Δεν είναι για γέλια…

Του Παντελή Μπουκάλα.

Πολύ συχνά ο χαρακτηρισμός «πλαστές ειδήσεις» ή «fake news» ηχεί μετριοπαθής, ανίκανος να αποδώσει το μέγεθος της βλακείας που διακινεί «νέα» ιδιαζόντως ανερμάτιστα και ασυνάρτητα.

Και δεν έχουμε να κάνουμε με κατασκευάσματα αποκλειστικά των σόσιαλ μίντια, στο πλέγμα των οποίων μπορεί ο καθείς να καπαρώσει ένα μετερίζι και να παίξει το βιολί του, να διασπείρει δηλαδή το μακρύ και το κοντό του, ποντάροντας στην αλήθεια ενός πασίγνωστου πια αφορισμού του ‘Αλμπερτ Αϊνστάιν:

«Δύο τινά είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη ανοησία. Και για το σύμπαν δεν είμαι απολύτως βέβαιος». ‘Εχουμε να κάνουμε και με αποκυήματα της φαντασίας επίσημων μέσων ενημέρωσης, τηλεοπτικών πρωτίστως, που διαθέτουν και φημισμένους δημοσιογράφους. Οι οποίοι δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα αν οι πολιτικές βλέψεις ή οι σκανδαλοθηρικές ορέξεις του καναλιού τους καταντούν συνδιακινητές και νομιμοποιητές «ειδησεογραφικών» προϊόντων που προάγουν τη μαζική αποκολοκύνθωση.

Αίφνης, στις 23 Μαΐου το κοινό του Star, λίγο πριν – λίγο μετά την ευαισθητοποίησή του διά της αφειδούς προβολής παρα-ηλιαζόντων οπισθίων, διάβαζε στις ειδήσεις τον εξής τίτλο: «Φορτηγά με πολεμοφόδια στα Εξάρχεια – Αναρχικοί από τη Γαλλία “εφοδίασαν” τον Ρουβίκωνα». Ολαλά, «ce sont les bolseviques», θα αναφώνησαν κατατρομαγμένοι οι τηλεθεατές με κινηματογραφική πείρα, ενθυμούμενοι όσα έλεγε, επίσης κατατρομαγμένη, μια Ρωσίδα αριστοκράτισσα στο «Πρόσωπο με πρόσωπο» του Ροβήρου Μανθούλη.

‘Οσοι πάλι ταΐζουν την πολιτική τους μνήμη ακόμα και με φαινομενικώς ασήμαντα περιστατικά του δημόσιου βίου, ίσως θυμήθηκαν ότι αν τώρα ανακοινώνονται εισαγωγές όχι γαλλικών κλειδιών αλλά γαλλικών στειλιαριών και σφυριών (αυτά υποτίθεται πως ήταν τα «πολεμοφόδια»), το 2008 καταγγελλόταν στο Ευρωκοινοβούλιο, με λίαν εμπεριστατωμένη ερώτηση ‘Ελληνα ευρωβουλευτή, η εισαγωγή λίθων και πλίνθων από τη γειτονική Ιταλία. Είχαν τελειώσει βλέπετε οι ελληνικές πέτρες, με τις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και οι Ιταλοί αναρχοκουμμουνισταί έσπευσαν να ανεφοδιάσουν τους δικούς μας με κομμάτια από την Αίτνα και τον Βεζούβιο.

Τι είχαν φέρει τα γαλλικά φορτηγά; Γάλατα μακράς διάρκειας, πάμπερ και είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες. «Πολεμοφόδια»… Δεν είναι για γέλια. Δυστυχώς. Για κλάματα είναι. Αλλά για τι να πρωτοκλάψει κανείς. Για τη δημοσιογραφία του αφεντικού ή για τη δημοσιογραφία του αγριοκομματισμού;

Άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ