Καλλικράτης ή Προκρούστης;

Του Παναγιώτη Φλωρίδη.

Ο κ. Δημ. (Τζίμης) Φωτιάδης διετέλεσε για χρόνια δημοτικός σύμβουλος Κιλκίς, έχοντας καταγραφεί ως ο μακροβιότερος, μεταπολιτευτικά τουλάχιστον, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο κ. Φωτιάδης σήμερα δεν κατέχει κανένα θεσμικό αξίωμα. Διακονεί όμως την σπουδαιότερη υποχρέωση κάθε πολίτη, την συμμετοχή, την αγωνία και το ενδιαφέρον για τα κοινά.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς, προέβη σε μια εμπειριστατωμένη και έγκυρη ενημέρωση του Σώματος, για το ζήτημα που έρχεται κι επανέρχεται στην επικαιρότητα. Αυτό της υποβάρθμισης έως κατάργησης του νεότευκτου χρονικά Τελωνείου Κιλκίς. Σε σχετικό πρωτοσέλιδο αναφέρονται τα βασικότερα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Φωτιάδης ως γνώστης του θέματος, καθ’ ότι τελωνειακός υπάλληλος με πολυετή εμπειρία. Τα στοιχεία και η δρομολόγησή τους δείχνουν ότο το Τελωνείο μας δύσκολα “θα τη γλιτώσει”. Η υποβάθμισή του δύσκολα θα ανακοπεί, αφού υπακούει στο γενικότερο σχεδιασμό και τη φιλοσοφία της Τρόικας για συρρίκνωση του Δημοσίου με “Καλλικράτη” που λειτουργεί περισσότερο ως Προκρούστης.

Το Δημοτικό Συμβούλιο βεβαίως, μετά την ενημέρωση του κ. Φωτιάδη, εξέφρασε ομοφώνως την αντίθεσή του, την αγανάκτησή του, την οργή του κλπ, κλπ. Πράγμα που έχει επαναληφθεί φορές και φορές αφού το ίδιο ζήτημα απλώς “αλλάζει πρόσωπο”. Το θέμα του Τελωνείου είναι ένα από τα πολλά κεφάλια της Λερναίας Υδρας που κατατρώγει αεναώς κάθε υποδομή χρήσιμη και κρίσμη για τον τόπο μας.

Ασφαλώς και μια περιοχή δεν μπορεί να βασίζει την επιβίωση και την ανάπτυξή της στην παρουσία υπηρεσιών και υπηρετούντων σε αυτές. Ούτε, όπως για δεκαετίες επικρατεί, πρέπει να βασίζεται στην παρουσία στρατευμένων, σπουδαστών ΤΕΙ, δημοσίων υπαλλήλων. Σίγουρα όμως μια περιοχή πρέπει να βασίζεται στη λειτουργία επιχειρήσεων με εκατοντάδες εργαζόμενους και με έντονη εξωστρέφεια και εξαγωγική δραστηριότητα. Σίγουρα μια περιοχή πρέπει να βασίζεται σε μια KLEEMANN, σε μια ALOUMIL, σε μια KARINA, σε μια ELVIAL, σε μια ΝΤΟΠΛΕΡ, σε μια ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΪΑ Β. ΑΙΓΑΙΟΥ και τόσσες άλλες μικρές και μεγαλύτερες ζωηρές επιχειρήσεις.

Αυτές όμως οι επιχειρήσεις θέλουν υποστήριξη στη λειτουργία τους. Μία απ’ αυτές είναι ένα σύγχρονο, λειτουργικό και ευέλικτο Τελωνείο. Αλλοίμονο αν σε αυτήν την δύσκολη συγκυρία, οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται με υποχρεωτικές μεταφορές προϊόντων προς εκτελωνισμό στις Σέρρες(!) ή στη Θεσσαλονίκη.

Ο μεθοριακός τόπος μας χρειάζεται ασφαλώς μια ενισχυμένη στρατιωτική και αστυνομική παρουσία. Η αθρόα παρουσία κακόμοιρων οικονομικών μεταναστών, δεν θέλει μόνο απαγόρευση και επιτήρηση. Απαιτεί και το αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να έχουν οι ήρεμοι (ακόμη) και φιλόξενοι κάτοικοι. Αυτοί όμως ακριβώς οι κάτοικοι για να παραμείνουν ήρεμοι, ασφαλείς, φιλόξενοι και αισιόδοξοι, πρέπει να έχουν δουλειά. Και όταν η ευλογία για τον τόπο, η ισχυρή επιχειρηματικότητα πλήττεται, τότε όλα κινδυνεύουν με κατάρρευση.

Οπως με κατάρρευση κινδυνεύει και όλος ο νομός, αν παραμείνει χωρίς σχεδιασμό, υποδομές και δίκτυα, δίπλα σε ένα οικιστικό μεγαθήριο που, έστω και λαβωμένο, παραμένει κεντρομόλος δύναμη για έναν αδύνατο νομό.

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ