H υποκρισία του κ. Βορίδη

Του Βλάση Αγτζίδη.

Είναι σύμπτωμα της αμνησίας και του θράσους που χαρακτηρίζει ένα τμήμα του ελλαδικού πολιτικού προσωπικού, η δήλωση Βορίδη για τη μετατροπή του Μουσείου Κεμάλ Ατατούρκ σε Μουσείο Γενοκτονίας του ελληνισμού…

Και αυτό όχι γιατί είναι φυσιολογική η ύπαρξη ενός μουσείου για τον θύτη, στην πόλη που εγκατασταθηκαν τα θύματά του, αλλά  γιατί πολιτικά ο Βορίδης προέρχεται από την αντιπροσφυγικη και φιλοκεμαλικη παράδοση της ελλαδικης ακροδεξιάς που συγκάλυψε τις Γενοκτονίες που προκάλεσε ο ακραίος τουρκικός εθνικισμός κατά των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων) την περίοδο 1914-1922…

Καταρχάς το κτίριο αυτό το παραχώρησε στο τουρκικό κράτος ο ιδεολογικός πρόγονος του κ. Βορίδη, ο Ιωάννης ΜΕΤΑΞΑΣ για να τιμήσει έτσι το θάνατο του ομοϊδεάτη του Κεμάλ Ατατούρκ.

Επίσης ο κ. Βορίδης προέρχεται από την παράδοση της λεγόμενης λαϊκής (άκρο) Δεξιάς που στα κρίσιμα χρόνια των Γενοκτονιων -και υπό τη μορφή του Λαϊκού Κόμματος κ.ά- λειτούργησε υπονομευτικα για ελληνικά εθνικά συμφέροντα:

– δημιουργώντας τον Εθνικό Διχασμό το 1915 για να στηρίξει τα γερμανικά συμφέροντα και

– υπονομεύοντας με την ανορθολογική της συμπεριφορά το μικρασιατικό εγχείρημα μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920.

Επίσης προέρχεται από την παράταξη που εγκατέλειψε ολοκληρωτικά τους Πόντιους μετά την άνοδο στην εξουσία το 1920. Στη συνέχεια και αφού υπονομευσε με την ανορθολογική της πολιτική τη Μικρασιατική Εκστρατεία, απαγόρευσε νομοθετικά την αναχώρηση των Μικρασιατών και τους παρέδωσε συνειδητά προς σφαγή στους τσέτες του Μουσταφά Κεμάλ.

Αλλά και μετά την Καταστροφή ο Μουσταφά Κεμάλ αντιμετωπίστηκε ως θετικό πρότυπο.
Στην Ελλάδα μετά το 1922 “δαιμονοποιήθηκε” μόνο από τα θύματά του, τους πρόσφυγες…

Το πολιτικό σύστημα σε όλες τις εκδοχές του τον αγκάλιασε εξαρχης.

-Ο Ελ. Βενιζέλος, κυνικός πολιτικός μετά το 1922 θα τον προτείνει συμβολικά για Νόμπελ Ειρήνης

-ο φασίστας δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς θα θρηνησει το θάνατο του ομοϊδεάτη Μουσταφά Κεμάλ και θα χαρίσει το 1938 το σπίτι που υποτίθεται ότι γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στο τουρκικό κράτος.

Επιπλέον θα μετονομάσει την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ

-οι αντικομουνιστές νικητές του εμφυλίου κανένα πρόβλημα δεν θα έχουν με την ονομασία του δρόμου (θα ξαναπάρει το παλιό όνομα μετά τα Σεπτεμβριανά)

-το ΚΚΕ θα υμνήσει τον Κεμάλ ως μέγα προοδευτικό μεταρρυθμιστή, γιατί υπήρξε για κάποια περίοδο γεωπολιτικό φιλαράκι του Λένιν…

Ακριβώς για όλα αυτά η Αριστερά θα πρέπει να εγκατέλειψε τη στάση του Πόντιου Πιλάτου και να σταθεί με αξιοπρέπεια και αλήθεια απέναντι στην πραγματική ιστορία.

Ειδάλλως η πατριδοκαπηλεία και η αχρειότητα, θα κυριαρχήσουν στη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων…

* Διδάκτωρ Ιστορίας – μαθηματικός