My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Το Νοσοκομείο μας

Του Χρήστου Σπίγκου.


Παρακολουθώ τη συζήτηση αναφορικά με το νοσοκομείο Κιλκίς, και αποτολμώ κάποιες σκέψεις ως πολίτης του τόπου τούτου.

Το πρώτο πράγμα που έμαθα με τον ερχομό μου στο Κιλκίς, πριν από τέσσερις περίπου δεκαετίες, ήταν η ιστορία και η εντυπωσιακή φήμη του Νοσοκομείου μας.

Η τελευταία αντικατοπτριζόταν στα μάτια των νυν συμπολιτών μου που πλημμύριζαν, δικαίως θα έλεγα, από υπερηφάνεια.

Έδειχναν να διεκδικούν μερίδιο από την επιτυχία, που ιστορικά η συλλογική μνήμη το είχε αναγορεύσει ως επίτευγμα της κοινής προσπάθειας των κατοίκων του Κιλκίς.

Ήταν το Νοσοκομείο τους!

Τα χρόνια πέρασαν γοργά.

Κυβερνήτες, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι και πρόεδροι εναλλάχθηκαν ταχύτερα, και το Νοσοκομείο μας έδειχνε ν’ αντέχει στη φθορά.

Στήριγμα η ιστορία, που ενέπνεε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό παραδίδοντας καθημερινά σε όλους μαθήματα ευσυνειδησίας και αντοχής.
Η σημερινή εφιαλτική συγκυρία έφερε στο προσκήνιο την εικόνα του Νοσοκομείου Κιλκίς.

Η απόπειρα να καταλογιστούν ευθύνες και ολιγωρίες, φοβάμαι ότι εμπεριέχει σπέρμα της φυλετικής μας παθογένειας που μας καθιστά επιλεκτικά μύωπες και εξίσου επιλεκτικούς με την ιστορία και τις περιόδους της.

Ο μεταπολιτευτικός ιστορικός χρόνος δεν είναι ευθύγραμμος.

Διακρίνεται από τρείς περιόδους.

• 1974 – 3/2010
• 3/2010 – 8/2018
• 8/2018 – σήμερα

Κοντολογίς, έχουμε τρεις περιόδους με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Στην πρώτη περίοδο, με τον πακτωλό των χρημάτων της εν πολλοίς ανεπιθύμητης ΕΟΚ – ΕΕ και τις παντοδύναμες κυβερνήσεις, η αναντιστοιχία προεκλογικών «δεσμεύσεων» και μετεκλογικών πράξεων οφείλουν να οδηγούν σε επώδυνη αυτοκριτική.

Στη δεύτερη περίοδο, η μνημονιακή Δαμόκλειος σπάθη επιβάλλει περισυλλογή και υπόσχεση για αλλαγή πλεύσης στη δημόσια σφαίρα, προς αποφυγήν ενός μελλοντικού εθνικού δυσκληρήματος, όπου οι δεσμεύσεις θα μετατρέπονται σε έπεα πτερόεντα και οι πράξεις δυσάρεστα θα αιφνιδιάζουν, ως έξωθεν επιβαλλόμενες.

Η Τρίτη περίοδος, με τον πολίτη (υποθέτω) πιο σοφό, οι πάσης φύσεως ταγοί, καλούνται να υιοθετήσουν το μέτρο και τη συνέπεια έργων και λόγων.

Για το Νοσοκομείο μας, ας καθίσουμε όλοι σ’ ένα τραπέζι, και απροκατάληπτα να αποτυπώσουμε σ’ ένα κομμάτι χαρτί το δέον γενέσθαι.

Και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για όλους μας, να μετατρέψουμε τα κλέη της παλαίφατης συλλογικής μας προσπάθειας σε δύναμη διεκδίκησης του καθυστερημένου δίκιου του τόπου μας.

Σχολιάστε