My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Διπλή παρωδία

Pappas Tasos1-001Του Τάσου Παππά.


Ήταν παρωδία αυτό που συνέβη στη Βουλή. Τέτοια εξευτελιστική διαδικασία δεν θυμάμαι την περίοδο της μεταπολίτευσης. Δημιουργήθηκε ένα πολύ κακό προηγούμενο και θα το βρούμε μπροστά μας. Επλήγησαν βάναυσα η ουσία της δημοκρατίας, ο θεσμός του Κοινοβουλίου και η αξιοπρέπεια της χώρας. Αυτές είναι οι συνέπειες του μεταμοντέρνου πραξικοπήματος που οργανώθηκε από τους δανειστές.

Παρωδία είναι όμως κι αυτό που συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς επιδιώκουν οι συνιστώσες και δυσκολεύομαι να καταλήξω σε συμπέρασμα γιατί οι απόψεις που κατατίθενται δημοσίως σκοντάφτουν στη λογική, στην παράδοση και την ηθική της Αριστεράς. Λένε τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας ότι στηρίζουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ότι αν τεθεί θέμα εμπιστοσύνης θα την προσφέρουν απλόχερα, αλλά δεν ψηφίζουν Μνημόνιο. Ναι, αλλά αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός έφεραν το Μνημόνιο που θα γίνει νόμος του κράτους και θα εφαρμοστεί τα επόμενα τρία χρόνια.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τη στάση τους, υποστηρίζουν ότι η κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετική απ’ αυτή που υπάρχει στα άλλα κόμματα και επιτρέπει τη διαφορετικότητα των απόψεων.

Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μοιάζει με τα άλλα κόμματα. Δεν είναι αρχηγικός σχηματισμός, δεν λειτουργεί με βάση την οργανωτική λογική του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν απαγορεύει την ύπαρξη τάσεων, ρευμάτων, ακόμη και φραξιών, δεν προβλέπονται στο καταστατικό του διοικητικά μέτρα κατά των διαφωνούντων, ωστόσο δεν είναι ούτε φιλολογικό σωματείο, ούτε εξωραϊστικός σύλλογος, ούτε κυνηγετικός όμιλος, ούτε λέσχη συζητήσεων, ούτε ένα τυχαίο άθροισμα ανθρώπων.

Είναι κόμμα και μάλιστα κόμμα εξουσίας. Συνεπώς έχει ευθύνες απέναντι στους πολίτες που τον ψήφισαν και σήμερα έχει ευθύνες απέναντι σε όλους τους Ελληνες γιατί κυβερνά. Και ο Τσίπρας δεν είναι αρχηγός συνιστώσας, είναι πρωθυπουργός της χώρας. Αυτό για την ώρα δεν αλλάζει όσο κι αν μερικοί στον ΣΥΡΙΖΑ νοσταλγούν την περίοδο που ήταν στην αντιπολίτευση και κατάστρωναν σχέδια επί χάρτου για τον παγκόσμιο σοσιαλισμό, κατασκεύαζαν άτρωτους μύθους, εξαπέλυαν φραστικές επιθέσεις κατά του καπιταλισμού και κατατρόπωναν τις λεγεώνες του ταξικού εχθρού στα φανταστικά πεδία των μαχών. Τι θα μπορούσαν να επιλέξουν τα στελέχη και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν με την απόφαση του Αλ. Τσίπρα να υπογράψει τον επώδυνο συμβιβασμό; Είχαν στη διάθεσή τους τρεις εναλλακτικές:

1) Εφόσον εκτιμούν ότι το Μνημόνιο θα καταστρέψει τη χώρα και τους εργαζόμενους, ότι βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση με το πρόγραμμα του κόμματος και τη συνείδησή τους, πρέπει να κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν την επερχόμενη λαίλαπα. Οφείλουν, για να είναι συνεπείς με την ανάλυσή τους, να καταγγείλουν τον πρωθυπουργό, να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους και να προκαλέσουν είτε την πτώση της κυβέρνησης είτε την παραίτηση του Αλ. Τσίπρα ακόμη και από τη θέση του προέδρου του κόμματος. Στην πρώτη περίπτωση θα ενεργοποιηθούν οι σχετικές διαδικασίες -διερευνητικές εντολές για σχηματισμό άλλης κυβέρνησης-, κι αν αυτές δεν καρποφορήσουν, εκλογές. Στη δεύτερη περίπτωση, θα συνεδριάσει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θα εκλέξει νέο επικεφαλής ο οποίος θα πάρει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης. Η χώρα θα αποκτήσει άλλον πρωθυπουργό από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, αν φυσικά βρεθεί κυβερνητικός εταίρος.

2) Υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους, παραδίδουν τις έδρες τους, όπως προβλέπει το συμβόλαιο τιμής που υπέγραψαν προεκλογικά, παραμένουν στο κόμμα και δίνουν τη μάχη σε όλα τα επίπεδα για να ανατρέψουν από μέσα τη γραμμή Τσίπρα και να γίνει πλειοψηφική η πρότασή τους για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

3) Αποχωρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, συγκροτούν νέο κόμμα, ενώνουν τις δυνάμεις τους με σχήματα, ομάδες και προσωπικότητες που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος και δοκιμάζουν την τύχη τους στην πολιτική σκηνή. Κανείς δεν θα τους κατηγορήσει για διασπαστές γιατί δεν είναι αυτοί που ακύρωσαν τις θέσεις και το πρόγραμμα του κόμματος. Υπάρχει στην κοινωνία υπολογίσιμο ακροατήριο, έτοιμο να ακούσει το αφήγημά τους και να πλαισιώσει το εγχείρημά τους. Πολλοί απ’ αυτούς που ψήφισαν μαχητικά «όχι» στο δημοψήφισμα σήμερα νιώθουν απογοητευμένοι και είναι πολύ θυμωμένοι με την Ευρώπη. Βρίσκουν απωθητικό το γραφειοκρατικό και νεοφιλελεύθερο σύστημα που κυριαρχεί, πιστεύουν ότι δεν είναι μεταρρυθμίσιμο και εκδηλώνουν με κάθε τρόπο την απέχθειά τους για τη γερμανική Ευρώπη που οικοδομείται.

Αντί γι’ αυτές τις λύσεις, που είναι τίμιες και καθαρές, οι διαφωνούντες διάλεξαν να μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, να μην παραδώσουν τις έδρες τους, να καταθέσουν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση, αλλά να μην ψηφίσουν το πρόγραμμα που έφερε ο πρωθυπουργός, δηλαδή το Μνημόνιο. Καραδοκούν δύο κίνδυνοι: είναι ευάλωτοι στην κριτική ότι λειτουργούν με ιδιοτέλεια. Δεν προστατεύονται επαρκώς από την απειλή της γελοιοποίησης.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε