Πολιτικές σκιές

Του Γιάννη Πανούση.

«Ο μεγαλύτερος εχθρός του φιδιού είναι η γάτα. Σε κάθε μονομαχία του βδελυρού ερπετού με τη γάτα, πάντα νικητής θα είναι η δεύτερη». Κ.Μπουμπουρής, Το υπόγειο του Τσέ

Γιορτές. Ανθρώπινη ζεστασιά. Απολογισμοί κι αναστοχασμοί. Κι όμως κυκλοφορούν αδέσποτες σκιές, σαν αδέσποτες σφαίρες ,άτομα απόκοσμα και διχαστικά, κομμισάριοι πεθαμένων τσιτάτων, έτοιμοι να στοχοποιήσουν και να’ πυροβολήσουν ό,τι κι όποιον δεν τους μοιάζει.

Εφαρμόζουν «το πολιτικό δίκιο της εκδίκησης», λες κι έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με την κοινωνία και την Ιστορία, αυτοί οι απόντες απ’ όλους τους αγώνες του λαού. Σαν τους πρωτόγονους της Άγριας Δύσης υιοθετούν τους νόμους του Λίντς και του πιο γρήγορου όπλου.

Η κόπωση μιάς φαντασιακής διαρκούς επανάστασης έναντι όλων των άλλων καταλήγει σε εμμονικές ιδεοληψίες που τρέφονται με τη βία και τον τρόμο.

Δεν γνωρίζω αν είναι αχυράνθρωποι ή αν κατευθύνονται από σκοτεινά κέντρα. Αυτό που μοιάζει βέβαιο είναι ότι στρέφονται κατά των αξιών της Αριστεράς, αμαυρώνουν τις θυσίες τόσων αγωνιστών της Δημοκρατίας και πλήττουν [εκ προθέσεως;] τις προσπάθειες της Κυβερνώσας για κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη.

Μπορεί να θέλουν να «σκοτώσουν» τα Χριστούγεννα, όμως κανένας έλληνας δεν θα τους επιτρέψει να δολοφονήσουν την ελπίδα για ένα πιο δίκαιο 2018.

ΥΓ. Διαφωνώ πλήρως με αυτούς που βγαίνουν και απολογούνται επειδή ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και με πρώην στελέχη που βρίζουν τον Πρωθυπουργό. Άλλο η πολιτική αποστασιοποίηση κι άλλο η μιντιακή μετάνοια ή η αναζήτηση συγχώρεσης από τους αντιπάλους ή η άγρα «αγανακτισμένων» ψήφων.

Άρθρο στο tvxs.gr