Οι ατσίδες καραδοκούν για να…
… κονομήσουν.
Του Τάσου Παππά.
Μιλώντας στην ΕΡΤ (27/9/2021) ο πρωθυπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δεν έχω καμία διάθεση να μπω σε μια κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία. Δεν είναι αυτή η πρόθεσή μου». Μα, αυτό κάνει. Και για να είμαστε δίκαιοι, την ίδια λογική υπηρέτησαν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις, ακόμη και κείνες που εκλήθησαν να διαχειριστούν μια χρεοκοπημένη οικονομία. Ποιος κέρδισε την κούρσα; Σίγουρα όχι η ελληνική οικονομία. Σίγουρα ναι οι χώρες που μας προμηθεύουν τα όπλα. Σίγουρα ναι οι μεσάζοντες με τις νόμιμες αμοιβές τους. Σίγουρα ναι όσοι εισέπραξαν μίζες για τις… καλές υπηρεσίες που προσέφεραν και είδαν τις καταθέσεις τους στους φορολογικούς παραδείσους να αβγαταίνουν.
Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Μητσοτάκης τόνισε: «Υπάρχουν όμως καίρια ζητήματα εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων, μετά από μία δεκαετία κρίσης… Γιατί ξέρετε ότι αυτές είναι οι μεγάλες αποφάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν μεγάλο ορίζοντα υλοποίησης». Οντως, τα εξοπλιστικά προγράμματα έχουν μεγάλο ορίζοντα υλοποίησης, έχουν όμως και συνέπειες. Επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος και προκαλούν μείζονα ζητήματα ηθικής τάξεως εξαιτίας των νταραβεριτζήδων που υποδύονται τους ειδικούς και τους χρήσιμους μεσολαβητές, αλλά η μοναδική έγνοια τους είναι ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός τους, με μη νόμιμα μέσα.
Η απόδειξη είναι τα σκάνδαλα που προέκυψαν ύστερα από τις δύο μεγάλες αγορές του αιώνα (μία επί Ανδρέα Παπανδρέου και μία επί Κώστα Σημίτη), αλλά και έπειτα από λιγότερο δαπανηρές επιλογές που σύμφωνα με τις εξαγγελίες είχαν στόχο την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Ενεπλάκησαν υψηλόβαθμοι πολιτικοί παράγοντες και κρατικά στελέχη, κατηγορήθηκαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι -οι πιο απρόσεκτοι και πιο αλαζόνες πήγαν φυλακή- και εδραιώθηκε στην ελληνική κοινωνία η άποψη ότι μέρος του πολιτικού προσωπικού των κομμάτων εξουσίας ήταν βουτηγμένο στη διαφθορά.
Ως προς τις οικονομικές συνέπειες σε βάθος χρόνου είναι ενδεικτικά τα στοιχεία που αναφέρονται σε ανάρτηση της ιστοσελίδας tvxs.gr με τον τίτλο «Το πάρτι των εξοπλισμών σε μια χρεοκοπημένη χώρα» (12/3/2017): «Ο πρώην υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης, σε ανύποπτο ακόμη και προ χρεοκοπίας χρόνο (το 2003), είχε υπολογίσει και δηλώσει ενώπιον της Βουλής ότι ο δανεισμός και οι δαπάνες για εξοπλισμούς αναλογούν στο 25% του δημοσίου χρέους…
Οι ίδιοι οι αριθμοί και τα επίσημα στοιχεία του ΝΑΤΟ είναι αποκαλυπτικοί και δείχνουν πως η Ελλάδα, ακόμη και στα χρόνια της χρεοκοπίας, παραμένει ένας από τους πέντε μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων παγκοσμίως. Σύμφωνα επίσης με το Διεθνές Ινστιτούτο Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), οι δαπάνες της Ελλάδας για εισαγωγές όπλων κατά την περίοδο που έγινε η συσσώρευση του σημερινού δημόσιου χρέους (1974-2010) ήταν της τάξης των 32 δισ. δολαρίων (σταθερές τιμές 1990), ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο 50% ενός μέσου ετήσιου ΑΕΠ της Ελλάδας των τελευταίων δεκαετιών. Κι ακόμη, τα τελευταία 36 χρόνια, υπήρξαν εισαγωγές όπλων στην Ελλάδα, προερχόμενων από ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, συνολικής αξίας ίσης σχεδόν με το μισό του μέσου ετήσιου ΑΕΠ της ίδιας περιόδου».
Θα υποστηρίξει κάποιος «και τι πρέπει να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε την απειλή που προέρχεται από μια αναθεωρητική δύναμη, όπως είναι η Τουρκία; Να μείνουμε απαθείς; Να μην ενισχύσουμε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας;». Ασφαλώς και η χώρα πρέπει να κλείνει τις τρύπες που υπάρχουν σ’ αυτό το πεδίο.
Οφείλει όμως την ίδια στιγμή να μην τσιμπάει στις προκλήσεις του… προαιώνιου αντιπάλου που έχουν στόχο να την εξουθενώσουν οικονομικά, να μην υποκύπτει στις πιέσεις των συμμάχων που ενδιαφέρονται περισσότερο για τις εξαγωγές όπλων και λιγότερο για τη διευθέτηση των διαφορών μας με την Τουρκία, να στηρίξει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και βεβαίως να θωρακίσει το σύστημα ελέγχου ώστε να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να δράσουν οι πάσης φύσεως αετονύχηδες.
Ανάγωγα
Το άρθρο 191 του νέου Ποινικού Κώδικα αναφέρει το εξής: «Οποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή». Δηλαδή, αν κάποιος υποστηρίξει ότι κακώς η κυβέρνηση αγοράζει γαλλικές φρεγάτες και πρέπει να αγοράσει γερμανικές ή αμερικανικές ή κινέζικες θα κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην αμυντική ικανότητα της χώρας; Γελοία πράγματα. Και επικίνδυνα.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
