My Twitter Feed

28 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Μαρτυρίες Μεταλλείων Χρυσού

Σε μία προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους του νομού για τις καταστροφικές συνέπειες της εγκατάστασης μεταλλείων χαλκού – χρυσού στον νομό μας, το Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια – Πάικο έχει αρχίσει να συγκεντρώνει και να μεταφράζει μια σειρά σχετικών με το αντικείμενο άρθρων από διάφορες περιοχές του κόσμου.

Στα κείμενα αυτά καταγράφονται από δημοσιογράφους και κατοίκους μεταλλευτικών περιοχών οι εμπειρίες που έχουν τόσο από αυτή καθ’ αυτή τη λειτουργία των μεταλλείων όσο και από τη συμπεριφορά των μεταλλευτικών εταιρειών.

Σήμερα δημοσιεύουμε το πρώτο άρθρο αυτής της σειράς. Αφορά την περιοχή της κοιλάδας Bergama στην Τουρκία και συγκεκριμένα το χωριό
Ovacik.

Χωριό , βόρεια ακτή του Αιγαίου Πελάγους, Τουρκία

Από τους Nevena Panayotova, Denis Kuznetsov (από το site http://www.i-scoop.org)

Το νερό είναι το κύριο πρόβλημα εδώ. Δεν υπάρχουν επιφανειακά νερά, κάθε χωριό έχει τη δική του γεώτρηση. Αυτή του Ovacik είναι μόνο200 μέτρααπό το μεταλλείο. Σε πρώτη σκέψη μας φαίνεται αρκετά μακριά για να αποφύγεις τη μόλυνση. Στα επίσημα λεγόμενα, δεν υπάρχουν προβλήματα, ούτε διαρροές βαρέων μετάλλων στο νερό. Όμως το 2004, οι αναλύσεις του Πανεπιστημίου Αιγαίου Τουρκίας έδειξαν ότι τα επίπεδα του αρσενικού στο πόσιμο νερό του Ovacik ήταν 23 φορές υψηλότερα από το επιτρεπτό. Οι αναλύσεις επαναλήφθηκαν – τα αποτελέσματα τα ίδια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η γεώτρηση νερού ήταν στα60 μέτραβάθος, το 2007 πέρασε κάτω από τα120 μέτρα. Μια γεώτρηση βάθους100 μέτρωνκοστίζει περίπου 8340€. Για την εταιρεία πραγματικά μικρό κόστος, αλλά για τους χωρικούς είναι σχεδόν αδύνατον να το καλύψουν. Οι τουρκικοί νόμοι δεν επιτρέπουν εξορύξεις κάτω από τα επίπεδα των υπόγειων υδάτων. Στο Ovacik όμως το ανοικτό μεταλλείο εξόρυξης είναι πολύ βαθύτερο, περίπου στα300 μέτρα. Τα1000 λίτρανερού για κάθε τόνο μεταλλεύματος είναι ακριβό τίμημα για αυτήν την ημιάνυδρη περιοχή. Εκατοντάδες χιλιάδες χαλίκια απελευθερώνουν τοξικά στοιχεία, βαρέα μέταλλα και νάτριο, που πηγαίνουν στο χώμα και στο νερό, αλλάζοντας τη σύνθεσή τους, το επίπεδο τοξικότητας και το χρώμα. Η ζώνη προστασίας ανάμεσα στο μεταλλείο και στο κοντινότερο χωριό ήταν 10 χλμ και 15 χρόνια πριν περιλαμβάνονταν 17 χωριά σε αυτήν την ακτίνα ασφαλείας, έτσι η εταιρία άσκησε πίεση και η ζώνη ασφαλείας περιορίστηκε στα 3 χλμ απόστασης από το μεταλλείο. Η περιοχή έχει υψηλή σεισμικότητα και οι σεισμοί είναι συχνοί. Η περίφραξη του μεταλλείου είναι δίπλα σε κήπους κατοίκων, η ψιλή σκόνη γεμίζει τον αέρα όλη την ώρα.

Ο Mehmet Uslu είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που δεν έφυγε από το Ovacik. Έχει το κατάστημα στο χωριό και την τσαγερία στο διπλανό χωριό. Δούλευε στο μεταλλείο, όπως και πολλοί άλλοι. Δε γλίτωσε από ασθένειες. Μερικοί έχουν σοβαρά προβλήματα με τα αναπνευστικά όργανα, άλλοι λευχαιμία – την πιο βασική αιτία θανάτου στην περιοχή. Η κατάσταση του Mehmet δεν ήταν τόσο σοβαρή – η χοληδόχος κύστη του επηρεάστηκε ή τουλάχιστον έτσι του είπαν – η ιατρική γνωμάτευση και όλα τα σχετικά χαρτιά για αυτόν αγνοούνται. Έφυγε από το μεταλλείο όταν αυτό έκλεισε το 2001 και από τότε έχει συχνές συναναστροφές με την αστυνομία. Συνελήφθη μερικέςφορές επειδή μίλησε σε δημοσιογράφους. «Μερικές φορές περνάμε την περίφραξη και μπαίνουμε μέσα. Η ασφάλεια δε μας σταματάει, απλά μας ακολουθούν από κοντά. Και όταν τους δίνεται η ευκαιρία παίρνουν εκδίκηση. Πέρσι στις 5 Ιουνίου γιορτάζαμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος σε μια πεδιάδα κοντά στο μεταλλείο. Οι εργάτες ήρθαν και άρχισαν να πετούν πέτρες, έσπασαν μερικά αυτοκίνητα και παράθυρα σπιτιών». Ατυχήματα σαν αυτά δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά ούτε ο Mehmet Uslu, ούτε οι άλλοι κάτοικοι από τα δυο γειτονικά χωριά, το Camköy και το Navlica, τα δέχονται. Ούτε και εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.

Σχόλια
One Response to “Μαρτυρίες Μεταλλείων Χρυσού”
  1. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    Μου κάνει εντύπωση που το άρθρο δεν αναφέρει ούτε μία φορά τη λέξη κυάνιο. Το ovacik είναι εργοστάσιο κυάνωσης…

Σχολιάστε