My Twitter Feed

28 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Ενα βήμα μπρος. Πόσα πίσω;

Pappas Tasos1-001Του Τάσου Παππά.


Από τα εκατοντάδες άρθρα που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες μέρες στον διεθνή Τύπο για το σχέδιο συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς θέλω να ξεχωρίσω δύο. Οι συντάκτες είναι ευρέως γνωστοί, έχουν πλούσιο συγγραφικό έργο, είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αριστεράς, και η στάση τους απέναντι στη νέα κυβέρνηση είναι θετική.

Το πρώτο υπογράφουν οι Ετιέν Μπαλιμπάρ, Σάντρο Μετζάντρα («Λιμπερασιόν») και το δεύτερο ο Σλαβόι Ζίζεκ (nostimonimar). Οι Μπαλιμπάρ – Μετζάντρα αναφέρουν ότι «στη συγκεκριμένη συγκυρία η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η άνοδος του Podemos στην Ισπανία προβάλλουν σαν μια μοναδική ευκαιρία επανασύνθεσης μιας αριστερής πολιτικής, που έχει στόχο τον σεβασμό των αρχών της ισότητας και της ελευθερίας σε όλη την Ευρώπη».

Επισημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκε να απαντήσει συγχρόνως «και στο ευρωπαϊκό σύστημα εξουσίας και στη δυσβάστακτη βία του χρηματιστικού κεφαλαίου» και τονίζουν πως «θα ήταν αφελές να πιστέψουμε πως η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να καταφέρει μόνη της να μεταθέσει αυτές τις γραμμές. Ακόμη και μια χώρα με μεγαλύτερο δημογραφικό και οικονομικό βάρος δεν θα μπορούσε».

Παραπέμποντας στον Λένιν, που είχε πει πως σε κάποιες καταστάσεις χρειάζεται να παραχωρείς έδαφος για να κερδίσεις χρόνο, σημειώνουν ότι «για να κερδίσει χρόνο η ελληνική κυβέρνηση, έκανε κάποιες παραχωρήσεις».

Στο κρίσιμο ερώτημα «και τώρα τι;», που απασχολεί πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του οι οποίοι δυσφορούν με τις γκρίζες ζώνες της συμφωνίας και εκφράζουν τον φόβο ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για άτακτη υποχώρηση, οι Μπαλιμπάρ-Μετζάντρα απαντούν ως εξής: «Για μια θετική εξέλιξη, θα χρειαστούν τους επόμενους μήνες κινητοποιήσεις σε πολλαπλά επίπεδα: κοινωνικοί αγώνες και πολιτικές πρωτοβουλίες, νέες καθημερινές συμπεριφορές και νέο ομαδικό λαϊκό πνεύμα, κυβερνητικές ενέργειες και δυναμικές αυτόνομες απαντήσεις των πολιτών».

Από την πλευρά του ο Σλαβόι Ζίζεκ, αφού υπογραμμίζει ότι οι ευρωπαϊκές ελίτ δεν θέλουν να δώσουν καμία ευκαιρία στην ελληνική κυβέρνηση να πετύχει γιατί «η ελληνική αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού», επισημαίνει ότι «κάποιος πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση και να κόψει τον γόρδιο δεσμό του νεοφιλελεύθερου δόγματος(…) Για τον λόγο αυτό, το κύριο καθήκον όλων των πραγματικών αριστερών σήμερα είναι να επιδείξουν πανευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα(…) Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα αυτές τις τελευταίες εβδομάδες αφορά όλους μας – διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης». Και καταλήγει: «Αυτός είναι ο λόγος που τρέφω βαθύ σεβασμό για τον αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να υφίσταται μας καθιστά όλους ελεύθερους: όλοι γνωρίζουμε ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει, υπάρχει μια ευκαιρία για όλους μας».

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ανησύχησε την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και γι’ αυτό αντέδρασαν αμέσως απειλώντας με ωμό τρόπο τη νέα ελληνική κυβέρνηση, λέγοντας σε όλους τους τόνους ότι αν δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις, θα προκαλέσουν οικονομική ασφυξία υποχρεώνοντάς την έτσι να διαλέξει ανάμεσα στον ταπεινωτικό συμβιβασμό και τον ξαφνικό θάνατο.

Οπως λέει ο γνωστός Αυστριακός οικονομολόγος Στέφαν Σούλμαϊστερ, η συμπεριφορά των ελίτ προς τον Αλέξη Τσίπρα θυμίζει λίγο εκείνη απέναντι στον πρόεδρο της Χιλής Σαλβαντόρ Αλιέντε. Σ’ ένα τόσο δυσμενές περιβάλλον, με τους «εταίρους» να μη διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να καθυποτάξουν το αναιδές μέλος (προφανώς για να μη γίνει ένα θετικό παράδειγμα που θα μεταδοθεί αστραπιαία παντού), με τις ηγεσίες των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων να βαράνε προσοχή στις διαταγές του Σόιμπλε, με τις εγχώριες πολιτικές, οικονομικές και μιντιακές δυνάμεις που υπηρέτησαν τα μνημόνια να παίζουν τον ρόλο των παραρτημάτων των ευρωπαϊκών ελίτ, οι εφεδρείες της κυβέρνησης δεν είναι πολλές.

Υπάρχουν ο λαϊκός παράγοντας που πιέζει για εφαρμογή του προγράμματος και τα κινήματα συμπαράστασης στην Ευρώπη που βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα για την ανασυγκρότηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς και την αποδόμηση της στρατηγικής τής λιτότητας.

Ωστόσο, για να συνεχίσουν να υπάρχουν, να δυναμώνουν και να λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας απέναντι στις επιθέσεις, πρέπει να πειστούν ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει και την ικανότητα να εκμεταλλευτεί τις όποιες αντιθέσεις εμφανιστούν στο εσωτερικό της Ιεράς Συμμαχίας που καθοδηγεί την Ευρώπη και τη βούληση να υπερασπιστεί την πολιτική για την οποία έλαβε εντολή από τους πολίτες, αλλά και την ετοιμότητα να αναμετρηθεί με το ενδεχόμενο να διαψευστεί το αφήγημά της που συμπυκνώνεται στη φράση «ριζοσπαστικές αλλαγές εντός της ευρωζώνης».

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε