My Twitter Feed

29 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Πόσες Μακεδονίες υπάρχουν;

Για το πρόβλημα του ονόματος και την  πατριδοκαπηλεία.

Του Βλάση Αγτζίδη (*)


Ο γεωγραφικός όρος “Μακεδονία” που έως το 1912 κατεχόταν αποκλειστικά και μόνο από τους Οθωμανούς, στη συνέχεια μοιράστηκε σε τρία κράτη: Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία. Για καλή της τύχη, η Ελλάδα λόγω της μεταπολίτευσης του 1909 και της νέας πολιτικής που ακολούθησε, είχε προσχωρήσει τελευταία στην Βαλκανική Συμμαχία κατά των Νεότουρκων. Κατάφερε –κυριολεκτικά την ύστατη στιγμή- να συμμετάσχει στο νικηφόρο Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Και εξαιτίας την υπερφίαλης επεκτατικής πολιτικής της Βουλγαρίας, της θεωρούμενης ως Πρωσία των Βαλκανίων, κατάφερε με τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο να ενσωματώσει την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία.

Από τα συντρίμμια της Οθωμανικής Μακεδονίας ξεπήδησαν τρείς γεωγραφικές περιοχές όμορων κρατών που έφεραν το όνομα Μακεδονία: η ελληνική, η βουλγαρική (του Πιρίν) και η σερβική.

Από τη σερβική Μακεδονία προήλθε -στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαβίας- η αντίστοιχη Σοσιαλιστικη Δημοκρατία. Από τη διάλυσή της Γιουγκοσλαβίας προήλθε ως εθνικό κράτος των Σλαβομακεδόνων η FYROM-ΠΓΔΜ. Oι Σλαβομακεδόνες προσπάθησαν να οικειοποιηθούν απολύτως το ιστορικό εθνικό όνομα “Μακεδόνες”, αλλά μάλλον δεν τους βγήκε τελικά…

Η επόμενη περίοδος θα έχει ενδιαφέρον και πιστεύω ότι το σλαβομακεδονικό ζήτημα θα μπορέσει να λυθεί οριστικά με το σεβασμό όλων των μερών και βεβαίως με το σεβασμό της ιστορίας. Η επίλυση είναι αναγκαία, ώστε να επικεντρωθεί η ελληνική προσπάθεια στην αντιμετώπιση του μοναδικού στρατηγικού αντιπάλου, που δεν είναι άλλος από την αναθεωρητική Τουρκία, η οποία εποφθαλμία τμήματα του εθνικού μας χώρου.

Η πατριδοκαπηλεία είναι εδώ

Με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για την επίλυση του ζητήματος εμφανίστηκε στην ελληνική πλευρά μια ακραία άποψη που αρνείται τη χρήση του όρου «Μακεδονία» σ’ ένα σύνθετο όνομα για το γειτονικό έθνος. Ούτε καν «Νovamachedonia» ή «Gortsamachedonia» ή «Slavomachedonia». Αγνοώντας βεβαίως ότι η σημερινή προσωρινά επίσημη ονομασία είναι F.Y.R.O.Macedonia(ΠΓΔΜ). Και ότι η ΠΓΔΜ έχει διπλωματικές σχέσεις με 167 κράτη και διαθέτει διπλωματική εκπροσώπηση σε 38 από αυτά.

Ενάντια στην πατριδοκαπηλεία

Αξιοσημείωτο είναι ότι αντίστοιχη ακραία πατριδοκαπηλική ελληνική συμπεριφορά δεν έχει παρατηρηθεί για τον όρο «Θράκη», που τον μοιράζονται Έλληνες, Βούλγαροι και Τούρκοι.

Η άποψη που υποστηρίζει την πλήρη εθνικοποίηση του γεωγραφικού όρου «Μακεδονία» είναι ποιοτικά το ακριβές αντίστοιχο της σλαβομακεδονικής προσπάθειας οικειοποίησης. Γενικά είναι μια παράλογη και αντιιστορική άποψη, εφόσον πάρα πολλά τοπωνύμια που δημιουργήθηκαν ή διασώθηκαν στον ιστορικό χρόνο διαμέσου των Ελλήνων σήμερα χρησιμοποιούνται αδιαμαρτύρητα από άλλες εθνικές ομάδες. Τέτοια ονόματα είναι: Σόφια (Βουλγαρία, από τη λέξη «σοφία), Ιζμίρ (Σμύρνη-Τουρκία), Ιστανμπουλ (Εις την Πόλι), Τραμπζόν (Τραπεζούντα-Τουρκία), Σινόπ (Σινώπη-Τουρκία), Μουντανιά (Μουδανιά-Τουρκία), Νάπολι (Νεάπολη-Ιταλία), Τρίπολι (Λιβύη), Τιρέμπολου (Τρίπολη-Τουρκία),  και πολλά άλλα.

Δυστυχώς στο εύκολο παιχνίδι της πατριδοκαπηλείας συμμετέχουν και τα δευτεροβάθμια ποντιακά όργανα, τα οποία αφού απέτυχαν  να εκφράσουν σοβαρά το ποντιακό ζήτημα και να κάνουν αξιόπιστο το ποντιακό κίνημα, αποφάσισαν να ενδυθούν τη στολή του μακεδονομάχου… Δυστυχώς δεν κατανόησαν ούτε τη θέση του γνωστού Μακεδόνα πολιτικού Νικολάου Μέρτζου, ο οποίος έγραψε με σαφήνεια: «Σ’ αυτό το μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό πεδίο οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν τη θέση της Ελλάδος. Κλειδί μπορεί να αποδειχθεί ένας έντιμος συμβιβασμός με το κράτος των Σκοπίων.»

Παρόμοια ακραία συμπεριφορά μ’ αυτή των σύγχρονων μακεδονομάχων μας, παρατηρήθηκε και στην άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος με την εμφάνιση μιας σλαβομακεδονολαγνικής πολιτικής. Κάποιοι  πολίτες και κάποιοιες πολιτικές (περιθωριακές) ομάδες, επέλεξαν τη στάση της πλήρους αποδοχής της σλαβομακεδονικής θεώρησης με την πλήρη παράδοση του όρου «Μακεδονία» στο νέο εθνικό κράτος που δημιουργούταν στον μετακομμουνιστικό κόσμο.

Αλλά αυτή είναι άλλη μια θλιβερή ιστορία της νεοελληνικής μας αμφίπλευρης κατάπτωσης.

(*) Διδάκτωρ σύγχρονης ιστορίας, μαθηματικός, https://kars1918.wordpress.com/

Σχόλια
One Response to “Πόσες Μακεδονίες υπάρχουν;”
  1. Ο/Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ λέει:

    ΑΓΑΠΗΤΕ ΒΛΑΣΗ. ΔΕ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ “Η άποψη που υποστηρίζει την πλήρη εθνικοποίηση του γεωγραφικού όρου «Μακεδονία» είναι ποιοτικά το ακριβές αντίστοιχο της σλαβομακεδονικής προσπάθειας οικειοποίησης” ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΕΠ’ ΑΥΤΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣΤΟΧΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ-ΑΠΟΨΗ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ¨ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΛΕΞΗ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΠΩΝΥΜΙΩΝ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, Η ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ, Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑ.

Σχολιάστε