Ο Θεός είναι μεγάλος;

Του Τάσου Παππά.

Δεν ξέρω αν οι δολοφόνοι που θέρισαν αθώους ανθρώπους στο Παρίσι, κραυγάζοντας έμπλεοι ιερής οργής «ο Θεός είναι μεγάλος», είχαν διαβάσει τον Ντοστογιέφσκι, ο οποίος έλεγε ότι «αν ο Θεός δεν υπάρχει, τότε όλα επιτρέπονται», φρόντισαν όμως με τις αποτρόπαιες πράξεις τους να ενισχύσουν την ακριβώς αντίθετη άποψη:

Αν ο Θεός υπάρχει, όλα επιτρέπονται, συμπεριλαμβανομένης της ανατίναξης χιλιάδων αθώων περαστικών. Οι φονταμενταλιστές κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό για να ικανοποιήσουν τη θέληση του Θεού και να κερδίσουν τη σωτηρία.

 (Σλαβόι Ζίζεκ).

Στα χέρια των «καθαρών» οι θρησκείες μπορούν να γίνουν δρεπανηφόρα άρματα. Ο φανατισμός βεβαίως δεν είναι «προνόμιο» των μουσουλμάνων, όπως ισχυρίζονται όσοι καλλιεργούν συστηματικά, είτε από άγνοια είτε από φόβο είτε από σκοπιμότητα, την ισλαμοφοβία.

Χριστιανοί όλων των εκδοχών, εβραίοι και ινδουιστές έχουν μακρά παράδοση μίσους και προκατάληψης προς τον ετερόδοξο, τον αλλόδοξο, τον άθεο.

Οταν ο παρηγορητικός μύθος της θρησκείας δώσει τη θέση του στον βίαιο προσηλυτισμό, όταν το αγαπητικό μήνυμα των ιδρυτών στενέψει για να καλύψει μόνο τους διαθέσιμους, τότε δεν μένει χώρος για τους άπιστους και τους αιρετικούς.

Αυτοί πρέπει να εξοντωθούν, ακόμη κι αν δεν ευθύνονται για όσα έχουν διαπράξει οι κυβερνήσεις και τα καθεστώτα.

Είναι η ολοκληρωτική αντίληψη περί συλλογικής ευθύνης. Είναι ταυτοχρόνως και μια πολύ βολική επιλογή για τους αρχηγούς των «λεγεώνων της αρετής».

Αφού δεν είναι εύκολο να χτυπηθούν από τους «απεσταλμένους-εκτελεστές του Θεού», αυτοί που θεωρούνται υπεύθυνοι για τα δεινά που βιώνουν οι ομόδοξοι πληθυσμοί παντού στη Γη, γιατί φυλάσσονται καλά από τους στρατούς και τις αστυνομίες, ας τιμωρηθούν παραδειγματικά και με το πιο φονικό μίσος οι υπήκοοι επειδή τους ανέχονται και τους στηρίζουν.

Για τους οπαδούς της θεωρίας της «σύγκρουσης των πολιτισμών» δεν υπάρχουν αθώοι, δεν υπάρχουν άμαχοι. Υπάρχουν όμως αφελείς. Και είναι πολλοί, είναι απελπισμένοι, άρα χειραγωγήσιμοι.

Αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας την εντολή των ερμηνευτών των ιερών κειμένων. Προσφέρουν τη ζωή τους, παίρνοντας για αντάλλαγμα μια θέση στο βασίλειο των ουρανών.

Οι άλλοι όμως, οι επιτήδειοι καθοδηγητές με το φωτοστέφανο του μεταφορέα της βούλησης του Θεού, εξακολουθούν να πορεύονται στον… μάταιο τούτο κόσμο, απολαμβάνοντας τα πλούτη που αποκομίζουν από το εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, πετρελαίου και την αρχαιοκαπηλία.

Οι τρομοκράτες πέτυχαν τον πρώτο στόχο τους.

Διάχυτος φόβος στις δυτικές κοινωνίες, μισαλλόδοξα κηρύγματα από τη Δεξιά και την Ακρα Δεξιά, κλίμα καχυποψίας για τους μουσουλμάνους, στάση εχθρότητας για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ισχυρό προβάδισμα του αγαθού της ασφάλειας έναντι του αγαθού της ελευθερίας.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ