Αφανισμός των επιμελητηρίων;
Του Παύλου Τονικίδη.
Τα Επιμελητήρια εκπροσωπούν ένα θεσμό που συνεισφέρει διαχρονικά στην ανάπτυξη της χώρας, υπηρετώντας και εκφράζοντας το σύνολο των Ελληνικών επιχειρήσεων, κάθε μεγέθους και κλάδου, εδώ και έναν αιώνα περίπου. Αφουγκράζονται καθημερινά τα προβλήματα της επιχειρηματικότητας σε κάθε περιοχή της Ελλάδας προωθώντας τα προς την πολιτεία, είτε αυτοτελώς – είτε μέσω του πανελλήνιου συντονιστικού οργάνου τους της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, γνωρίζουν τις τοπικές ιδιαιτερότητες και ταυτόχρονα διαθέτουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της αγοράς. Κυρίως, παραμένουν μακριά από συντεχνίες και επιμέρους συμφέροντα, διατηρώντας αυτόνομη και υπεύθυνη συμμετοχή στο δημόσιο διάλογο.
Με πρόσχημα τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ο αρμόδιος Υπουργός Ανάπτυξης με πράξη νομοθετικού περιεχομένου η οποία πρόσφατα ψηφίστηκε με το πολυνομοσχέδιο, καταργεί την υποχρεωτικότητα της εγγραφής από 01.01.2015 και κατ’ επέκταση της ετήσιας συνδρομής (Μ.Ο. για την συντριπτική πλειοψηφία των μελών 50,00 ευρώ) στα 59 Επιμελητήρια της χώρας, στερώντας με τον τρόπο αυτό το μοναδικό τους έσοδο, δεδομένου ότι δεν επιχορηγούνται ούτε με ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε παύση της λειτουργίας τους.
Χωρίς παράλληλα να υπάρξει στοιχειώδης σχεδιασμός ως προς την διάδοχη κατάσταση για την κάλυψη του κενού που θα προκύψει, καθώς οι υπηρεσίες που προσφέρουν στα μέλη τους σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καταργηθούν, με επακόλουθο να πρέπει κάποιος δημόσιος φορέας να αναλάβει το συγκεκριμένο έργο.
Επιπρόσθετα, η κατάργηση της υποχρεωτικότητας της εγγραφής, συνεπώς και της οικονομικής συνδρομής, έχει ήδη απασχολήσει την Ε.Ε. καθώς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου οι αντίστοιχες αποφάσεις στηρίζουν τη διατήρηση της υποχρεωτικότητας. Σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις η υποχρεωτική συνδρομή δεν αποτελεί φόρο υπέρ τρίτων, ούτε εμπόδιο στην ελευθερία για την ίδρυση επιχειρήσεων στη χώρα και είναι συμβατή με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Επιπλέον όπως αναφέρουν οι σχετικές αποφάσεις, η οικονομική συνδρομή συνιστά ανταποδοτική εισφορά για το ρόλο που διαδραματίζουν τα Επιμελητήρια στην οικονομική ζωή της χώρας, στις σχέσεις μεταξύ των οικονομικών παραγόντων και της Κυβέρνησης, καθώς και για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στα μέλη τους.
Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πως τέθηκε θέμα κατάργησης των απαιτήσεων υποχρεωτικής εγγραφής και συμμετοχής των επιχειρήσεων στα Ελληνικά Επιμελητήρια, από την στιγμή που οι απαιτήσεις αυτές, είναι καθόλα συμβατές με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.
Εδώ εγείρεται λοιπόν, το ερώτημα ποιον εξυπηρετεί αυτή η κατάργηση;
Την ώρα που αρχηγοί κομμάτων και σχεδόν 190 Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου έχουν καταλήξει στο προφανές συμπέρασμα της χρησιμότητας των Επιμελητηρίων, ορισμένοι μέσα από την Κυβέρνηση εμμένουν πεισματικά στην κατάργησή τους.
Γιατί η άρση της υποχρεωτικότητας της εγγραφής στα Επιμελητήρια αυτό το αποτέλεσμα θα έχει. Με συνέπεια βέβαια εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες σε όλη τη χώρα, να χάσουν την εκπροσώπησή τους και να κινδυνεύουν να γίνουν βορά σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Επίσης πρέπει να απαντηθεί με σαφήνεια και ειλικρίνεια ποιος θα είναι τελικά ο ωφελημένος από την προωθούμενη κατάργηση των Επιμελητηρίων.
Γιατί σίγουρα δεν θα είναι ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και ο ελεύθερος επαγγελματίας. Ούτε βέβαια και η Πολιτεία, καθώς θα χάσει έναν πολύτιμο σύμβουλο όπως είναι θεσμικά ο ρόλος των Επιμελητηρίων, σε μία κρίσιμη καμπή για την ανάκαμψη της οικονομίας και το μέλλον της χώρας.
Η προφανής απάντηση είναι ότι τελικά όφελος θα έχουν μόνο τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που στοχεύουν να αποδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, παίρνοντας το μερίδιο του από την αγορά. Είμαστε θεατές ενός ακόμα επεισοδίου αναδιανομής του πλούτου, προς όφελος βέβαια των ολίγων, με την καταστροφή της μεσαίας τάξης.
Κανείς δεν αρνείται την ανάγκη αναμόρφωσης της λειτουργίας των Επιμελητηρίων, ώστε οι υπηρεσίες τους να προσαρμοστούν ακόμα καλύτερα στις ανάγκες της εποχής και των μελών τους.
Γι’ αυτό, άλλωστε, η Κ.Ε.Ε.Ε. έχει ξεκινήσει την κατάρτιση ολοκληρωμένης πρότασης για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του θεσμού. Όμως θα είναι λάθος να υποχωρήσει η κυβέρνηση στην εφαρμογή μιας ρύθμισης, η οποία θα σημάνει το θάνατο ενός θεσμού που έχει μέχρι σήμερα αποδείξει την αποδοτικότητα και τη χρησιμότητά του.
Τα Επιμελητήρια, ως ο κυριότερος εκφραστής και αρωγός του συνόλου της ελληνικής επιχειρηματικότητας, πρέπει να συνεχίσουν να έχουν ενεργό ρόλο στην αναπτυξιακή διαδικασία, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Στο προφανές δίκαιο αίτημα των Επιμελητηρίων της χώρας για την άμεση κατάργηση της διάταξης της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποίαν αίρεται η υποχρεωτικότητα της εγγραφής των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια, απαιτείται η συστράτευση και αρωγή όλων των θεσμοθετημένων φορέων του τόπου.
