My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Χορτάσαμε αλληλεγγύη!

Του Τάσου Παππά.


Από το άρθρο του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ στην «Καθημερινή» με αφορμή την έξοδο από τα μνημόνια: «Νομίζω, είναι δικαιολογημένο να πούμε ότι η Ευρώπη συμμετείχε στη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης που έχει δει ποτέ ο κόσμος». Τι να πεις, τι να θυμηθείς και από πού να αρχίσεις για να περιγράψεις αυτό που ο Ρέγκλινγκ παρουσιάζει ως τη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης που έχει δει ποτέ ο κόσμος.

Αναρωτιέσαι: Ο τύπος είναι άσχετος και λέει μπούρδες (παραλίγο να μπω στον πειρασμό να χρησιμοποιήσω τη λέξη της κ. Αυλωνίτου);

Είναι τόσο κυνικός που δεν διστάζει να εμφανίσει ως πράξεις αλληλεγγύης τα εγκλήματα που έγιναν εις βάρος του ελληνικού λαού;

Ή είναι ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος που αμείβεται πολύ καλά και οφείλει να υπερασπιστεί, ακόμη και κόντρα στην κοινή οικονομική λογική, τις επιλογές των αφεντικών του;

Ο,τι κι αν είναι πάντως, εκφράζοντας τη συγκεκριμένη θέση προκαλεί οργή στα θύματα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται, έστω και σε πιο ήπια μορφή, τα επόμενα χρόνια.

Αλήθεια, πώς γίνεται να μιλάμε για τη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης αφού:

● Η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ μέσα σε λίγα χρόνια. Ανάλογες μειώσεις σημειώθηκαν σε χώρες που έβγαιναν ηττημένες από πολεμική σύγκρουση.

● Ο τέως επικεφαλής του Eurogroup ομολόγησε δημοσίως ότι το πρώτο μέλημα των εταίρων δεν ήταν η σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά η προστασία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.

● Η ανεργία έφτασε στο 27% και ιδιαίτερα η ανεργία των νέων άγγιξε το 64%. Τέτοια νούμερα είχαμε το 1929 στη μεγάλη οικονομική κρίση.

● Εκλεισαν χιλιάδες μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, μειώθηκαν πάνω από δέκα φορές οι συντάξεις και γενικεύτηκε το φαινόμενο της μερικής και κακοπληρωμένης απασχόλησης.

● Εφυγαν από την Ελλάδα αναζητώντας την τύχη τους σε άλλες χώρες, κυρίως στη Γερμανία, δηλαδή στον γενικό κουμανταδόρο της Ευρώπης, χιλιάδες νέοι επιστήμονες. Αλλοι πλήρωσαν για να αποκτήσουν τα επιστημονικά εφόδιά τους και άλλοι εκμεταλλεύονται τα προσόντα τους.

● Ο πρώην επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι ήταν λάθος ο πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο Μνημόνιο.

● Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ αναγκάστηκε να πει ότι «δυστυχώς τσαλακώσαμε την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα μετά το 2015». Θυμίζουμε με την ευκαιρία τη δήλωση Σόιμπλε το 2015 «λυπάμαι τον ελληνικό λαό που επέλεξε αυτή την κυβέρνηση», τη δήλωση Γιούνκερ «οι εκλογές σε μια χώρα δεν επηρεάζουν τη γενικότερη πολιτική της Ε.Ε.» και τις αφόρητες πιέσεις σχεδόν όλων των κυβερνήσεων των χωρών-μελών της ευρωζώνης λίγο πριν από το δημοψήφισμα ώστε «να ψηφίσουν σωστά οι Ελληνες, διαφορετικά τους περιμένει καταστροφή».

Κι ας πούμε ότι εμείς παρά τα όσα τραβήξαμε λέμε «νερό κι αλάτι». Είναι μέτρα αλληλεγγύης μερικά απ’ αυτά που περιλαμβάνονται στο πακέτο που πρέπει να υλοποιήσουμε στη μεταμνημονιακή εποχή;

Για παράδειγμα:

● Η νέα μείωση των συντάξεων (έχω χάσει το μέτρημα), ένα κατ’ εξοχήν υφεσιακό μέτρο, είναι πράξη αλληλεγγύης προς τους πάσχοντες συνταξιούχους;

● Τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα σε βάθος χρόνου είναι δυνατόν να πιαστούν; Μήπως ο κ. Ρέγκλινγκ μπορεί να επικαλεστεί έναν οικονομολόγο (ας τον εντοπίσει σε όποια οικονομική σχολή σκέψης θέλει) που θα βεβαιώσει ότι πρόκειται για ρεαλιστικό στόχο; Μην ψάχνει αδίκως. Δεν υπάρχει.

● Εκεί που θα ψάχνει ο επικεφαλής του ESM για κάποιον ειδικό σχετικά με τα πρωτογενή πλεονάσματα, ας κάνει τον κόπο να αναζητήσει έναν -οπουδήποτε στον κόσμο- που θα του πει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο χωρίς γενναία αναδιάρθρωση (δηλαδή κούρεμα). Κοντολογίς: Χορτάσαμε αλληλεγγύη!

Ανάγωγα
Το κόστος για τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών χρεώνεται στην κυβέρνηση. Το όφελος από την απελευθέρωσή τους πιστώνεται σε όλα τα κόμματα.

Αυτή είναι η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας.

Σας θυμίζει λίγο τη λογική του Καραγκιόζη, «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου πάλι δικά μου»;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε