My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Συνύπαρξη υπό όρους

Pappas Tasos1-001Του Τάσου Παππά.


Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει ενωμένος; Στο ερώτημα αυτό επιχειρούν να απαντήσουν τα στελέχη του κόμματος. Ολοι οι παράγοντες, ακόμη και εκείνοι που έχουν συμφιλιωθεί, κι ας μην το λένε δημοσίως, με την ιδέα της διάσπασης, δεν προφέρουν αυτή τη φορτισμένη λέξη γιατί ξυπνάει ζοφερές μνήμες.

Δεν υπάρχει συλλογικότητα της Αριστεράς μικρού, μετρίου ή σχετικά μεγάλου εκτοπίσματος που να μην έχει ζήσει στη διαδρομή της τουλάχιστον μία εσωκομματική ρήξη με τραυματικές συνέπειες για τα πρόσωπα, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και τελικώς για την ίδια την προσπάθεια.

Στις περισσότερες παρεμβάσεις τα στοιχεία που ξεχωρίζουν είναι ο συναισθηματισμός -«δεν πρέπει να ακυρώσουμε ένα πρωτότυπο και πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα»- και οι εκκλήσεις για τη διατήρηση του μοντέλου που περιγράφεται με το σχήμα «ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα».

Ο συναισθηματισμός μπορεί να καθυστερήσει μια δυσάρεστη εξέλιξη, δεν μπορεί όμως να την αποτρέψει όταν οι διαφωνίες εντοπίζονται σε μείζονος σημασίας ζητήματα που δεν είναι δυνατόν να φασκιωθούν.

Η αρχή της «ενότητας μέσα στη διαφορετικότητα» λειτουργούσε αποδοτικά την περίοδο που το κόμμα ήταν στην αντιπολίτευση και δεν ήταν υποχρεωμένο να παίρνει αποφάσεις για τη χώρα.

Εφερνε στον ΣΥΡΙΖΑ πολίτες από διαφορετικές πολιτικές οικογένειες -από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τον κομμουνιστογενή ριζοσπαστισμό και από τις συσσωματώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς μέχρι τον μαχητικό ακτιβισμό- και τα προβλήματα, που πάντως ήταν από την πρώτη στιγμή ορατά διά γυμνού οφθαλμού, δεν απειλούσαν τη συνοχή του γιατί περιορίζονταν στα όρια του κόμματος.

Η σημαία της ιδεολογικής καθαρότητας ανέμιζε δίπλα στο λάβαρο του ρεαλισμού και ο ναρκισσισμός της απόλυτης αλήθειας συνυπήρχε με τη θεωρία της αναγκαστικής προσαρμογής.

Σήμερα όμως που ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά, όλα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια και απαιτούν καθαρές απαντήσεις. Τα διαφορετικά ρεύματα θα μπορούσαν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να συνεχίσουν να βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη.

Στο κόμμα όμως. Σίγουρα όχι στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική ομάδα.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε