H «Καλπάζουσα» οικονομία…
…στον τοίχο.
Του Γιώργου Λακόπουλου.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «κυβέρνηση πολιτικής απάτης», όπως τη χαρακτήρισε στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας; Ο Πρωθυπουργός θεώρησε την απόδοση του χαρακτηρισμού -που κατ’ ουσίαν πήγαινε στον ίδιο προσωπικά- ως σύμπτωμα της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Αλλά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρέθεσε μια λίστα περιπτώσεων στις οποίες οι πολίτες εμφανώς εξαπατήθηκαν -όχι μόνο από την προεκλογική, αλλά και από την μετεκλογική ΝΔ.
Ο ίδιος ο Προϋπολογισμός περιέχει τον ορισμό της πολιτικής απάτης και η επιθετική υποστήριξή του από τον Πρωθυπουργό δεν άλλαξε τη διαπίστωση ότι κάθε άλλο θα είναι το 2020 για τους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη. Τα νούμερα δεν βγαίνουν. Μόνο οι έχοντες και κατέχοντες ωφελούνται.
Με ανάπτυξη στο 2% οι εγγραφείσες παροχές θα μείνουν στα χαρτιά. Με πρόβλεψη για συνολική αύξηση φόρων, μείωση φορολογίας σε κάθε φορολογούμενο ξεχωριστά δεν προκύπτει. Χωρίς ζεστό χρήμα απέξω για επενδύσεις αναθέρμανση δεν υπάρχει.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση μπάζει από παντού και είναι θέμα χρόνου να αρχίζουν οι ανατινάξεις στο εσωτερικό της. Μια από αυτές την προανήγγειλε ο Μητσοτάκης πυροβολώντας τα Ζάππεια του Σαμαρά.
Aυτές τις γιορτές κάντε δώρο μια συνδρομή και δώστε μας δύναμη. Χαρίστε πρόσβαση στο 24ores.gr και στηρίξτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία
Τότε προς τι το αρειμάνιο, επιθετικό και εν πολλοίς ανέμελο ύφος του Πρωθυπουργού; Γιατί περιπαίζει τους μικρομεσαίους λέγοντας το απίστευτο: ο στόχος του είναι να γίνουν οι μικροί μεσαίοι και οι μεσαίοι μεγάλοι; Απλούστατα ετοιμάζεται για εκλογές.
Το 2020 εκτός από έτος εκτέλεσης του πρώτου προϋπολογισμού της κυβέρνησης Μητσοτάκη -που βολεύτηκε μια χαρά στο μισό 2019 που κυβερνά με τον προϋπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ που παρέλαβε- θα είναι έτος εκλογών.
Αλλά αυτό για τον Πρωθυπουργό είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αν ακολουθήσει συνετή οικονομική πολιτική θα το πληρώσει στην κάλπη-μαζί με τα υπόλοιπα. Αν βάλει στόχο να συντηρήσει την εκλογική πελατεία του φέρνει ξανά στη χώρα στα πρόθυρα του Μνημονίου.
Προσπαθεί να το ισορροπήσει, αλλά το αποτέλεσμα είναι ορατό: επιλέγει το δεύτερο και ας πάει και το παλιάμπελο. Αυτό ακριβώς αποτυπώνει ο προϋπολογισμός και οι γενικότεροι οικονομικοί χειρισμοί. Τα υπόλοιπα είναι φιοριτούρες.
Η κυβερνηση έχει χάσει το μέτρο. Υπόσχεται μείωση φόρων αύξηση μισθών και συντάξεων, μείωση ορίων ηλικίας, ελαφρύνσεις και παροχές. Αυτά δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στην πράξη.
Για να κινήσει την οικονομία, ελλείψει ξένων επενδύσεων, υπολογίζει στην οικοδομή και τον τουρισμό. Για το πρώτο ενδιαφέρονται κυρίως ο τράπεζες με την προσδοκία ότι η ανοδική πορεία στις κατασκευές και την κατοικία θα ελαφρύνει το χαρτοφυλάκιό τους. Ο τουρισμός που υπονομεύεται από την ελληνοτουρκική ένταση.
Για να συντηρήσει την κεκτημένη ταχύτητα που θεωρεί ότι έχει η η ΝΔ επαναλαμβάνει το πρώτο εξάμηνο του 2019 με υποσχέσεις στους πάντες.
Η κυβέρνηση έχει εγγράψει ήδη ένα χαμένο εξάμηνο και ετοιμάζεται όχι για τη μάχη της ανάπτυξης, αλλά για τη μάχη της κάλπης.
Το «επιτελικό κράτος» -ως μόνο «επίτευγμά» της ως τώρα- κατέκλυσε μεν το δημόσιο με ημετέρους. αλλά γίνεται και βαρίδι. Η κοινωνία αντιδρά στη φαυλότητα και ο κυβερνητικός μηχανισμός είναι καζάνι που βράζει καθώς οι υπουργοί υποχρεώνονται να λογοδοτούν στον «Προσωπάρχη» του Μεγάρου Μαξίμου και σε μετακλητούς υπαλλήλους που τους επιτηρούν.
Η κυβέρνηση – ανεμομαζώματα προσπαθώντας να αποφύγει τον δικό της εκτροχιασμό οδηγεί σε εκτροχιασμό την οικονομία και διαμορφώνει στη χώρα συνθήκες σαν αυτές που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Αυτός ο προϋπολογισμός την αντιπροσωπεύει απολύτως.
Οι πρώτοι που δεν έχουν διάθεση να χρεωθούν τις συνέπειες του είναι οι μιντιάρχες που ανέδειξαν τον Μητσοτάκη και ήδη τον πυροβολούν, αφού η υποστήριξή του έχει κόστος.
Άρθρο στο anoixtoparathyro.gr
