Τραπεζα Αναμνησεων στο διαδικτυο
Αναδημοσιεύουμε απ` το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 Ιανουαρίου ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα για τη δημιουργία “τράπεζας αναμνήσεων” στο Διαδίκτυο, από τέσσερις Έλληνες με ιδιαίτερες ευαισθησίες. Το δημοσίευμα, που υπογράφει η συντάκτρια Έλλη Ισμαηλίδου, είναι το εξής:
Ήρθε η τράπεζα για καταθέσεις αναµνήσεων
Συλλέγει τις εµπειρίες απλών ανθρώπων άνω των 61 ετών απ’ όλον τον κόσµο
Η ίδια, µαζί µε τον κ. Νίκο Νικολαΐδη και τις κυρίες Αµαρυλλίδα Ραουζαίου καιΠαρασκευή Τζούβελη, ξεκίνησε τον περασµένο Μάιο την προσπάθεια να δηµιουργήσει την πρώτη ελληνική «Τράπεζα Αναµνήσεων». Σήµερα, οκτώ µήνες αργότερα, ένα αρχικό υλικό έχει συγκεντρωθεί και µέσα στην ερχόµενη εβδοµάδα η «τράπεζα» θα ανοίξει τις διαδικτυακές πόρτες της στην ιστοσελίδα www.bankofmemories.gr. «Στην αρχή ταξιδεύαµε σε άγνωστα νερά. Πώς να δηµιουργήσεις µια “Τράπεζα Αναµνήσεων”; Από πού να ξεκινήσεις; Και πώς µπορείς να εισβάλεις στα ευαίσθητα προσωπικά βιώµατα ενός ανθρώπου, ιδίως όταν πρόκειται για σκληρές αναµνήσεις από πολέµους, ξενιτιά, θανάτους αγαπηµένων προσώπων;» λέει στο «Βήµα» ο κ. Νικολαΐδης.
«Σύντοµα κατάλαβα ωστόσο ότι οι άνθρωποι – ιδίως όσοι είναι µεγάλης ηλικίας – νιώθουν µεγάλη χαρά όταν µοιράζονται µαζί µας τα βιώµατά τους. Η τρίτη ηλικία συχνάτοποθετείται στο περιθώριο και βιώνει µια αίσθηση απαξίας, σαν να µην έχει τίποτε να προσφέρει στους νεότερους. Μέσα από τις διηγήσεις τους οι ηλικιωµένοι νιώθουν χρήσιµοικαι µας ταξιδεύουν στον κόσµο τους, στα συναισθήµατά τους και στη σοφία τους. Το µεγαλύτερο δίδαγµα για µένα άλλωστε είναι το χαµόγελο µε το οποίο µας µιλούν γιασκληρές περιόδους πολέµων, φτώχειας ή πείνας. Αυτό µάς διδάσκει ότι εν τέλει στη ζωή όλα µπορούν να ξεπεραστούν και πρέπει να διατηρούµε την αισιοδοξία µας» προσθέτει ο ίδιος.
Οπως κάθε συµβατική τράπεζα, έτσι και µια «Τράπεζα Αναµνήσεων» απαιτεί για να επιβιώσει τη συνεισφορά πολλών «επενδυτών». Γι’ αυτό τα µέλη της ιδρυτικής οµάδας που θα δηµοσιοποιήσουν την ερχόµενη εβδοµάδα το αρχικό υλικό καλούν όλους τους πολίτες να συνεισφέρουν µε βίντεο των κοντινών τους προσώπων και χωρίς περιορισµό αντικειµένου.
«Στόχος είναι να δηµιουργηθεί ένα αρχείο µε µεγάλο εύρος, όπου θα µπορεί ο καθένας να πληκτρολογήσει µια τοποθεσία, µια χρονική περίοδο (π.χ. Β ′ Παγκόσµιος Πόλεµος, δεκαετία του ’60 κ.λπ.) ή έναν θεµατικό άξονα (π.χ. έρωτας, εργασία, εκδροµές κ.λπ.) και να βρει δεκάδες διαφορετικές αναµνήσεις. Αναλαµβάνουµε να ταξινοµήσουµε το υλικό και έτσι σιγά-σιγά να δηµιουργήσουµε όλοι µαζί µια εναλλακτική ιστορία της Ελλάδας µέσα από τα “ασήµαντα”, τα οποία εξελίσσονται δίπλα από τα υποτιθέµενα “σηµαντικά” που καταγράφονται στα βιβλία και στις διατριβές» τονίζει η κυρία Ραουζαίου.