Να χάσει ο Τραμπ και τίποτα άλλο

Της Αγγελικής Σπανού.

Οι αμερικανικές εκλογές αυτή τη φορά είναι κυριολεκτικά η αρχή ή το τέλος. Η πιθανή ήττα του Ντόναλντ Τραμπ θα σηματοδοτήσει την επιστροφή στα βασικά της δυτικής δημοκρατίας και την έναρξη μιας δύσκολης προσπάθειας να ξαναθυμηθούμε την αλφαβήτα της κατάστασης του ανθρώπου στον αναπτυγμένο κόσμο.

Ο Τζο Μπάιντεν δεν είναι γοητευτικός όπως ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα, που ακόμη βάζει τρίποντα και ενθουσιάζει τον πλανήτη, αλλά δεν είναι τέρας. Και τώρα η αναμέτηρηση για την προεδρία των ΗΠΑ έχει πάρει αυτά τα χαρακτηριστικά: Ενας συμπαθής θαμπός υποψήφιος του πολιτισμού χτυπιέται με το κτήνος του αντιπολιτισμού που κατάφερε να εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο παίζοντας με την απόγνωση του μέσου λευκού Αμερικανού τον οποίο, τελικά, τσάκισε ακόμη περισσότερο.

Το 2020 είναι μια φοβερή χρονιά για την ανθρωπότητα, η χρονιά που ένας ιός ξεπήδησε από τις φρικτές αγορές ζώων της Κίνας και έκανε τον θάνατο μεγαλύτερη απειλή από την ύφεση. Οι πλούσιοι εξακολουθούν να γίνονται πλουσιότεροι, ακόμη περισσότερο, αλλά πεθαίνουν και αυτοί με τον ίδιο αδιανόητο τρόπο όπως οι φτωχοί. Μόνοι σε μια εντατική, χωρίς ανάσα και χωρίς τη δυνατότητα να πουν μια τελευταία λέξη στους δικούς τους ανθρώπους.

Ο κόσμος είναι στο έλεος του φονικού ιού που έχει ανατρέψει όλες τις βεβαιότητες, τον τρόπο ζωής μας, τον κώδικα του νεοφιλελευθερισμού, τους κανόνες του πολιτικού μάρκετινγκ, τη δυναμική των αγορών.

Παγκοσμιοποιήθηκε η αρρώστια και η αγωνία για την επιβίωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Εκεί που δεν επιτρεπόταν ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, τώρα επιβάλλεται με εντολή ΔΝΤ.

Δεν έχουμε ούτε ψυχικό χώρο ούτε χρόνο για να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς μας συμβαίνει από τότε που μια ζωονόσος ξέφυγε από τη Γουχάν.

Προλαβαίνουμε όμως να καταλάβουμε την σημασία που έχουν για την ανθρώπινη κοινωνία, δηλαδή για εμάς προσωπικά, οι αμερικανικές εκλογές.

Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ μας έδειξε πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει η ανθρωπότητα, για τι είμαστε ικανοί, πού μας οδηγεί η υπερκατανάλωση trash κάθε είδους, ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Κοιτάξαμε και τρομάξαμε. Δεν πάει πιο κάτω. Η εκλογική ήττα του Τραμπ θα μας επιτρέψει να αναπνεύσουμε και να επιστρέψουμε εκεί που είμασταν πριν αυτός γίνει ο ισχυρότερος ηγέτης στον κόσμο.

Δεν ήταν ωραία, δεν υπήρχε κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε ανθρωπιστικό όραμα αλλά τουλάχιστον δεν είμασταν αφημένοι στη χυδαιότητα, τη φτήνια και την βαρβαρότητα, έτσι, χωρίς προσχήματα.

Τώρα ξέρουμε ποιος είναι πάτος. Τον αγγίξαμε. Εδώ που φτάσαμε το λίγο παραπάνω είναι πολύ.

Άρθρο στο tvxs.gr