My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Τι είδες στην Ειδομένη;

karteros-thanasisΤου Θανάση Καρτερού.


Αφού το έφερε η τύχη μας να ζούμε στον καιρό της κατανόησης, ας πούμε ότι κατανοούμε αυτό που έγινε στην Ειδομένη. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είχαν βέβαια το απαράγραπτο δίκιο τους, αλλά μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα ακόμα και το δίκιο χάνει το δίκιο του. Και η κυβέρνηση όμως είχε το δίκιο της – δεν μπορούσε η σιδηροδρομική γραμμή να είναι κλειστή επ’ άπειρον.

Έτσι οργανώθηκε η γνωστή αστυνομική επιχείρηση. Που το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, αυτή ήταν ήπια δεν αναιρεί το γεγονός ότι, όπως κάθε τέτοια επιχείρηση ήταν μια επιχείρηση βίας. Υπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις που η βία ασκείται και με το Σεις και με το Σας. Όπως υπάρχουν και περιπτώσεις που η βία γίνεται απαραίτητη.

Τέλος πάντων, καμιά ικανοποίηση, αλλά και καμιά πολεμική δεν σηκώνει το θέμα. Και πρέπει να είναι κανείς πολύ… Ζωή για να μην το καταλαβαίνει. Για να έχουμε όμως καλό ρώτημα, τους δημοσιογράφους και τους φωτογράφους γιατί τους απομάκρυνε η αστυνομία; Πού το βρήκαν αυτό γραμμένο, σε ποιον κανονισμό και σε ποιον κώδικα αστυνομικής δεοντολογίας; Πώς ο Τόσκας επέτρεψε, ή, ακόμα χειρότερα, διέταξε να μην υπάρχουν τα μάτια και τα αφτιά της κοινής γνώμης -και της Δημοκρατίας παρεμπιπτόντως- όταν λάμβαναν χώρα όσα αφορούσαν όλη τη χώρα; Και από πού κι ώς πού οι δημοσιογράφοι πρέπει να απομακρύνονται με το ζόρι όταν γίνονται τέτοιου είδους επιχειρήσεις;

Εδώ, κύριε υπουργέ μου, οφείλετε μια εξήγηση στους δημοσιογράφους και τους πολίτες. Ή μια συγγνώμη. Διότι η εξήγηση του Γιάννη Μουζάλα ότι έτσι γίνεται σε όλες τις χώρες όπου έζησε παρόμοιες καταστάσεις, μόνο εξήγηση δεν είναι. Εδώ δεν μπορεί να γίνεται έτσι. Μ’ αυτή την κυβέρνηση δεν μπορεί να γίνεται έτσι. Και αν οι δημοσιογράφοι υπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια, με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ο προσφιλής στόχος των δυνάμεων καταστολής, αυτό δεν σημαίνει ότι τώρα αρκεί να μην τους δέρνουμε ή να μην τους κουφαίνουμε με κρότου – λάμψης. Σημαίνει ότι έχει υποχρέωση η κυβέρνηση να εξασφαλίζει τους ίδιους και τη δουλειά τους σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Στο κάτω – κάτω, κύριε υπουργέ, η παρουσία του Τύπου συμμαζεύει τους όποιους τραμπούκους με στολή. Αλλιώς, χωρίς δημοσιογράφους, θα δείτε τι θα δούμε στην (κάθε) Ειδομένη…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ

Σχολιάστε