Μπαλάσκας: Ποιες οι απαντήσεις και διευκρινήσεις του
Με αποκλειστικές δηλώσεις του στο ΚΙΛΚΙΣ24, ο Βαγγέλης Μπαλάσκας δίνει τις δικές του απαντήσεις και διευκρινήσεις σε σχέση με το σκάνδαλο των “πάσο” και με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας μ` αφορμή τη δίκη στο τριμελές εφετείο.
– Το πρώτο που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι δεν εκδόθηκαν στο νομό μας “πάσο-μαϊμού”. Απλά υπήρξαν λάθη στην αρίθμηση. Τέτοια λάθη διαπιστώθηκαν σε 11 απ` τις 16 πρώην Νομαρχίες, που ελέγχθηκαν, δηλώνει ο κ. Μπαλάσκας.
Όσο για τον αδελφό του, υπογραμμίζει ότι ήταν ένας απ` τους 80 μετόχους του ΚΤΕΛ Κιλκίς. Μέτοχοι, οι οποίοι πήραν από 11 χιλ. ευρώ, περίπου, απ` τα χρήματα που εισέπραξε το ΚΤΕΛ, και τα οποία επιστράφηκαν στο Δημόσιο όταν διαπιστώθηκε το λάθος, λέει ο κ. Μπαλάσκας. Και συμπληρώνει: ‘Είναι δυνατόν να είχα εγώ ύποπτη συναλλαγή με 80 ανθρώπους, οι οποίοι έκοψαν δήθεν από 1000 ευρώ ο καθένας για να δοθούν σε μένα;”.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο κ. Μπαλάσκας επαναλαμβάνει ότι καταρρίπτεται η κατηγορία περί ίδιου οφέλους ή περί κατάχρησης χρήματος.
Παράλληλα στις δηλώσεις του παραθέτει και δυο θέματα με πολιτικό περιεχόμενο. “Ήταν δυνατόν να ενεργήσω παράνομα μ` έναν άνθρωπο που είχα απέναντί μου, αφού ο κ. Μωυσίδης είχε κατέβει τότε στις νομαρχιακές εκλογές με τον συνδυασμό του κ. Παραστατίδη;”, είναι το ερώτημα που θέτει.
Προσθέτει δε, ότι ποτέ δεν απευθύνθηκε στους δυο Κιλκισιώτες βουλευτές της ΝΔ, η οποία ήταν τότε κυβέρνηση, δηλαδή στους Κ. Κιλτίδη και Σ. Τσιτουρίδη, για να τους ζητήσει κάποια παρέμβαση σε πολιτικό επίπεδο, έτσι ώστε να μην έχει “τραβήγματα” με την Δικαιοσύνη. “Ήμουν καθαρός και δεν ένιωσα την ανάγκη να ζητήσω την βοήθεια κανενός”, καταλήγει.
Πρόκειται ασφαλώς για δηλώσεις που θα τροφοδοτήσουν τον διάλογο και την αντιπαράθεση γύρω από μια υπόθεση, η οποία απασχόλησε κι απασχολεί την τοπική κοινωνία και όχι μόνο, και που πρέπει να κλείσει το συντομότερο για ν` αρθούν οι εκκρεμότητες στη δημόσια ζωή του τόπου μας.
Ενα- ένα και με τη σειρά:
“Υπήρξαν λάθη στην αρίθμηση”. Ενας μαθητής δημοτικού σχολείου θα αριθμούσε λάθος; Αν ναί, τότε ο δάσκαλος θα του έβαζε ως ποινή κακό βαθμό και θα τον επέπληττε. Το αντίστοιχο, βεβαίως με τις ανάλογες αυτονόητες διαφοροποιήσεις, δεν θα έπρεπε να συμβεί και σε έναν υπεύθυνο αξιωματούχο της αυτοδιοίκησης;
“11 απο τις 16 Νομαρχίες έκαναν τέτοια λάθη”. Γιατί θα πρέπει να τον παρηγορεί αυτό ή να το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα-άλλοθι υπέρ του και να μην θέλει να βρίσκεται ανάμεσα στις 5 που δεν έκαναν λάθος ;
“Οταν διαπιστώθηκε το λάθος, ο αδελφός μου μέτοχος στο ΚΤΕΛ Κιλκίς επέστρεψε τα χρήματα, περίπου 11.000 ευρώ.”. Πότε επεστράφηκαν; Πρίν ή μετά τον έλεγχο για τα ‘πάσο” μα’ι’μού απο τους οικονομικούς επιθεωρητές; Εχει μεγάλη σημασία και καταλαβαίνουμε το γιατί.
“Είναι δυνατόν να είχα εγώ ύποπτη συναλλαγή με 80 ανθρώπους….;” Εάν υπάρχει κοινός παρονομαστής(συμφέρον 80+1 ανθρώπων) και όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμητής(χρήματα), τόσο πιό εύκολα θέλουν όλοι να συμμετέχουν στην μοιρασιά. Αν η διαίρεση βγάζει μεγάλα νούμερα…και Θεοί πείθονται.
“Ηταν δυνατόν να ενεργήσω παράνομα με τον Μωυσίδη που ήταν στον συνδυασμό του Παραστατίδη;” Εδώ ισχύει ό,τι και στην προηγούμενη περίπτωση, μάλιστα με μεγαλύτερη ευκολία. Η διαφορά ιδεολογίας θα τους εμποδίσει ;…”πολλά τα λεφτά Άρη…”
” Δεν απευθύνθηκα στους κυβερνητικούς τότε βουλευτές της ΝΔ, προκειμένου να παρέμβουν για να μην έχω “τραβήγματα” με την Δικαιοσύνη”. Συγνώμη, αλλά εδώ δεν μπορώ να συγκρατηθώ απο τα γέλια……………………………….ίσως θά’ πρεπε να βάλω και τα κλάμματα. Συνήλθα και συνεχίζω. Δηλαδή αν ήταν “μή καθαρός”, θα ένιωθε ως πρώτη ανάγκη να ζητήσει “βοήθεια” και όχι να λογοδοτήσει. Αυτή κι’ αν είναι πλήρης ομολογία για τον “ορθόδοξο” τρόπο σκέψης του ανδρός, αλλά και καθόλου, μα καθόλου έξυπνο να το χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα. Και γιατί παρακαλώ είναι σίγουρος οτι θα ανταποκρινόταν οι δύο ομο’ι’δεάτες βουλευτές στο αίτημά του για βοήθεια; Επειδή πιστεύει οτι κι’ εκείνοι σκέφτονται και ενεργούν με τον ίδιο τρόπο; Κι’ άν είναι έτσι, γιατί να ρισκάρουν και για πάρτι του, όταν οι ίδιοι έπαιρναν τα δικά τους ρίσκα;
Πραγματικά λυπάμαι πολύ, που ο τόπος αυτός βρίσκεται στα χέρια τόσο χαμηλού επιπέδου ανθρώπων, που προσφέρουν φυσικότατα τις χειρότερες υπηρεσίες και μετά έχουν το θράσσος να κουνούν το δάκτυλο στους υπόλοιπους.
” Η διαφορά μεταξύ της ηλιθιότητας και της ευφυίας είναι οτι η ευφυία έχει όρια”
Α. Α’ι’νστάιν.