Πικρία Παραστατίδη και δήλωση για το “όχι”
Με εκτενή δήλωσή του, που απευθύνεται στους πολίτες του Κιλκίς, ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής του νομού μας, Θόδωρος Παραστατίδης, εκφράζει την πικρία του για την διαγραφή του απ` την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ενώ ταυτόχρονα εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ψήφισε “όχι” στο νέο μνημόνιο.
“Η απόφαση μου να μην ψηφίσω το Μνημόνιο II και τα μέτρα που συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτό, δεν ήταν προϊόν πίεσης, εκβιασμού, συναλλαγής ή κάποιας άλλης σκοπιμότητας. Ήταν μια ξεκάθαρη στάση ζωής. Επικράτησε η απόφαση μου αυτή, μετά από σύγκρουση της κομματικής πειθαρχίας και της συνείδησης μου, προσπαθώντας να διαφυλάξω την προσωπική μου αξιοπρέπεια”, λέει ο κ. Παραστατίδης, τονίζοντας ότι “δεν νομιμοποιείται κανείς και δεν έχει το δικαίωμα να δολοφονεί τους πολίτες και την κοινωνία προκειμένου να εξυπηρετεί τους δανειστές”.
Ολόκληρη η δήλωση έχει ως εξής:
“Είναι δύσκολο όταν καλείσαι να αποφασίσεις για σημαντικά ζητήματα που αφορούν από την μια την επιβίωση της χώρας σου αλλά και της ίδιας της κοινωνίας με ένα «ΝΑΙ» ή ένα «ΟΧΙ» και από την άλλη να διαφυλάξεις την εθνική σου αξιοπρέπεια και περηφάνια. Ιδιαίτερα όταν πρέπει να αποφασίσεις για την τύχη των πολιτών και κυρίως της νέας γενιάς για τα επόμενα χρόνια, ψηφίζοντας μέτρα δυσβάστακτα που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο II.
Αρνήθηκα το «ΝΑΙ» στο Μνημόνιο II, διότι κανείς δεν με έπεισε πως ψηφίζοντας αυτό το πακέτο μέτρων, υπάρχει δυνατότητα να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας και πως τα μέτρα αυτά θα είναι τα τελευταία και θα μας οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση.
Η απόφαση μου να μην ψηφίσω το Μνημόνιο II και τα μέτρα που συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτό, δεν ήταν προϊόν πίεσης, εκβιασμού, συναλλαγής ή κάποιας άλλης σκοπιμότητας. Ήταν μια ξεκάθαρη στάση ζωής.
Επικράτησε η απόφαση μου αυτή, μετά από σύγκρουση της κομματικής πειθαρχίας και της συνείδησης μου, προσπαθώντας να διαφυλάξω την προσωπική μου αξιοπρέπεια.
Κάποιοι θα πούνε, «Μα ψήφισες το Μνημόνιο I και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα». Πράγματι αυτό έπραξα, διότι με είχαν πείσει παράγοντες της προηγούμενης κυβέρνησης, ότι με τα μέτρα αυτά το 2012 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και θα βγούμε πολύ πιο σύντομα στις αγορές για να δανειστούμε με καλύτερους όρους. Επιπλέον μας πείσανε ότι, η επιλογή αυτή είναι μονόδρομος προκειμένου να σωθεί η χώρα. Δεν είχα λόγο να μην τους πιστέψω, διότι ήταν αυτοί που διαχειρίζονταν την διαπραγμάτευση με τους Τροϊκανούς, είχαν τα στοιχεία και τα δεδομένα και προφανώς θα γνώριζαν πολλά περισσότερα από ότι οι βουλευτές.
Όμως, στην πορεία διαπίστωσα, πως οι υποσχέσεις αυτές δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα και πως τα μέτρα που έπρεπε να αποφασίσουμε, εκτός του ότι ήταν άδικα, σκληρά και ισοπεδωτικά, σίγουρα δεν οδηγούσαν στην αποτροπή της χρεοκοπίας, παρά μόνο στην απελπισία. Είναι πέρα από βέβαιο ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα ζητηθούν να ληφθούν πρόσθετα μέτρα.
Καλούμαστε λοιπόν να λάβουμε μέτρα, τα οποία μας επιβάλλει η Τρόικα, που ενδεχομένως σε άλλη χώρα με πιο αναπτυγμένες κρατικές δομές, θα είχαν καλύτερα αποτελέσματα. Όμως, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά :
- Με έναν λαό με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία.
- Με μια δημόσια διοίκηση που δεν είναι δομημένη στα πρότυπα των χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, που ίσως θα ήταν σε θέση να υλοποιήσει άμεσα τις όποιες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.
- Με μια οικονομία που δεν έχει τις προϋποθέσεις εκείνες που θα της επιτρέψουν να γίνει πιο παραγωγική και ανταγωνιστική μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που ορίζουν, είναι φυσικό επακόλουθο τα μέτρα αυτά να μην έχουν το ανάλογο αποτέλεσμα.
Αντιθέτως, θα έλεγα πως οδηγούν σε ύφεση και σε πλήρη εξαθλίωση της Ελληνικής κοινωνίας, αφού ζητείται η εφαρμογή τόσο πολλών μέτρων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Προφανώς, αποφάσισαν και αυτό διαπιστώνεται από την συμπεριφορά τους, να αποπεμφθεί η χώρα μας από την Ευρωζώνη. Φαίνεται πως όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν χρόνο προετοιμασίας, να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις που θα είχε στην Ευρωζώνη μια ενδεχόμενη απομάκρυνση της Ελλάδας από αυτήν. Θα έπρεπε ίσως να αντιδράσουμε πριν τους δώσουμε περιθώρια να προετοιμαστούν.
Αυτό το οποίο τώρα εκτιμώ πως πρέπει να γίνει είναι, πως το πολιτικό σύστημα επιβάλλεται να ερευνήσει εκτός των άλλων, την δυνατότητα να οριστεί μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου για να διερευνήσει την νομιμοποίηση του χρέους.
Και αυτό, διότι αναδεικνύεται η υποκρισία της Ευρώπης (ιδιαίτερα Γερμανίας και Γαλλίας), οι οποίες σε κάθε συμφωνία χρηματοδότησης ενώ απαιτούσαν και εξανάγκαζαν σε μείωση των κοινωνικών παροχών, ταυτόχρονα απαιτούσαν την συνέχιση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ώστε να πουλούν την πραμάτεια τους στην Ελλάδα μέσω των εταιριών τους (Siemens κλπ).
Άποψη μου είναι ότι και όλο το χρέος να είναι νόμιμο, δεν νομιμοποιείται κανείς και δεν έχει το δικαίωμα να δολοφονεί τους πολίτες και την κοινωνία προκειμένου να εξυπηρετεί τους δανειστές. Πόσο μάλλον όταν η συσσώρευση του χρέους οφείλεται στην φαύλη και παράνομη συμπεριφορά των κερδοσκόπων και των αγορών. Δυστυχώς αυτή την περίοδο γίνεται προσπάθεια από συγκεκριμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβληθεί σε μια χώρα που είναι ισότιμο μέλος, όπως η Ελλάδα, οικονομική κατοχή.
Πεποίθηση μου είναι πως σύσσωμο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, θα πρέπει να αντισταθεί σε πρακτικές και εξευτελιστικές συμπεριφορές, ανάλογων αυτών που βιώνουμε, λαμβάνοντας υπόψη πως ο Σεβασμός και η Εθνική Αξιοπρέπεια κερδίζεται μέσω μάχης και αντίστασης και όχι μέσω υποταγής.
Όλοι οι παραπάνω λόγοι είναι αυτοί που με οδήγησαν :
- Να πω «ΟΧΙ» στο Μνημόνιο II.
- Να πω «ΟΧΙ» στα μέτρα που οδηγούν σε βαθιά ύφεση και κατ΄επέκταση σε χρεοκοπία .
- Να πω «ΟΧΙ» στα εκβιαστικά διλλήματα.
- Να πω «ΟΧΙ» στην βίαιη αναδιανομή του πλούτου από τα χαμηλά προς τα υψηλά στρώματα, χωρίς να γίνεται ανάλογη αναδιανομή των βαρών.
Η στάση μου αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να τεθώ εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αναγνωρίζω το δικαίωμα στον πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γ. Παπανδρέου να ενεργήσει με τον τρόπο που ενήργησε. Όμως, δεν σας κρύβω πως αισθάνομαι πικρία, διότι στο πρόσφατο παρελθόν δεν έγιναν ανάλογες ενέργειες, όταν κάποιοι άλλοι τον αμφισβητούσαν, τον λοιδορούσαν δημοσίως και απαιτούσαν την άμεση αποπομπή του από την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Την περίοδο εκείνη ήμασταν αρκετοί που βάλαμε «πλάτες» για να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια του και να τον προφυλάξουμε από την ταπείνωση και τον διασυρμό που του προετοίμαζαν.”
Δηλώνω, πως παραμένω στον δημοκρατικό χώρο και θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις για ένα πολιτικό σύστημα που θα έχει σαν κυρίαρχο στόχο τον σεβασμό στους πολίτες και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Με εκτίμηση και απόλυτο σεβασμό προς τους Πολίτες”
