Τσιμουδιά η TV για το συλλαλητήριο!
Μια μεγάλη διαδήλωση, που σίγουρα ήταν μεγαλύτερη από πολλές άλλες που διοργανώνονται τελευταία για επίσης σημαντικά θέματα, ήταν αυτή του περασμένου Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στα μεταλλεία.
Κι όμως, κανένα κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας δεν εδέησε να κάνει την παραμικρή αναφορά, να δείξει έστω και ένα πλάνο, μέσα στο Σαββατοκύριακο.
Κι αντε καλά, τα κανάλια της εμπορικής τηλεόρασης τα ξέρουμε. Ο …μπομπολισμός τους είναι γενικευμένος. Αυτό που τ` απασχολεί είναι να βάζουν τα παπαγαλάκια τους να μας λένε οχτακόσιες φορές την ημέρα ότι “η Ελλάδα εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της”, καθότι ως υποχρέωση της χώρας αντιλαμβάνονται την εξόντωση των πολιτών της!
Αλλά και τα λεγόμενα “δημόσια”, που επί συγκυβέρνησης συναγωνίζονται επάξια σε φασίζουσα νοοτροπία τα εμπορικά, έπραξαν ακριβώς το ίδιο, εξαιρουμένης της ΕΤ3, που καταδέχτηκε να δείξει κάποια πλάνα.
Ας είναι, ο κόσμος έχει πια γνώση και …διαδίκτυο για να ενημερώνεται σωστά και πολύπλευρα. Αυτό που μένει στα κανάλια της βρόμικης προπαγάνδας και της διαπλοκής, είναι μονάχα ο γκεμπελισμός τους. Να τα χαίρονται!
Γ. Καραγιαννίδης
Στην Ελλάδα έχουμε δύο κρίσεις ταυτόχρονα. Μία είναι η οικονομική, που είναι πασιφανής στον περισσότερο κόσμο γιατί είναι πρωτίστως βιωματικού χαρακτήρα και επομένως ουδείς μπορεί να την αμφισβητήσει και η άλλη είναι η ηθική, που είναι κατα το μάλλον ή ήτον συγκεκαλυμμένη και έχει να κάνει κυρίως με το έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας του Κράτους και της “επίσημης” ενημέρωσης που ασκείται απο τα ΜΜΕ. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα το δημοκρατικό κεκτημένο έπασχε συγγενώς απο τέσσερεις σοβαρές παθήσεις οι οποίες οδήγησαν την χώρα σ’ αυτό το χάλι. Την εξουσιομανία, την πελατειακή σχέση, τον λα’ι’κισμό και την διαφθορά. Πάντα υπήρχε μιά σημαντική έκπτωση της δημοκρατίας και της αξιοκρατίας απο οποιαδήποτε μορφής εξουσία, η οποία όμως στην σημερινή συγκυρία έχει μεταλλαγεί νομοτελειακά σε μία φασίζουσα συμπεριφορά. Παράλληλα, η καθημερινά επιδεινούμενη κατάσταση λόγω των μνημονίων με οικονομικά μέτρα επι δικαίων και αδίκων, δημιουργεί στον πολίτη την αίσθηση οτι επιτελείται μία απίστευτη επίθεση αδικίας σε βάρος του, που άλλες φορές τον απελπίζει, άλλες τον θυμώνει και άλλες τον κάνει να εστερνίζεται απόψεις που μακράν απέχουν των δημοκρατικών, συνεπικουρούμενης και της άγνοιας της ιστορίας των πραγμάτων απο πολλούς, κυρίως νέους ανθρώπους. Η θωράκιση των πολιτών απο ένα κράτος δημοκρατικό και δίκαιο δεν θα άφηνε περιθώρια εμφάνισης ομάδων όπως η Χ.Α., πολύ δε περισσότερο να ψηφίζονται και να υπάρχουν μέσα στο χώρο της Βουλής, οι οποίοι μάλιστα λειτουργούν ως Δούρειος Ιππος και εάν βρεθούν σε θέση πλειοψηφίας θα την κλείσουν εν μία νυκτί. Ομως σ’ αυτή την ζοφερή πραγματικότητα όπου η θωράκιση των πολιτών έχει διαρραγεί απο ένα κράτος εχθρικό, ο ρόλος των δημοσιογράφων είναι καταλυτικός και καίριος. Οταν λοιπόν η “επίσημη” δημοσιογραφία εκφυλίζεται σε κρατική προπαγάνδα με αποσιωπήσεις γεγονότων, διαστρεβλώσεις, και μαγειρεμένες ειδήσεις την στιγμή που η πολιτική η οποία ασκείται εναντιώνεται των κοινωνικών αναγκών, τότε είναι ηλίου φαηνώτερον οτι οδεύουμε σε μία επιδείνωση της κοινωνίας προς μία φασιστική αντίληψη και συμπεριφορά, προς δόξαν κάποιων φανατικών που το περιστάνουν “Ελληνες”. Ομως, όπως είπε και ο φίλος Γ. Καραγιαννίδης, υπάρχει και η ενημέρωση του διαδικτύου που μπορεί να απαγκιστρώσει το πνεύμα των ανθρώπων απο τα δολώματα της κατευθυνόμενης “ενημέρωσης” των καναλιών της διαπλοκής και της κονόμας. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να πάμε ένα βήμα πιό πέρα, όσοι ασχολούμαστε με την ενημέρωση απο το διαδίκτυο, να γίνουμε εμείς φορείς μιάς, όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό, αντικειμενικής πληροφόρησης για όσους συγγενείς, γνωστούς και φίλους μαγνητίζονται ακόμα απο τις τηλεοράσεις τους και όσο μπορούμε να το επιχειρήσουμε με κριτικό και ψύχραιμο βλέμμα.