Ο Μάης του Γλέζου

Του Γιάννη Πανούση.

O θάνατος του Μανώλη εν μέσω έγκλειστων λόγω πανδημίας Ελλήνων προφανώς και δεν θα δώσει στην κηδεία του εκείνο τον παλλαϊκό χαρακτήρα που του αξίζει. Γι’αυτό προτείνω το εθνικό και πολιτικό του Μνημόσυνο που του οφείλει η Πατρίδα και η Αριστερά να προβλεφθεί για το Μάη 2020, όταν ελπίζω να έχουμε όλοι τη δυνατότητα να του αποτίσουμε δημόσια τον Έπαινο.

Μάης. Ο μήνας των εξεγέρσεων. «Μέρα μαγιού μου μίσεψες». Επι-τάφ(ι)ου όρκοι. Η φαντασία στην εξουσία.

Μάης. Ο μήνας των αντιθέσεων. Πρώτος απολογισμός; Νικητές και νικημένοι; Η αισιοδοξία των υγιών και οι αγωνίες των πασχόντων.

Μάης. Ο μήνας των αισθήσεων. Τα παιδιά των λουλουδιών. Ελευθερία και αναζήτηση των ακραίων ορίων της συνείδησης. Στεφάνι από τουλίπες στα μαλλιά και όχι από σίδερο στα μυαλά.

Μάης. Ο μήνας της ουτοπίας. Χωρίς πίκρες και μελαγχολίες, με ονειροπολήσεις που πηγαίνουν πέραν των πόθων και μετουσιώνονται σε όραμα και χρέος, το ουτοπικό ταξίδι της άνοιξης μας οδηγεί στο νέο κόσμο, εκεί που η λογική των αριθμών και των δεικτών ανάπτυξης δε βρίσκει γύρη να γονιμοποιήσει.

Μάηδες των παιδικών μας χρόνων, των διηγήσεων και των παραδόσεων. Ποια σχέση μπορεί να έχει ο Μάης της κόκκινης αυγής και των πορφυρών δειλινών με το φετινό μήνα των έγκειστων του Κορονοϊού;

Η άνοιξη, ως πέρασμα και ως υπέρβαση, ως σύνθεση και ανασύνθεση, ως μήνυμα και ως κίνημα, ως αύρα και ως λάβα, ως γλυκύ έαρ, μοιάζει να μην υπάρχει πια.

Όλοι φοβούνται να στοχεύσουν στο κέντρο της άνοιξης. Άλλοτε ρίχνουν κεντροαριστερά κι άλλοτε κεντροδεξιά. Ο «Μάης των θαυμάτων» απήχθη και αγνοείται η τύχη του.

Εμείς, όμως, αγαπάμε τον Μάη. Της αθωότητας αλλά και της αντίστασης.

Αυτό το ΜΆΗ τον αφιερώνουμε σ’εκείνον που μας δίδαξε με την τόλμη του και την περηφάνειά του κι όχι με κορώνες ‘’τι σημαίνει αγώνας,τι θυσία,τι σεμνότητα κι εντέλει τι σημαίνει ανιδιοτελής Αριστερά’’:

Στον έναν και μοναδικό ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ της παντοτινής άνοιξης των ονείρων του λαού.

Άρθρο στο tvxs.gr