Η μεταναστευτική πολιτική
Του Δημήτρη Αγαθόπουλου.
Αυτές τις ημέρες συζητιέται σε επίπεδο Ε.Ε η νέα συνθήκη αντιμετώπισης του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, αφού η προηγούμενη συνθήκη του Δουβλίνου, κατά κοινή ομολογία, επέβη αναποτελεσματική, χωρίς να δώσει λύσεις σε βασικές παραμέτρους του προβλήματος, όπως αυτό της δίκαιης κατανομής μεταξύ των χωρών μελών και της διάτρητης συμφωνίας μεταξύ Ε.Ε και Τουρκίας.
Η διστακτικότητα και η αναποφασιστικότητα της Ε.Ε δείχνει και τις προθέσεις των ηγετών της έναντι των χωρών που δεν δέχονται να δεχτούν ούτε ένα πρόσφυγα, ενάντια στην συμφωνία του Δουβλίνου (βλέπε χώρες του Βίζεγκραντ και όχι μόνο αυτές), και έναντι της προκλητικότητας της Τουρκίας η οποία εφαρμόζει την συμφωνία με την Ε.Ε αλλά καρτ. Κατά πως την βολεύει στα γεωπολιτικά της σχέδια.
Με αυτήν την πολιτική της Ε.Ε είναι φανερό ότι η νίκη ανήκει στις ξενοφοβικές – ρατσιστικές δυνάμεις της Ευρώπης, οι οποίες τείνουν να γίνουν κυρίαρχες καταπατώντας βασικές αρχές και αξίες της Ε.Ε, διότι στην ουσία για μία ακόμη φορά, η Κομισιόν εγκαταλείπει την ιδέα για την υποχρεωτική ποσόστωση υποδοχής των προσφύγων στα κράτη μέλη της.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να στοιβάζονται πολλές χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών στις χώρες εισόδου όπως είναι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Μάλτα. Δηλαδή η λογική του «μακριά από τον κώ…. μας και ότι θέλεις ας γίνει».
Δημιουργούνται έτσι χώρες γκέτο για να αποφύγουν το πρόβλημα οι «άριες φυλές του ανεπτυγμένου βορρά». Εξωθούνται οι χώρες του νότου σε ακραίες καταστάσεις, όχι μόνο με ευθύνη των βορείων αλλά και του Έλληνα Επιτρόπου για θέματα Μετανάστευσης κ. Σχοινά.
Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι ότι η χώρα μας, ενώ έχει όλα τα δίκαια για να καταγγείλει μία τέτοια διευθέτηση των προβλημάτων που την επιβαρύνουν κατάφωρα, εφαρμόζει ακριβώς την ίδια πολιτική στο εσωτερικό της χώρας.
Αντί να αποφορτίσει τα νησιά και να επιχειρήσει μία ισορροπημένη κατανομή σε όλη την επικράτεια, στήνει υπερμεγέθεις καταυλισμούς στα πολύπαθα νησιά για να μην δυσαρεστήσει και έρθει σε ρήξη με τους Δημάρχους και Περιφερειάρχες της χώρας, και ας είχε υποσχεθεί στους κατοίκους των νησιών ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα είχε βρει λύση ισοκατανομής στην ενδοχώρα.
Τα κλειστά κέντρα κράτησης που δημιουργεί η Κυβέρνηση, όπου και αν στηθούν αργά ή γρήγορα πιθανόν θα έχουν την τύχη του καταυλισμού της Μόρια.
Είναι ντροπή για την Ε.Ε να επιμένει στις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές και είναι ντροπή για την Κυβέρνηση να επιμένει στα υπερμεγέθη κλειστά camps, με τα γνωστά προβλήματα τύπου Μόριας και άλλων κέντρων παραβιάζοντας τις ίδιες τις αποφάσεις ακόμη και αυτής της διάτρητης Σύμβασης του Δουβλίνου.
Είναι τέλος η ίδια λογική των μεγάλων καταυλισμών που δημιουργεί τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον καταυλισμό της Ν. Καβάλας και κατ’ επέκταση στα σχολεία της περιοχής.
Οι λύσεις περνάνε μόνο μέσα από ισοκατανομή σε επίπεδο Ευρώπης και ισοκατανομή σε επίπεδο χώρας. Όλα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός.
Αυτά φυσικά αφορούν την διαχείριση των προβλημάτων. Οι πολιτικοστρατιωτικές ευθύνες της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ που δημιούργησαν την αναστάτωση σε όλη την ανατολική μεσόγειο και την Μεσοποταμία, παραμένουν ακέραιες για όλους αυτούς που θέλουν να βλέπουν το πρόβλημα από μακριά.
Τα ενεργειακά κοιτάσματα της Μεσογείου συμπαρασύρουν και την χώρα μας στην δίνη των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων. Η Ευρώπη για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι απέχει πολύ από το να είναι η Ευρώπη της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.
