My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Είναι έτσι;

drakontaeidis-filipposΤου Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή.


Οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες του 19ου αιώνα εκμεταλλεύτηκαν κάθε περιοχή του πλανήτη που πρόσφερε πρώτες ύλες και εδάφη προς καλλιέργειες ικανές να τροφοδοτούν την αγορά της μητρόπολης και της περιφέρειάς της, να δημιουργούν πλούτο υπό απόλυτη στρατιωτική και πολιτική εξάρτηση και απειλή, να χρηματοδοτούν μεγάλες υποδομές και να προσφέρουν εγχώριες δυνάμεις στους πολέμους, αλλά και στην πάταξη απελευθερωτικών κινημάτων και εξεγέρσεων των ιθαγενών.

Οι ιστορικοί υπολογίζουν πως αν το 1800 η Ευρώπη έλεγχε το 35% του πλανήτη, το 1914 ο έλεγχός της ξεπερνούσε το 84%. Αποικίες, κτήσεις, περιοχές «πέραν των θαλασσών», προστασίες και παρεμβάσεις έδιναν πλεονεκτήματα ισχύος και μεγαλείου, ενίσχυαν την πρόοδο και διασφάλιζαν την κοινωνική συνοχή μέσω της κατανομής μεριδίου της επιχειρηματικής κερδοφορίας στα στρώματα που η συνεισφορά τους στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα ήταν απαραίτητη και όφειλε να είναι ειρηνική. Είθισται να λέγεται πως το κεφάλαιο είχε τότε την άνθησή του και ο ιμπεριαλισμός τη σφραγίδα της ιταμότητάς του. Οι πόλεμοι και οι επαναστάσεις ανέτρεψαν εκείνη την παγιωμένη κατάσταση και, από τότε ώς τα χρόνια μας, ανέδειξαν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη βελτίωση της ζωής των πολιτών των κρατών και του κόσμου. Η άνθηση του τριτογενούς τομέα της οικονομίας, του τομέα των υπηρεσιών, συνέβαλε σε αυτές τις εξελίξεις.

Η εμφάνιση και επιβολή της τεχνολογίας, που καλύπτει υποδομές, υπηρεσίες, έρευνα και ανάπτυξη, ραγδαία εξάπλωση της επιστημοσύνης και της εξειδίκευσης, αυτό το πολύπλοκο και άμεσης απόδοσης πλαίσιο, που θα μπορούσε να ονομαστεί τεταρτογενής τομέας της οικονομίας, δεν έχει ανάγκη αυτοκρατορίες για να επιβληθεί από τις ελάχιστες πλέον μητροπόλεις στο σύνολο του πλανήτη ούτε προβάλλει τη στρατιωτική υπεροχή των μητροπόλεων ως αναγκαία και ικανή συνθήκη της υπεροχής του. Εχοντας ευνουχίσει τον πολίτη ώστε να υφίσταται ως χειραγωγούμενος καταναλωτής, δεν χρειάζεται κατοχές και ιμπεριαλισμούς διακυβέρνησης. Ούτε λογαριάζει ως επικίνδυνες τις κοινωνικές εκρήξεις, αφού ο διαμαρτυρόμενος είναι υποχείριο της κατανάλωσης όχι μόνο των προϊόντων και των υπηρεσιών, αλλά και της τεχνολογίας. Εξάλλου, οι διαμαρτυρίες, ενοχλητικές, αλλά όλο και περισσότερο βαρετές, αναμασούν αρχές και ιδεολογήματα απολιθωμένου Διαφωτισμού και δεν απειλούν ανατρεπτικά τον καλπασμό των Βαλκυριών των μητροπόλεων.

Στην Ενωμένη Ευρώπη, σκιά αυτοκρατορίας, με μητρόπολη τη Γερμανία και δορυφόρους βόρειους γείτονες και νότιους παρατρεχάμενους, η διαχείριση του χρέους των ακαμάτηδων του Νότου στηρίζεται στην οικονομική και κοινωνική αποδυνάμωσή τους, ώστε, σαν τις άλλοτε αποικίες, να προσφέρουν πρώτες ύλες του τεταρτογενούς τομέα της οικονομίας, δηλαδή τεχνογνωσία, υποδομές, εξειδίκευση, στην πλέον ανταγωνιστική τιμή, που ενδυναμώνουν την ανάπτυξη στη μητρόπολη.

Και αν η σκέψη ενός τεταρτογενούς τομέα της οικονομίας επιδέχεται αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενό του και τον ρόλο του, ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών υποχρεώνεται να ανταποκρίνεται στο υπερβάλλον εισόδημα της μητρόπολης, το οποίο προορίζεται για πληρωμή άυλων υπηρεσιών όπως ο τουρισμός. Οι τιμές τέτοιας μονοκαλλιέργειας, η οποία αποτελεί τον «πολιορκητικό κριό» της Ελλάδας, δεν είναι τιμές προσφοράς, αλλά τιμές ορισμένης ζήτησης ορισμένης κλίμακας εισοδημάτων, στο μεγαλύτερό ποσοστό τους χαμηλό. Η επιβολή της ζήτησης καταργεί τον κανόνα της συνακόλουθης αύξησης τιμών, επειδή η υπερπροσφορά υποκύπτει στη χαμηλότερη δυνατή τιμή.

Η Ενωμένη Ευρώπη πάσχει από γήρανση, από πληθυσμιακή υστέρηση, από τη βιαιότητα του μεταναστευτικού ρεύματος. Δεν διαθέτει την ευρωστία της νεότητας για να τη θυσιάσει σε πόλεμο ούτε διαθέτει απειλές προς απασχόλησή της, αφού δεν υπάρχουν απελευθερωτικά κινήματα, αφού δεν υπάρχουν ηγεσίες που θα δώσουν περιεχόμενο και γεύση στη μονοτονία των συνθημάτων και των διαδηλώσεων. Παπαγαλίζει οράματα και στρατηγικές ανάπτυξης και πλουτισμού, διευρύνοντας την καταναλωτική υστερία του ατόμου, μοναχικού και πολλαπλώς ακοινώνητου. Η Ενωμένη Ευρώπη οικοδομεί αποικίες που είναι προτιμότερο να ονομάζονται «κράτη-μέλη», σε τέτοια δημοκρατική φάρμα ζώων όπου τα γουρούνια παραδέχονται ότι ορισμένα είναι περισσότερο ίσα από άλλα. Χάριν βαρβαρισμού, ας πούμε πως η «ευρωαποικιοποίηση» είναι στρατηγική για τα περισσότερο ίσα γουρούνια. Η Ελλάδα ανήκει στα άλλα γουρούνια: απόδειξη ότι γρυλίζει «γουρουνοειδώς» αλλιώς.

Άρθρο την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε