Προεκλογικές αναπηρίες

Του Θανάση Καρτερού.

Η ιδέα του μεγάλου συνασπισμού -κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με Ν.Δ. και πρωθυπουργό “ακόμα και τον Τσίπρα”- ξεκίνησε από τα στρατηγεία της Ρηγίλλης. Και μη νομίζετε ότι είναι τόσο χαζός ο Μεϊμαράκης. Ξέρει ότι αυτό δεν μπορεί και δεν πρόκειται να γίνει. Πατάει όμως σε μια από χρόνια καλλιεργημένη αντίληψη περί “εθνικής Ελλάδας” για να αρπάξει καμιά συντηρητική ψήφο. Να αποτρέψει όπως μπορεί την ισχυρή εντολή που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Την ιδέα με παραλλαγές καλλιεργούν και το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Ο Σταύρος μάλιστα έχει ισχυρή άποψη: Το καλό Ποτάμι όλα τα ξεπλένει. Κι έτσι είναι διαθέσιμος να συνεργαστεί σε κυβέρνηση όποιου είναι διατεθειμένος να τον δεχτεί, γιατί διαθέτει διάθεση να κυβερνήσει μεν, δεν διαθέτει τις ανάλογες έδρες δε. Η σκοπιμότητα βγάζει κι εδώ μάτι. Προεκλογικό κατ’ αρχήν, αλλά και μετεκλογικό. Κι όποιος δεν το βλέπει χρειάζεται οφθαλμίατρο.

Έλα όμως που η ιδέα άρεσε και στην αριστερή αντιπολίτευση. Εμφανίστηκαν κάποια άρθρα που υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας κάνει εκλογές για να τις χάσει. Και να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι, ικανοποιώντας το μύχιο πόθο του Βερολίνου: Κυβέρνηση χωρίς Ποτάμι, προκοπή ποτέ δεν κάμει. Και άλλα πιο τολμηρά και πιο αριστερά, που βλέπουν όχι μόνο το Ποτάμι, αλλά και τη Ν.Δ. στο κόλπο. Να προστρέχεις στον μανάβη και να ζητάς σκόρδα, εν ολίγοις.

Σενάρια είναι αυτά, θα πεις, οι δημοσιογράφοι τη δουλειά τους κάνουν. Νά όμως που τους έδωσε υπόσταση κι ο ίδιος ο Παναγιώτης. Προβλέπω κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, είπε σε συνέντευξή του. Προβλέπει! Κι αφού προβλέπουν, καταλήγουν όλοι τους στο διά ταύτα: Ψηφίστε τούτο ή το άλλο, για να μη δείτε τον Τσίπρα χεράκι-χεράκι με τον Μεϊμαράκη. Ή και με τον Θεοδωράκη. Καθώς όμως η πολιτική αδιαφορεί για προθέσεις, μπορεί κανείς να το μεταφράσει κι έτσι: Σακατέψτε τον ΣΥΡΙΖΑ, να βρεθεί όμηρος των μνημονιακών.

Άρθρο στην ΑΥΓΗ