Πότε θα τελειώσει η ταλαιπωρία;
Του Δημήτρη Αγαθόπουλου*
Είναι παραδεκτό και κατανοητό ότι, με την ένταση και την ταχύτητα εξάπλωσης του covid-19, που επηρέασε σχεδόν όλο τον πλανήτη, και παράλληλα την απρόβλεπτη διάρκειά του, οι πολίτες να έχουν κουραστεί και να αντιδρούν δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα για τους περιορισμούς και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους από τα περιοριστικά μέτρα που κατά καιρούς έχουν επιβληθεί.
Όπως επίσης είναι υποχρέωση της πολιτείας να πληροφορεί σωστά τον πολίτη και να παίρνει εκείνα τα μέτρα που προτείνονται από τους επιστημονικούς φορείς. Αρκεί αυτά να έχουν μία συνέχεια, να στέκονται στην κοινή λογική και να μην αυτοαναιρούνται από την ίδια την πραγματικότητα, όπως συνέβη όλο αυτό το διάστημα από οδηγίες που δόθηκαν και μέτρα που επιβλήθηκαν από την Κυβερνητική Επιτροπή. Κλασικό παράδειγμα τα περιοριστικά μέτρα στον Δήμο Κιλκίς χωρίς αντικειμενικά να υπάρχουν τα δεδομένα για κάτι τέτοιο.
Μέσα σε όλη αυτήν την δυσκολία εφαρμογής των μέτρων, υπάρχουν και επί μέρους αποφάσεις διαφόρων φορέων που δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την καθημερινότητα των πολιτών, με επί μέρους πρόσθετα μέτρα.
Αναφέρομαι συγκεκριμένα για εκείνες τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τις Τράπεζες που κρατούν τους πολίτες έξω από την πόρτα μέχρι να έρθει η σειρά τους να εξυπηρετηθούν. Το ερώτημά μου είναι σαφές, πως μπορεί να διατηρηθεί ένα τέτοιο μέτρο ενόψει του χειμώνα;
Επιτακτική ανάγκη να προβλεφθούν και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
*Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Κιλκίς ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ
