Ο Μητσοτάκης, βρε!

Του Θανάση Καρτερού.

Ο Αυγενάκης για τα ποδοσφαιρικά. Ο Κικίλιας για τα νοσοκομειακά – Πατερικά. Ο Βρούτσης για τα αντεργατικά. Η Μενδώνη για τα μετρό – αρχαιολογικά. Ο Θεοδωρικάκος για τα καλπονοθευτικά. Ο Χρυσοχοΐδης για τα γυμνικά. Πέντε έξι, να μην λέμε όλα τα ονόματα, για τα προσφυγικά.

Κατονομάζονται, διακριτικά ή όχι, «διαρρέονται» κανονικά, καρφώνονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αναρτώνται σε φίλια ΜΜΕ, διασύρονται σε φίλια διαδικτυακά μέσα και το βουλώνουν εν ονόματι του αρχηγού και της σωτηρίας της καρέκλας τους. Αυτοί φταίνε!

Ενώ ο αρχηγός, ως ο αρμόδιος επί των επισκευών, τρέχει να διορθώσει τα «λάθη» τους. Να προλάβει τις ζημιές. Να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα και να καθησυχάσει την κοινή γνώμη. Λάθη γίνονται, αλλά ΕΓΩ είμαι εδώ. Ουδείς λόγος ανησυχίας.

Ουδείς λόγος ανησυχίας; Να τρέμουμε πρέπει. Διότι ο Μητσοτάκης είναι υπεύθυνος για όλα. Για όλα όμως. Πρώτα-πρώτα πολιτικά υπεύθυνος, όπως κάθε πρωθυπουργός. Αλλά και πρακτικά υπεύθυνος στα περισσότερα.

Ο ίδιος δηλαδή αυτοπροσώπως, με όλο το βάρος της βαριάς του προσωπικότητας και με όλο το βάθος της πολιτικής του ευφυΐας, βρίσκεται πίσω από στραβοπατήματα, ρουσφέτια, αδεξιότητες, μεροληψίες, αδικίες, βαρβαρότητες των υπουργών του. Δικό του δεν είναι το επιτελικό κράτος, ο τα πάνθ’ ορά – πρώτα τον παρά;

Δικές του δεν είναι οι κουμπαριές με τους βαρόνους στυλοβάτες της Ν.Δ.; Δική του δεν ήταν η ανατριχιαστική απόφαση να καταργήσει το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής; Δική του δεν είναι η φιλόστοργη πρωτοβουλία για τους «γαλάζιους» παππούδες; Ή δεν χαϊδεύει Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο το άγιο χέρι του Χρυσοχοΐδη;

Όλα Κυριάκος μας, κι αυτά κι εκείνα. Αλλά και τα άλλα. Οι απίστευτες αβελτηρίες και οι μουσαντένιες μεταφράσεις της Ουάσιγκτον. Η «προβλέψιμη» εξωτερική πολιτική. Ο Πατέρας των ψήφων αντί ενός νοσοκομείου. Ο φίλος Διαματάρης του πλαστού πτυχίου. Οι αγκαλιές με τους ολιγάρχες εδώ και χρόνια. Οι πονηριές, αλλά και οι συναλλαγές στην υπόθεση Σαββίδη – Μαρινάκη. Το απίστευτο tweet του Αυγενάκη, που ήταν του Μητσοτάκη.

Η φασολάδα της τροπολογίας που μαγειρεύτηκε σε ένα απόγευμα στο Μαξίμου και ουδείς θέλει να τη φάει. Η προσπάθεια να μείνουν όλοι οι κουμπάροι ευχαριστημένοι που τους έστρεψε όλους κατά της κυβέρνησης. Κουράζεσαι να τα απαριθμείς. Και είναι εύκολο, αν και κάπως μνησίκακο, το συμπέρασμα. Ποιος φταίει;

Ο Μητσοτάκης, βρε!

Άρθρο στην ΑΥΓΗ