Κανονικά, ο κρατικός μηχανισμός θα έπρεπε να ήταν σε πλήρη ετοιμότητα μετά τη σύλληψη του Αμπντεσλάμ και τις πληροφορίες ότι ετοίμαζε νέο χτύπημα.

Μπορεί και να ήταν, ωστόσο δεν κατάφερε να αποτρέψει την τραγωδία.

Τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε;

Οτι δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν γι’ αυτό που πιστεύουν, που έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού ως προς τον χρόνο δράσης και τους στόχους, που δεν νιώθουν κανέναν οίκτο, που μισούν τον διαφορετικό και κινούνται με τη λογική της συλλογικής ευθύνης (βαράνε στα τυφλά και στον σωρό).

Οσα κατασταλτικά μέτρα κι αν πάρεις, όσες εκπτώσεις κι αν κάνεις στις ελευθερίες σου για να αισθανθείς ασφαλής, όσα χρήματα κι αν ξοδέψεις για νέα και ευφυή όπλα, όσες τεχνικές παρακολούθησης κι αν επινοήσεις, όσα φρούρια κι αν χτίσεις για να προστατευτείς, οι φανατικοί θα βρουν τον τρόπο να εκμεταλλευτούν τις «τρύπες» που αφήνουν τα συστήματα ελέγχου.

Και έτσι, φτάνουμε στη μεγάλη συζήτηση για τις αξίες της ελευθερίας και της ασφάλειας.

Πολλοί άνθρωποι, πάνω στον πανικό τους λόγω της έξαρσης του τρομοκρατικού φαινομένου, είναι πρόθυμοι να δεχτούν περιορισμούς στην ελευθερία τους, αν το αντάλλαγμα είναι η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας.

Αυτήν την κατάσταση σπεύδουν να αξιοποιήσουν οι πάσης φύσεως εξουσίες για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Το θέμα είναι σύνθετο και δεν προσφέρεται για απλουστεύσεις ούτε προς τη μια ούτε προς την άλλη κατεύθυνση.

Ο σπουδαίος Πολωνός στοχαστής Ζίγκμουντ Μπάουμαν, μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» (αναδημοσίευση στην «Εφ.Συν.», 5-7-2014), έλεγε ότι:

«Ασφάλεια και ελευθερία είναι και οι δύο τους αξίες αναγκαίες, αλλά βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για μεγαλύτερη ασφάλεια είναι λιγότερη ελευθερία και το τίμημα μιας μεγαλύτερης ελευθερίας είναι λιγότερη ασφάλεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μιαν ισορροπία, χωρίς να το καταφέρουν».

Και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι, μετά τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες, θα δυναμώσουν οι φωνές εκείνων που λένε «κλείστε τα σύνορα στους μουσουλμάνους πρόσφυγες και μετανάστες» και θα ενισχυθεί η επιρροή των ξενοφοβικών κομμάτων παντού στην Ευρώπη.

Για να φτάσουμε εκεί που θέλουν και οι ακροδεξιοί και οι τζιχαντιστές: στη σύγκρουση θρησκειών και πολιτισμών.

Ανάγωγα

Μια χούφτα άνθρωποι κατάφεραν να προκαλέσουν πανικό στις κυβερνήσεις όλων των χωρών της Ευρώπης. Είναι η μόνη περίπτωση στην πολιτική (με την ευρεία έννοια του όρου) που ο συσχετισμός δυνάμεων δεν παίζει κανένα ρόλο.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ