Γατόπαρδοι στα καμένα

Του Απόστολου Λυκεσά.

Στις πρώτες «ειδήσεις» που κυκλοφόρησαν μέσα στην τραγωδία της Αττικής δύο ξεχώρισαν με διαφορά.

Η πρώτη αφορούσε την αγορά νέων πυροσβεστικών αεροσκαφών, ιαπωνικών θαρρώ, που θα τα μετασκευάσουμε και θα μας λύσουνε το πρόβλημα. Ολα τα δημοσιεύματα βασίζονται σε δηλώσεις «αξιωματούχων», των οποίων τα ονοματεπώνυμα φυσικά και δεν μαθαίνουμε ποτέ, τόσο σεμνοί είναι οι άνθρωποι. Αλλοι τους λένε «μεσάζοντες», αλλά πάλι δεν κατονομάζονται διότι είναι εύθικτοι, τόσο που μόνο στην υποψία ότι τους υποψιαζόμαστε μπορεί να έχουμε δικαστικά ντράβαλα.

Για να αποφευχθούν τέτοια φαινόμενα εννοείται ότι πρέπει να παρατάξεις στους δημόσιους οργανισμούς ανθρώπους ηθικά ατσαλένιους ή και από τιτάνιο, αλλά έχουμε λίστα οδυνηρών παραδειγμάτων ότι κι αυτά τα «κράματα» λιώνουν σε κάποιες θερμοκρασίες.

Υπάρχει όμως η λαϊκή φαντασία που στήνει αναχώματα και ζώνες ηθικής πυροπροστασίας των «ευαίσθητων» συνειδήσεων: λέει ο πρώτος «και γιατί να εισαγάγουμε αεροπλάνα και να μην τα παράξουμε στη χώρα μας που θα μας έρθουν και φτηνότερα;», αλλά ο αμέσως επόμενος έχει τη φτηνότερη και ακόμη πιο προχωρημένη λύση «να κλείσουμε σε ένα εργαστήριο βιολόγους και δασολόγους και να μη βγουν από εκεί αν δεν μας δώσουν ένα υβρίδιο μαύρης πεύκης, της οποίας οι βελόνες δεν θα ξεραίνονται ποτέ και το ρετσίνι που θα παράγουν θα είναι άκαυτο, οπότε δεν σώζουμε μόνο τη χώρα μας αλλά όλο τον πλανήτη». Ισως να ήταν μια λύση ο σύγχρονος Ελληνας που ισχυρίζεται ότι πούλησε εξωγήινη τεχνολογία στις ΗΠΑ, τα κονόμησε, αλλά εμείς είμαστε αχάριστοι και δεν τα θέλουμε τα δισεκατομμύριά του.

Η δεύτερη είδηση αφορούσε τον βωξίτη. Το βουνό κάηκε, έτσι διαδόθηκε με ταχύτητες μεγαλύτερες της πυρκαγιάς, διότι κάποιοι θέλουν να εξορύξουν το πολύτιμο μέταλλο. Ειλικρινά δεν γνωρίζω πόσο βωξίτη κρύβει στα σπλάχνα του το βουνό και το κακό είναι ότι δεν το γνώριζαν και όσοι διέδωσαν τις σχετικές φήμες. Πολύ φοβάμαι πάντως ότι το βουνό και οι άνθρωποι που θα αντιδρούσαν στην παρακάτω προοπτική θα κινδύνευαν περισσότερο αν κάποιος «επενδυτής» προσέγγιζε την όποια κυβέρνηση τάζοντας ότι καταστρέφοντας το βουνό (θυμηθείτε τις Σκουριές) θα αύξανε το ΑΕΠ της κατεστραμμένης οικονομικά χώρας.

Οι δύο ειδήσεις μάς δίνουν μία εξήγηση για τις αιτίες που δημιούργησαν την τραγωδία και μία καθησυχαστική απάντηση στο πρόβλημα. Και οι δύο εξασφαλίζουν την ανεμελιά ότι «όλα πρέπει ν’ αλλάξουν, για να μείνουν όλα ίδια» όπως έγραφε στον «Γατόπαρδο» ο Τζουζέπε Τομάζι ντε Λαμπεντούζα. Στις μέρες των καλούμενων σόσιαλ μίντια αρκεί να βρει κάποιος δέκα «φίλους» που να δηλώνουν ότι γεύονται ήδη τούτη τη μελλοντική ευδαιμονία. Είναι ένα βήμα για να ονομαστεί γκουρού του μέλλοντος και δεν απέχει διόλου από τους φρικώδεις που δημοσίευαν φωτογραφίες καμένων παιδιών πιστεύοντας ότι κάνουν αποκαλυπτική δημοσιογραφία.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ