Μηνύματα για την 19η Μαΐου

Μηνύματα για την 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, απηύθηναν οι βουλευτές Κιλκίς Γιώργος Γεωργαντάς, Ειρήνη Αγαθοπούλου και Γιώργος Φραγγίδης, ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Κυριακίδης, ο αντιπεριφερειάρχης Ανδρέας Βεργίδης, ο πρώην βουλευτής και υφυπουργός Κώστας Κιλτίδης, ο πολιτευτής Κιλκίς του ΚΙΝΑΛ Γιώργος Αναστασιάδης, η ΝΔ Κιλκίς και η ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ.

Ο Γιώργος Γεωργαντάς

Σήμερα είναι ημέρα θλίψης αλλά και ημέρα μνήμης και τιμής. 353.000 Πόντιοι αδερφοί μας έπεσαν θύματα μαζικών εκτελέσεων και απάνθρωπων βιαιοτήτων.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι ένα από τα πιο φριχτά εγκλήματα του περασμένου αιώνα. Τιμούμε με σεβασμό τη μνήμη των θυμάτων μας και κρατάμε ζωντανή τη συνείδηση τους. Ιδίως στο Κιλκίς, έναν τόπο προσφυγικό, έναν τόπο όπου ο Ποντιακός Ελληνισμός ρίζωσε και δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια,

θυμόμαστε τις χαμένες πατρίδες και τις κρατάμε ζωντανές. Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για τη διατήρηση της μνήμης και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ως ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης έναντι των νεκρών μας.

Ο Γιώργος Φραγγίδης

«Σεβασμός και ιστορική ευθύνη στη μνήμη των αδικοχαμένων Ελλήνων του Πόντου»

Η 19η Μαΐου 1919 ως Ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι χαραγμένη με ανεξίτηλα  γράμματα στην ψυχή  όλων των Ελλήνων, και  ταυτόχρονα αποτελεί  και μια μαύρη σελίδα της  Νεότερης Ιστορίας.

Η συστηματική προσπάθεια εξόντωσης των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, από τους νεότουρκους του Κεμάλ και του Τοπάλ Οσμάν με μαζικές εκτελέσεις, βίαιους  εκτοπισμούς και ανείπωτες αγριότητες αποτελεί έως και σήμερα  ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του περασμένου αιώνα για τα οποία δεν έχει ακόμα αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η σημερινή ημέρα δεν αποτελεί μονάχα υποχρέωση στη μνήμη των θυμάτων εκείνων  να τα κρατήσουμε ζωντανά στην ιστορική μας συνείδηση, αλλά απαιτεί τον Σεβασμό και παράλληλα είναι  αφορμή για διαρκή επαγρύπνηση της διατήρησης της Εθνικής ομοψυχίας, ώστε ποτέ ξανά στο μέλλον να μην επιτρέψουμε να συμβούν παρόμοια τραγικά γεγονότα σε βάρος του Ελληνισμού.

Οι Πόντιοι ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ,κι όπου καινα βρεθούν πάντοτε μεγαλουργούν!!!

Η Ειρήνη Αγαθοπούλου

Η 19η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. 353.000 τα θύματα των διωγμών. Είναι καθήκον όλων μας να διατηρήσουμε ζωντανή την ιστορία μας αυτή και την προσφυγική μας μνήμη, αλλά και να ενεργοποιήσουμε τα αντανακλαστικά της αλληλεγγύης, που συνοδεύουν το προσφυγικό στοιχείο σε όλες τις φάσεις της ιστορίας, στο παρελθόν και στο παρόν.

«Την πατρίδαμ’ έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Λύουμαι κι αροθυμώ, ν’ ανασπάλω κι επορώ» λέει ένα ποντιακό τραγούδι και σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Την πατρίδα μου έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Κλαίω και νοσταλγώ, να ξεχάσω δεν μπορώ». Αλλά μήπως τελικά ξεχνάμε;

Ξεχνάμε τους χιλιάδες παλιννοστούντες και Έλληνες ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Καθώς ακόμα αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Επίσης, μια αδικία που ξεκίνησε το 2013, με την κατάργηση των συντάξεων υπερηλίκων, πρέπει να τελειώσει και να εφαρμοστεί ίση μεταχείριση στους ανασφάλιστους υπερήλικες χωρίς περικοπές στις συντάξεις λόγω των ετών διαμονής τους.

Χρέος μας, λοιπόν, να κρατάμε ζωντανή την μνήμη μας αλλά υποχρέωση μας να εξαλείψουμε τις ανισότητες του σήμερα.

ο Δημήτρης Κυριακίδης

Η θλιβερή επέτειος της Γενοκτονίας ανακαλεί στη συλλογική ιστορική μνήμη κάθε πτυχή ενός οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης του Ποντιακού Ελληνισμού που εκδιπλώθηκε σε τρεις περιόδους ιδιάζουσας βαρβαρότητας.

Η Γενοκτονία έχει τουρκική καταγωγή. Είναι θεμελιωμένη στις σφαγές, στους εκτοπισμούς πληθυσμών, στους βιασμούς, στις παιδοκτονίες, στα τάγματα εργασίας, στις εξοντωτικές πορείες γυναικόπαιδων και γερόντων, σε ένα ‘’Άουσβιτς εν ροή’’,  χωρίς προορισμό για τους περισσότερους, σε ένα οδυνηρό, γεμάτο κακουχίες και εξευτελισμούς ταξίδι προς το θάνατο, με τραγικό επίλογο τον ξεριζωμό των επιζησάντων.

Η απαγγελία της καταδίκης σε θάνατο ενός ολόκληρου λαού αποτελεί ένα ειδεχθές, ένα διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που μεγεθύνεται όσο οι αρνητές του επιμένουν ένοχα να την αποσιωπούν.

Η δικαίωση των  ψυχών των αδικοχαμένων Ελλήνων του Πόντου θα επέλθει με τη διεθνοποίηση της Γενοκτονίας, ως έσχατη πράξη θρησκευτικού ρατσισμού και πολιτισμικής μισαλλοδοξίας, με την αναγνώρισή της από το Τουρκικό κράτος, με την έκφραση μιας ειλικρινούς συγνώμης για τις ασύλληπτες θηριωδίες που προξένησε το κεμαλικό καθεστώς και το κίνημα των Νεότουρκων.

Απαράγραπτο χρέος της Πολιτείας,  των Ελλήνων του Πόντου και κάθε σκεπτόμενου πολίτη είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας ώστε να μη ματαιωθεί η θυσία του αίματος των αθώων θυμάτων του Πόντου.  

Ο Ανδρέας Βεργίδης

Την ανάγκη διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης υπογραμμίζει ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς,κ. Ανδρέας Βεργίδης, στο μήνυμά του για την 19η Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

«Η σύνδεση της μνήμης με την ιστορία δίνει δύναμη για για το μέλλον» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς, κ. Ανδρέας Βεργίδης.

«Έχουμε ιερό χρέος να θυμόμαστε αυτή τη μαύρη σελίδα της ιστορίας, η οποία -στις 19 Μαΐου 1919 με την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα -“εισήλθε”  στη δεύτερη και σκληρότερη φάση της. Την περίοδο 1916-1923, εξοντώθηκαν περίπου 353.000 Έλληνες από τον μικρασιατικό Πόντο. Οι Τούρκοι με τη γενοκτονία των Ποντίων, κατάφεραν να αλλοιώσουν τον εθνολογικό χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών», τονίζει ο κ. Βεργίδης.

«Ο Ελληνισμός αποτίει φόρο τιμής στα θύματα αυτής της τραγωδίας. Οι Έλληνες του Πόντου που ξεριζώθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες και άφησαν πίσω τους έναν πολιτισμό τριών χιλιετιών, εκκλησίες, προγονικά εδάφη και σχολεία, έφτασαν με καραβάνια στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές όπως ο νομός Κιλκίς, δίνοντας τον δικό τους αγώνα επιβίωσης και διατηρώντας τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους» επισημαίνει ο κ.Βεργίδης.

«Η ιστορική μνήμη δεν αποτελεί παραχώρηση στη μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό, αλλά καθήκον και ανάγκη για τη διαφύλαξη των αξιών και τη μεταλαμπάδευση της ιστορικής αλήθειας στις επόμενες γενιές» τονίζει ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς.

Ο Κώστας Κιλτίδης

“Να τιμάμε την θυσία του Ελληνισμού της Ανατολής”

Η 19 ΜΑΪ́ΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΑΝΙΚΗΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ !

Μπήκε στο αίμα μας η πίκρα και ο πόνος. Έγινε θρήνος η ζωή των ενσυνείδητων απογόνων.  Σκιές ανθρώπων μας γέννησαν, μετά τον ξεριζωμό και το ξεκλήρισμα του Ελληνισμού της Ανατολής. Προηγήθηκε η καταδυνάστευση και η γενοκτονία στην κοιτίδα της Ιωνίας Γης. Μαρτύρων και Ηρώων αίμα λειτουργεί στην Παναγιά τη Σουμελά. Η Αγιοτέρα των Αγίων του Ελληνισμού,μας τρέφει με το δάκρυ της. Τιμή και δόξα σ αυτούς που μας γέννησαν.Θα τους θυμόμαστε πάντα .Όσο υπάρχουν Έλληνες !

Ο Γιώργος Αναστασιάδης

Η Βουλή των Ελλήνων το 1994 με την ιστορική πρωτοβουλία και εισήγηση του Ανδρέα Παπανδρέου αναγνώρισε ομόφωνα τη Γενοκτονία των Ποντίων στέλνοντας ταυτόχρονα και ένα μήνυμα ομοψυχίας του Ελληνισμού και ανυποχώρητης θέλησης υπέρ της υποστήριξης των εθνικών μας δικαίων.

Η 19η Μαΐου αποτελεί επέτειο τιμής στη μνήμη των μαρτύρων του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά και ημέρα υπενθύμισης του χρέους μας για τον συνεχή και αδιάλειπτο αγώνα υπέρ της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων και την καθολική δικαίωση της μνήμης των 353.000 αδικοχαμένων ψυχών.

Οι Έλληνες οφείλουμε να αναδείξουμε τη μελανή αυτή σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας και για έναν ακόμη λόγο. Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας ενθαρρύνει την αποτροπή αντίστοιχων φαινομένων στοχεύοντας στην ενίσχυση της παγκόσμιας ειρήνης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σε μια εποχή γεωπολιτικών προκλήσεων και αμφισβητήσεων από την Τουρκία, ο αγώνας για την παγκόσμια αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων ενισχύει το μήνυμα της ετοιμότητας των Ελλήνων για την δυναμική και ανυποχώρητη υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων όποτε και όπου αυτό χρειαστεί.

Η ΝΔ Κιλκίς

Η ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ

Τιμάμε σήμερα την 101η επέτειο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, κατά τη διάρκεια της οποία εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, ενάμιση εκατομμύριο ψυχές πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, βίωσαν στο πετσί τους την εξαθλίωση, τις αρρώστιες και το ρατσισμό. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν φτωχοί εργάτες και αγρότες, που αντιμετωπίστηκαν απαξιωτικά ως άνθρωποι δεύτερης και τρίτης κατηγορίας από το ελληνικό αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.

Αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και το μίσος μερίδας «εθνικοφρόνων γηγενών» που τους στιγμάτιζαν ως «τουρκόσπορους», επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον «εξαγνισμό» της χώρας από την παρουσία τους και άλλα. Οι απόγονοι αυτών σήμερα, εθνικιστικές και φασιστικές οργανώσεις, είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι’ αυτό το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού, ολόκληρος ο λαός, πρέπει να τους απομονώσει.

Οι κομμουνιστές έδωσαν τότε μια τιτάνια μάχη καταγγέλλοντας τις διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλει ο αστικός κόσμος μεταξύ προσφύγων και γηγενών εργαζομένων στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της διεθνιστικής και ταξικής αντίληψής του, ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που στάθηκε ειλικρινά δίπλα στους πρόσφυγες από την πρώτη στιγμή.

Το ΚΚΕ λαμβάνοντας υπόψη τις δοσμένες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού με τέτοιο τρόπο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.

Ποιες ήταν αυτές οι αιτίες;

α) Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον ποντιακό ελληνισμό ένα από τα πιο τραγικά θύματα, σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενης τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας.

β) Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού που εξυπηρετούσε τότε την τουρκική αστική τάξη στα σχέδια για τη συγκρότηση του έθνους – κράτους της κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης.

γ) Η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικρά Ασίας που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των Ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου, αλλά και στη χρησιμοποίησή τους ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.

δ) Οι επιλογές της άρχουσας τάξης του Πόντου για αναζήτηση λύσης στο ποντιακό ζήτημα από την παρέμβαση των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων και όχι από τις δυνάμεις του ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.

Οι αντίπαλες αστικές τάξεις ελληνική και τουρκική δεν έμειναν αμέτοχες. Στοιχίθηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα, μετατρέποντας τους λαούς σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μία συγχρονισμένη παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς όπου γης, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν ξανά τα σπασμένα για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο. Σ’ αυτές τις συνθήκες οξύνονται περαιτέρω οι ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών, και ιδιαίτερα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως η διαμάχη που λαμβάνει χώρα μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, ΗΠΑ και Κίνας, με φόντο την αντιπαράθεση για την προέλευση του νέου κορονοϊού. Στο πλαίσιο αυτό των ανταγωνισμών, οξύνεται και η αντιπαράθεση των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας, τροφοδοτείται η τουρκική επιθετικότητα με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, καθώς και η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην περιοχή.

Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και επεμβάσεις.

Εξαιτίας αυτών των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους. Τεράστιες ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις που παίρνουν ενεργά μέρος σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μία απέραντη Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή βάση, δίνοντας γη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών.

Για το ΚΚΕ η μεγαλύτερη τιμή για τη μνήμη και την ιστορία του ποντιακού λαού είναι η πάλη για να μην ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο ποντιακός και μικρασιάτικος ελληνισμός, ο αγώνας ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια των πολέμων και της προσφυγιάς, ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού και του φασισμού.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκησή του, για την ανάδειξη και διατήρησή της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη Διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων.

Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης.

Πάντα θα θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε τους Πόντιους και τις Πόντιες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα υψηλά ιδανικά τους.