Εμείς και το 1821

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη.

Τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 είναι μια ιστορική συγκυρία-ορόσημο για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Μια ξεχωριστή στιγμή, που όμως λόγω πανδημίας ανατρέπονται πολλά δεδομένα και προγραμματισμοί κανονικότητας. Τα βλέμματα όλων τώρα είναι στραμμένα στη σαρωτική κρίση του κορονοϊού και στη μάχη για την ανάσχεσή του. Διάθεση για ιδιαίτερους εορτασμούς δεν υπάρχει. Η σκιά του χαμού των συνανθρώπων μας δεν το επιτρέπει.

Ανεξαρτήτως περίστασης, πάντως, το σημαντικό σε τέτοιες επετείους δεν είναι η αναβίωση μιας κακόγουστης αισθητικής, όπως είδαμε πρόσφατα, ή η επανάληψη στερεοτυπικών αντιλήψεων και μύθων σε σχέση με το ιστορικό μας παρελθόν.

Αυτό που έχει αξία είναι ένας δίκαιος, νηφάλιος αναστοχασμός αλλά και ο σχεδιασμός τού αύριο της πατρίδας μας, με βάση τις αρχές που ενέπνευσαν και κινητοποίησαν τους προγόνους μας. Με μια άσβεστη σπίθα για αντίσταση σε καθετί μας κρατάει δέσμιους, με ενότητα και ομοψυχία, με συνεννόηση και όραμα για την επόμενη ημέρα, για την πρόοδο και την κοινωνική αλλαγή.

Ολα αυτά προϋποθέτουν φυσικά θέληση και τόλμη. Προϋποθέτουν πολίτες και πολιτικούς διορατικούς και ρηξικέλευθους, που σκέφτονται έξω από το κουτί και τα στενά όρια για την εύνοια μόνο μιας συγκεκριμένης πελατείας. Δύσκολη προσπάθεια, που ωστόσο αξίζει τον κόπο για τη διαμόρφωση ενός νέου πατριωτισμού.

ΥΓ.: Σε κάθε μας βήμα, ας έχουμε στο μυαλό τα λόγια του μεγάλου στρατηγού Μακρυγιάννη και ας επιχειρήσουμε να φανούμε αντάξιοι: «Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”».

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ