Πίσω από τα Τέμπη

Του Στέλιου Κούλογλου.

Αν είχε ξεκαβαλήσει το καλάμι, θα έπρεπε να κάτσει και να δει προσεκτικά βίντεο και φωτογραφίες. ‘Η να ακούσει τους συμβούλους του, ζητώντας να τον ενημερώσουν για τις σημερινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και την απεργία. Τότε ο κ. Μητσοτάκης θα άρχιζε να ανησυχεί.

Οι διαδηλώσεις, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις άλλες πόλεις ήταν από τις μεγαλύτερες που έγιναν το τελευταίο διάστημα. Στην πρωτεύουσα οι διαδηλωτές είχαν φτάσει στο Ζάππειο, ενώ οι άλλοι δεν είχαν ξεκινήσει από την Ομόνοια. Αλλά το κυριότερο δεν ήταν η μαζικότητα, όσο η πολυμορφία όσων πήραν μέρος, τα πανό και τα συνθήματά τους.

Από τους μαθητές και τους φοιτητές μέχρι τους δημόσιους υπάλληλους και τους συνταξιούχους, το αίτημα δεν ήταν μόνο η δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Από την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης μέχρι την ανάγκη αύξησης των μισθών μπροστά στο τέρας της ακρίβειας, οι διαδηλωτές κουβαλούσαν στις πλάτες τους όλα τα δεινά της καθημερινότητας τους.

Το αίτημα οι άνθρωποι να λογίζονται πλέον πάνω από τα κέρδη εξέφραζε μια βαθύτερη απαίτηση: δικαιοσύνη για την κοινωνία.

Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί. Διαφορετικά θα είχαν αποτρέψει τον κ. Καραμανλή να θυμίσει την παρουσία του, κάνοντας δήλωση σήμερα το πρωί με την οποία εξέφραζε την οδύνη του, χωρίς κουβέντα για τα αίτια του φονικού.

Θα είχε επίσης συστηθεί στον ίδιο τον πρωθυπουργό να αποφύγει ένα ακόμη διάγγελμα, το οποίο, πέρα από τις κροκοδείλιες κοινοτυπίες, εξoργίζει με την επιμονή του στη γραμμή της συγκάλυψης:

«Η Βουλή εξέτασε δεκάδες μάρτυρες με εκατοντάδες στοιχεία, ερευνώντας πώς τα ανθρώπινα λάθη συναντήθηκαν μοιραία με τα διαχρονικά κενά του κράτους ..η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα ρίξει φως στην υπόθεση, όπως το θέλουμε όλοι. Ήδη κινείται γρήγορα και στον ανώτατο βαθμό, καλώντας τους πρώτους από όσους πρέπει να λογοδοτήσουν. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και είμαι βέβαιος ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων».

Ποια Βουλή, αυτή που στην αρμόδια Εξεταστική δεν κάλεσε ουσιώδεις μάρτυρες και αρνείτο να παραλάβει στοιχεία και πορίσματα;

Και ποια Δικαιοσύνη; αυτή που σύστησε στους συγγενείς των θυμάτων να απαλύνουν τον πόνο τους κάνοντας τον σταυρό τους; Την ίδια που θεώρησε σκόπιμο, λες και είναι πολιτικό κόμμα, να απαντήσει στο Ευρωκοινοβούλιο για το ψήφισμα του; το οποίο διαπίστωνε ακριβώς τις ελλείψεις στην απόδοση δικαιοσύνης στην Ελλάδα;

Το σύστημα που κυβερνάει τη χώρα δεν έχει συνειδητοποιήσει την έκταση της οργής, που θρέφουν η ασυδοσία των κάθε λογής κερδοσκόπων με τη συμπαιγνία της κυβέρνησης.

Διαμορφώνεται μια κατάσταση στην οποία οι υπήκοοι, ψιθυριστά στην αρχή αλλά τώρα όλο και πιο δυνατά, φωνάζουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν άλλο έτσι.

Άρθρο στο tvxs.gr