ΟΤΑ) εργαζομένων ΟΤΑ Κιλκίς-Παιονίας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

“Συναδέλφισσα και συνάδελφε,

Ακόμη ένα εργατικό ατύχημα – εργοδοτικό “έγκλημα”, έλαβε χώρα στον Δήμο Παιονίας. Συγκεκριμένα συνάδελφος της Διεύθυνσης Καθαριότητας τραυματίστηκε, ευτυχώς ελαφριά, κατά τη διάρκεια της δουλειάς.

Δυστυχώς δεν είναι το πρώτο (τουλάχιστον 4 το τελευταίο εξάμηνο και πάνω από 10 τα τελευταία χρόνια) και πιθανότατα δεν θα είναι το τελευταίο εφόσον η Διοίκηση του Δήμου και η κυβέρνηση δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους εργαζομένους, που συνοψίζεται στην άμεση πρόσληψη προσωπικού και στη γενναία χρηματοδότηση για προμήθεια νέου εξοπλισμού και μέσων προστασίας της Υγείας και Ασφάλειας των συναδέλφων μας. Ειδικά η πρόσληψη μόνιμου εξειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού όπως Τεχνικούς Ασφαλείας, Ιατρούς Εργασίας, Τεχνικούς Οχημάτων κ.α. που θα εποπτεύουν διαρκώς την κατάσταση των εργαζομένων και των οχημάτων, κρίνεται επιβεβλημένη. Δεν νοείται ακόμη μια πάγια και διαρκής ανάγκη των εργαζομένων, να μπαίνει στην “κλίνη του Προκρούστη”, δηλαδή στην λογική κόστους-οφέλους για κράτος και εργοδοσία.

Η Υπηρεσία Καθαριότητας έχει μετατραπεί σε “κάτεργο” για τους εργαζομένους λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας και του απαρχαιωμένου εξοπλισμού και το γεγονός αυτό αντί να θορυβήσει Κράτος – Διοίκηση για να αναλάβουν σοβαρές πρωτοβουλίες ουσιαστικής βελτίωσης της κατάστασης, αυτοί αναλώνονται στο να επιρρίπτουν ευθύνες πότε στο “συνάδελφο” και πότε στην “κακιά στιγμή”. Έτσι κερδίζουν χρόνο και χρήμα και τίποτα δεν γίνεται.

Συνάδελφοι,

Είναι η ίδια Διοίκηση που την περίοδο της πανδημίας δεν τήρησε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ για την προστασία των εργαζομένων, δημιουργώντας συνθήκες συνωστισμού και λειτουργώντας με ποσοστό φυσικής παρουσίας του προσωπικού άνω του 50%, όταν το όριο βρισκόταν στο 30%.

Είναι η ίδια Διοίκηση που επιδίδεται εδώ και καιρό σε μπαράζ πειθαρχικών διώξεων συναδέλφων μας οι οποίοι διέπραξαν το μέγα “έγκλημα” να υπερασπιστούν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Στόχος τους η χειραγώγηση των εργαζομένων, η στοχοποίηση και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής και συλλογικής δράσης.

Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΣΥΝ.ΑΝ. (Συνδικαλιστική Ανατροπή, πρώην ΠΑΣΚΕ) και ΔΑΚΕ περί άλλων τυρβάζουν, αποσιωπώντας συστηματικά τα προβλήματα που υπάρχουν στους χώρους δουλειάς.

Ως “παράγοντες” προτείνουν διαρκώς τον ατομικό δρόμο εξεύρεσης λύσης στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι, την αξιοποίηση των “προσωπικών γνωριμιών” και “προσβάσεων” που διαθέτουν οι ίδιοι στη Διοίκηση του Δήμου και παράλληλα δεν ενθαρρύνουν τις συλλογικές διαδικασίες στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων.

Λένε τους συναδέλφους να εκθέτουν το πρόβλημα τους στο Σύλλογο “εγγράφως” και “επωνύμως”, φιμώνοντας έτσι κάθε φωνή διαμαρτυρίας. Επιβάλλουν νέα ήθη στην συνδικαλιστική δράση, έχουν μετατραπεί σε βραχίονα επιβολής της πολιτικής της κυβέρνησης και της Διοίκησης του Δήμου και όπως είπε χαρακτηριστικά ένας συνάδελφος “εάν αυτοί υπηρετούν τις ανάγκες μας, τύφλα να έχουν οι εχθροί μας”.

Αυτές οι πρακτικές των Διοικήσεων, πάντα με την ανοχή των συνδικαλιστικών παρατάξεων που τους στηρίζουν, δεν μας ξενίζουν. Είναι οι ίδιες πρακτικές που διαχρονικά χρησιμοποιούν οι αστικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή της ΝΔ. Την ίδια στιγμή που προσφέρουν απλόχερα γενναίες χρηματοδοτήσεις, επιδοτήσεις και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους (καναλάρχες, εφοπλιστές της ακτοπλοΐας και άλλους), την ίδια στιγμή που τάχα χειροκροτούν αυτούς που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της πανδημίας εκθέτοντας την υγεία τους αλλά και την ίδια την ζωή τους, την ίδια στιγμή μας απειλούν με άρση της μονιμότητας, με εργασία σε αλλότρια καθήκοντα, με κατάργηση επιδομάτων, με αποκλεισμό μας από τα έκτακτα επιδόματα λόγω κορωνοιού, με πάγωμα προσλήψεων μόνιμου προσωπικού και άλλα πολλά.

Φτάνει πια. “ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΑ-ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ”. Εχουμε χρέος απέναντι στους συναδέλφους μας που θυσιάστηκαν στο βωμό αυτής της πολιτικής, να αγωνιστούμε για να την ανατρέψουμε, έχοντας επίγνωση ότι η οριστική επίλυση των προβλημάτων θα κατακτηθεί από τους εργαζομένους όταν απαλλαχτούμε οριστικά από αυτούς που απομυζούν τον πλούτο που παράγουμε, όταν ο πλούτος που παράγουμε θα μας ανήκει και θα βάζει στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες.”