Τα βρώμικα

Του Θανάση Καρτερού.

 «Βρώμικο 2016» διέγνωσε και προβίβασε σε κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο η απογευματινή του ΔΟΛ το περασμένο Σάββατο. Ξεπέρασε έτσι, μπορείς να πεις, τον ίδιο της τον εαυτό, που τον τελευταίο καιρό αναλώνεται σε μια τιτάνια – και – βάλε προσπάθεια να καθαρίσει τη χώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ή, ακόμα καλύτερα, να καθαρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη χώρα. Κι αυτό από δημοκρατική ευαισθησία κι, όχι προς Θεού, για να καθαρίσει ο εκδότης της από τις βαριές κατηγορίες και τα ασήκωτα χρέη που τον καταδιώκουν.

Ο συνειρμός που επιδιώκουν είναι προφανής: Βρώμικο 1989 – Βρώμικο 2016. Αντιγράφουν βέβαια τη μακαρίτισσα “Αυριανή” του μακρινού 1989, αλλά ποιος δίνει σημασία σε κάτι τέτοια σε στιγμές αγωνιστικής έξαρσης; Διαγράφουν όμως έτσι και μια από τις λαμπρές σελίδες της ιστορίας τους. Γιατί τη μακρινή εκείνη εποχή η εφημερίδα που τώρα αηδιάζει με τα βρώμικα τα έκανε πολύ γούστο. Ήταν η ναυαρχίδα του στόλου που έστειλε το ΠΑΣΟΚ στον βυθό και τον Ανδρέα στο ειδικό δικαστήριο. Ή κάνουμε λάθος;

Ο τίτλος τους μπορεί να δηλοί έμπρακτη μετάνοια, θα πεις. Καλώς. Αλλάν αν οι ίδιοι μετάνιωσαν για τα δικά τους βρώμικα, ο πατέρας του βρώμικου 1989 δεν μετάνιωσε για τα δικά του. Όπως δεν μετάνιωσε και η Ν.Δ. για τα δικά της. Είναι λοιπόν ένα ζήτημα πώς και γιατί, τη στιγμή που στηρίζουν ασμένως και τον Μητσοτάκη τον νεότερο και τη Ν.Δ. την -ας πούμε- νεότερη, επαναφέρουν αμαρτίες του παρελθόντος. Επίτηδες το κάνουν; Για να θυμηθεί ο λαός τι σημαίνει Δεξιά του Μητσοτάκη και να τρομάξει;

Ας σκεφτούμε θετικά όμως: Υπάρχει μια υποψία εντιμότητας εδώ. Μια αποχρώσα ένδειξη αυτοκριτικής. Αναρωτιέσαι μήπως θέλουν να τελειώνουν με τα βρώμικα του «μαγαζιού». Μήπως ξεθάψουν τίποτε κιτάπια της εποχής πριν από την 4η Αυγούστου -όταν έγραφαν πόσο ακραιφνής δημοκράτης ήταν ο Μεταξάς. Ή της Κατοχής -όταν έγραφαν πόσο φιλέλληνας ήταν ο Χίτλερ. Ή της αποστασίας -όταν οι ταραξίες έκαιγαν τις εφημερίδες τους στις διαδηλώσεις. Ή της χούντας, όταν μαγείρευαν τα ωμά του Παπαδόπουλου.

Αν είναι έτσι ζητάμε συγγνώμη από Αφεντικό, επιτελείς και γραφείς. Και γιατί σκεφτήκαμε προς στιγμήν άσχημα γι’ αυτούς. Και γιατί βρήκαμε χαιρέκακα νόστιμα τα βρώμικα που ψάρεψε ο Ψαρράς (της “ΕφΣυν”) από τον βάλτο τους. Αμαρτία εξομολογημένη…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ