Υποκρισία και ταξική μεροληψία

Του Τάσου Παππά.

Δεκαπεντάχρονος μαθητής άνοιξε πυρ, με ημιαυτόματο όπλο, σε Λύκειο του Μίσιγκαν με αποτέλεσμα να σκοτώσει ένα 16χρονο αγόρι και δύο κορίτσια, ηλικίας 14 και 17 ετών. Από την επίθεση τραυματίστηκαν οκτώ άτομα. Σοκαρισμένος δήλωσε ο Τιμ Θρον, διευθυντής σχολείων της κοινότητας, προσθέτοντας ότι το σχολείο δεν διαθέτει ανιχνευτές μετάλλων. Ναι, καλά διαβάσατε, ανιχνευτές μετάλλων. Εχουν πολλά σχολεία στη μητρόπολη του καπιταλισμού. «Ο θάνατος μαθητών και ο πυροβολισμός πολλών άλλων, συμπεριλαμβανομένου ενός δασκάλου, είναι φρικιαστικός» δήλωσε η κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ. Εχουν συνηθίσει οι Αμερικανοί να βλέπουν τέτοια περιστατικά. Η κοινοτοπία της φρίκης.

Υστερα από κάθε δολοφονική ενέργεια η πολιτική ηγεσία εκφράζει τον αποτροπιασμό της. Κάποιοι, κυρίως όσοι και όσες ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, μιλούν για την ανάγκη να θεσπιστούν αυστηρά μέτρα για να περιοριστεί η οπλοκατοχή. Ματαίως. Ολες οι προσπάθειες μέχρι τώρα έχουν αποτύχει και γιατί υπάρχει η περίφημη τροπολογία στο αμερικανικό Σύνταγμα και γιατί οι Ρεπουμπλικάνοι αρνούνται κατηγορηματικά να ψηφίσουν μέτρα κατά της οπλοκατοχής και γιατί οι εταιρείες όπλων, που συγκροτούν ένα πανίσχυρο λόμπι, εξασφαλίζουν υποστήριξη χρηματοδοτώντας τα συστημικά κόμματα, κυβερνήτες, μεγάλα μέσα ενημέρωσης και επιστήμονες με πολλά εισαγωγικά για να βγάζουν έρευνες που αθωώνουν τα όπλα. Σχεδόν οι πάντες μπορούν να προμηθευτούν όπλο. Και μιλάμε ακόμη και για βαριά πυροβόλα.

Η απόσταση ανάμεσα στην κατοχή και στη χρήση είναι μικρή. Πολλοί την έχουν διανύσει χωρίς κανέναν ενδοιασμό αφήνοντας πίσω τους πτώματα. Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα έχει γίνει δικαίωμα στην αφαίρεση της ζωής όποιου κρίνεται ύποπτος. Οι αστυνομικοί σκοτώνουν εν ψυχρώ αόπλους και ανήμπορους ανθρώπους και πέφτουν στα μαλακά. Πρόσφατα μάθαμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα θλιβερό παγκόσμιο ρεκόρ. Είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου τα (μη στρατιωτικά) όπλα είναι περισσότερα από τους κατοίκους. Σύμφωνα με έρευνα της Small Arms Survey (SAS), με έδρα την Ελβετία, υπάρχουν 120 όπλα για κάθε 100 Αμερικανούς. Κανένα άλλο έθνος δεν έχει περισσότερα όπλα απ’ ό,τι πολίτες. Κάποιοι πολιτικοί που δεν ήθελαν να τα βάλουν με τις βιομηχανίες όπλων (θα έχαναν τις «δωρεές» για τις ακριβές εκλογικές καμπάνιες τους), υποστήριξαν ότι το πρόβλημα της εγκληματικότητας θα αντιμετωπιστεί επιτυχώς με την αυστηροποίηση των ποινών.

Η πραγματικότητα τους διέψευσε. Τα ισόβια πέφτουν βροχή, οι δημόσιες και ιδιωτικές φυλακές (ναι, υπάρχουν και τέτοιες) είναι γεμάτες, σε πολλές Πολιτείες ισχύει ακόμη η θανατική ποινή, αλλά τα νούμερα κάθε άλλο παρά βελτιώθηκαν. Σε κάποιες περιπτώσεις αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι ορισμένοι κρατούμενοι καταδικάστηκαν άδικα σε ισόβια (δικαστική πλάνη), έφαγαν τη μισή ζωή τους στη φυλακή και η δικαίωση ήρθε στα γεράματά τους. Αυτοί πάντως που εκτελέστηκαν και ήταν αθώοι δεν γυρίζουν πίσω. Η ελληνική κυβέρνηση κινείται στη λογική της αυστηροποίησης των ποινών. Ισχυρίζεται ότι αυτό επιθυμούν οι πολίτες. Υιοθετεί πολιτικές που ταιριάζουν σε αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία, παρά το αυστηρό νομικό πλαίσιο, δεν έχουν καταφέρει να εξουδετερώσουν την εγκληματικότητα.

Διαφοροποιείται από τις πολιτικές που εφαρμόζουν στο συγκεκριμένο πεδίο οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πλημμελήματα έγιναν κακουργήματα, τα ισόβια προβλέπονται για περισσότερα αδικήματα σε σχέση με το παρελθόν και την ίδια στιγμή περιορίζει τα δικαιώματα των κρατουμένων, κόβει άδειες, αδιαφορεί για τον σωφρονισμό τους, δεν παρεμβαίνει για να αλλάξουν οι συνθήκες στις ελληνικές φυλακές και γενικώς αντιμετωπίζει τους φυλακισμένους σαν παρίες που σίγουρα θα υποτροπιάσουν. Ακυρώνει δηλαδή στην πράξη τις υποχρεώσεις που έχει ένα κράτος δικαίου απέναντι στους πολίτες που είχαν παραβατική συμπεριφορά σε κάποια φάση της ζωής τους. Είναι με όλους τόσο αυστηρή; Φυσικά όχι. Απλόχερη επιείκεια για τα εγκλήματα του λευκού κολάρου. Η υποκρισία της βγάζει μάτια. Η ταξική μεροληψία της κραυγαλέα.

Ανάγωγα

Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πριν χειροκροτήσουν… αυθορμήτως τον πρωθυπουργό στη Βουλή ας προσέχουν τι λέει τη στιγμή που τον αποθεώνουν… αυθορμήτως, γιατί το τελευταίο διάστημα του ξεφεύγουν… αυθορμήτως φράσεις που τον εκθέτουν.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ