Εσύ, βρε μαύρε Θέμο

Του Θανάση Καρτερού.

Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, που ξαφνικά μας προέκυψες θεματοφύλακας της πατρίδας, και αποκαλείς τον Τσίπρα ελληνόφωνο, τι ακριβώς έχεις προσφέρει στην Ελλάδα, κατά την μακρά και προσοδοφόρα επαγγελματική διαδρομή σου; Τις μαύρες σακούλες των σκουπιδιών, φίσκα με εκατομμύρια μαύρα ευρώ, με τις οποίες σε έκαναν τσακωτό; Τις θολές offshore, κάτω από την οικονομική σου επιφάνεια, που χρειάζεται ένας λόχος ορκωτοί λογιστές, για να ξεδιαλύνουν το στρίβειν διά των παραδείσων, όπου μυρίζει φόρο; Ή τα ων ουκ έστι αριθμός μαύρα χρεωστούμενα στο ελληνικό κράτος, που δηλώνεις αδυναμία να πληρώσεις; Λόγω μαύρης φτώχειας;

Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, τι ακριβώς πρόσφερες στη Δημοκρατία, και μας κάνεις μαθήματα δημοκρατικής αγωγής; Τις κουμπαριές με τη Μαύρη Αυγή, τα στημένα μαύρα διαφημιστικά για τις γιαγιάδες και τις μαμάδες των νεοναζί, τα μαύρα κοράκια που βαφτίζεις λευκά περιστέρια, τις αγιογραφίες του κατάμαυρου Μιχαλολιάκου και του «κοινωνικού» του έργου; Την υπονόμευση θεσμών και προσώπων με δημοσιεύματα λυματικού τύπου και ελλειμματικής δεοντολογίας, κάθε μέρα, από τον ηλεκτρονικό σου ΧΥΤΑ, και κάθε Κυριακή από το μαύρο Θέμα απόθεσης τοξικών αποβλήτων; Ή τις υπόγειες χρηματοδοτήσεις, του τύπου δυο-δυο, στη μπανιέρα δυο-δυο;

Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, τι ακριβώς πρόσφερες στην ενημέρωση, στη  δημοσιογραφία, στην πολυφωνία, που συνεχώς, με τόσες κλάψες και καταγγελίες της Αριστεράς επικαλείσαι; Την υβριδική σου είσοδο στον φασισμό και στον ρατσισμό, με τη μαύρη τρύπα σου; Την ιλουστρασιόν σαπουνόπερα της τηλεοπτικής σου εκπομπής; Ή το απαύγασμα της ιδεολογικής, ηθικής, και δημοσιογραφικής σου προσωπικότητας, την εφημερίδα που εκδίδεις ακόμα, με την οποία εκτινάχτηκες στο χώρο των εκδοτών και της διαπλοκής, της μαύρης πολιτικής και του μαύρου χρήματος, κατακτώντας ταυτόχρονα μια ποιότητα που μόνο ο Χίος μπορεί να συναγωνιστεί;

Εσύ, βρε μαύρε Θέμο, με τόση επιτυχία αβάσταχτη, πώς ξέπεσες στα κέρματα; Εσύ που άλλαξες νυχτιάτικα το ευώδες πόνημά σου, μπας και σε χώσει κάνα δυο ώρες μέσα ο εισαγγελέας, πώς αποτόλμησες κρεμάλες; Θα μου πεις, τι κάνει νιάου-νιάου: Τα κέρματα για μας, για σένα οι μαύρες σακούλες. Οι κρεμάλες για μας, για σένα τα προσοδοφόρα εύγε του Βαγγέλη Μητσοτάκη. Δεκτόν. Αλλά, επειδή μας απειλείς με νέα γουναράδικα: Μην κρεμάς, βρε μαύρε Θέμο, τα νταούλια, εκεί που οι καπεταναίοι κρεμούσαν τ’ άρματα…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ