Για την Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας

Του Δημήτριου Χ. Παυλακούδη*

Η σημερινή μέρα επισήμως είναι αφιερωμένη στον αγώνα για τα δικαιώματα των παιδιών και ειδικότερα στην προσπάθεια καταπολέμησης της παιδικής εργασίας , μιας μάστιγας που απειλεί και καταδιώκει τις ψυχές των παιδιών όχι μόνο στις υπανάπτυκτες αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη .
Ο Κάντ έγραφε κάποτε πως « ο άνθρωπος είναι το μοναδικό πλάσμα που πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί » , ..ομως δυστυχώς για εκατομμύρια παιδία στον πλανήτη το κουδούνι του σχολείου δεν ήχησε ούτε και φέτος και ίσως να μην ηχήσει ποτέ…Ακόμη χειρότερα πολλά παιδιά δεν έζησαν και δε θα ζήσουν την εποχή της αθωότητας ποτέ….Το παιχνίδι στις αλάνες και τις γειτονιές , η χαρά μιας ανέμελης ημέρας παίζοντας ποδόσφαιρο ή κρυφτό με τους συνομηλίκους τους , η ευχαρίστηση μιας συμμετοχής σε μια θεατρική ομάδα , μια σχολική εκδρομή ή οι καλοκαιρινές διακοπές και οι στιγμές διασκέδασης και ψυχαγωγίας χωρίς το άγχος του κόσμου των μεγάλων….φαντάζουν για περισσότερα από 200 εκατομμύρια παιδιών όαση μέσα στην έρημο της καθημερινής καταπίεσης , κακοποίησης και εκμετάλλευσης , όνειρο μακρινό και ανεκπλήρωτος πόθος μέσα στα στενά κελιά της καταναγκαστικής εργασίας και της βαναυσότητας ενός κόσμου που τους κλέβει τη ζωή .
Οι αριθμοί σοκάρουν …..και αφήνουν άφωνη την ανθρωπότητα ….
3ΟΟ εκατομμύρια παιδιών κάτω των 15 ετών εργάζονται για να κρατήσουν στη ζωή τον εαυτό τους και την οικογένειά τους και με μισθούς σκλάβων, και τα παιδιά τα εκμεταλλεύονται κάνοντας κατάχρηση της αδυναμίας τους για αυτοϋπεράσπιση . Είναι αυτά τα παιδιά θύματα της εκμετάλλευσης και της κατάχρησης για την απασχόληση, που σύρονται στην πορνεία ή γίνονται στρατιώτες σε εμφύλιους αλληλοσπαραγμούς και πολέμους…
Τα σκήπτρα στην παιδική εργασία κρατά η Ασία και οι χώρες του Ειρηνικού (122,3 εκατομμύρια παιδιά) και η Αφρική (50 εκατομμύρια) ενώ το φαινόμενο έχει υποχωρήσει -αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο για τέτοια θέματα- στα 5,7 εκατομμύρια παιδιά…
Στις χώρες αυτές, η παιδική εργασία είναι μέρος της καθημερινότητας. Εκατομμύρια ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται να εργάζονται σε διάφορες, κατά κανόνα ανθυγιεινές εργασίες.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικρά παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, από εύπορους πολίτες των λεγόμενων “αναπτυγμένων χωρών”, τόσο στις χώρες του τρίτου κόσμου όπου κατοικούν, όσο και σε άλλες χώρες, όπου προωθούνται παράνομα γι’ αυτό το σκοπό. Μόνο στην Ευρώπη εργάζονται παράνομα από 200 έως 500 χιλιάδες ανήλικες ιερόδουλες.
Το θλιβερό αυτό κατάλογο συμπληρώνουν τα χιλιάδες παιδιά-θύματα που προωθούνται στις “αναπτυγμένες χώρες” αυτού του κόσμου είτε για να χρησιμοποιηθούν σαν πειραματόζωα είτε για εμπορία οργάνων. Ο θλιβερός κατάλογος δε σταματά εδώ . Στο Περού και τη Βολιβία χιλιάδες παιδιά εργάζονται σε ορυχεία κάτω από άθλιες συνθήκες , ενώ στην Κολομβία και το Αφγανιστάν χιλιάδες ανήλικοι στρατολογούνται σε ακραίες στρατιωτικές και εξτρεμιστικές ομάδες επίθεσης προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην .
Η παιδική εργασία στη γεωργία συμβαδίζει πολύ συχνά με μορφές δουλοπαροικίας. Οι πάμπτωχες οικογένειες των χωρικών, που είναι ακτήμονες ή έχουν ελάχιστη δική τους γη και δυσκολεύονται να επιβιώσουν, συχνά παγιδεύονται . Για να ξεπληρώσουν το χρέος τους υποχρεώνονται συνήθως να καταδικάσουν το παιδί τους να δουλεύει για λογαριασμό του εργοδότη. Η προσωπική παιδική δουλεία λόγω χρέους ανθεί σε διάφορα μέρη του πλανήτη: όχι μόνο στη νότια και νοτιοανατολική Ασία αλλά και στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική.
Στον ανεπτυγμένο και προηγμένο κόσμο το σκοτάδι καλύπτει εκατομμύρια παιδικών ψυχων . Στη Βρετανία και τον Καναδά δεκαπεντάχρονα παιδιά κατατάσσονται στο στρατό ως οπλίτες μειωμένου ωραρίου , στη Γερμανία πάνω από 300000 νέοι κυρίως τουρκικής ή αραβικής καταγωγής στερούνται το δικαίωμα στη μόρφωση αναγκαζόμενοι να εργαστούν με εξευτελιστικές απολαβές χωρίς ασφάλιση, στις Η. Π.Α. ο αριθμός των εργαζόμενων παιδιών ή των παιδιών που πέφτουν θύματα κάθε είδους εκμετάλλευσης τετραπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία.
Κι όλα αυτά σε έναν κόσμο που θέλει να παρουσιάζεται ως ανεπτυγμένος , σε κοινωνίς που φαντάζουν προοδευτικές, σε κράτη που αυτοπροσδιορίζονται δημοκρατικά , ενώ στην πραγματικότητα μόνο αυτό δεν είναι ….
Στην Ελλάδα την πατρίδα μας, των μυρίων προβλημάτων, χιλιάδες παιδικές ψυχές ζητιανεύουν στα φανάρια , περιπλανώνται στους δρόμους για να εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ψωμί , προσφέρουν κάθε είδους υπηρεσίες ή εργάζονται χωρίς ασφάλιση φυσικά αγωνιώντας για το αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και αύριο ….
Τι κι αν είναι μετανάστες ή Ελληνόπαιδες , τι κι αν είναι τσιγγάνοι , Χριστιανοί ή μουσουλμάνοι , τι κι αν κατοικούν σε μεγαλουπόλεις ή στην επαρχία . Οι νόμοι μας τους προστατεύουν , αλλά ορισμένοι συμπολίτες μας που κατά τ άλλα το παίζουν πατριώτες τους στερούν το φώς της ζωής , της φημιουργίας και της ελπίδας…..
Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στον αγώνα κατά της παιδικής εργασίας….Κάτι τέτοιο φτάνει ; Σαφέστατα και ΟΧΙ ! Ο αγώνας για τα παιδιά του κόσμου είναι αγώνας καθημερινός. ΝΙΚΗΤΕΣ μπορεί να υπάρξουν μόνον όταν οι κοινωνίες των ανθρώπων ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ που γελούν , που τραγουδούν , που ερωτεύονται , που δημιουργούν , που σπουδάζουν , που εκφράζονται ελεύθερα ….και για να γίνει αυτό πρέπει κάποτε ο κύκλος της υποκρισίας των δήθεν εξευγενισμένων κοινωνιών να σπάσει , οι νόμοι πρέπει κάποτε να εφαρμοστούν και όσοι ζουν εις βάρος των νεανικών ψυχών να πληρώσουν ….
Να διώξουμε κάθε εφιάλτη από τα παιδικά όνειρα όλου του πλανήτη ….και να φέρουμε το φως , τα χρώματα , το χαμόγελο και την ελπίδα που τόσο λείπουν ….σε όλα τα παιδικά μάτια..
*Ο Δημήτριος Χ. Παυλακούδης είναι Φιλόλογος, Μεταπτυχιακός φοιτητής Μεσαιωνικής Φιλολογίας ΑΠΘ, Υποψ . Δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Υπ. Κοινωνικής Πολιτικής Δημ. Παράταξης ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ