My Twitter Feed

28 Μαρτίου, 2024

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Σοκ από το λουκέτο στη SONOCO! -

Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Παιονία: Η ιστορία σε λεύκωμα Χρ. Ίντου -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Ο ΣΥΡΙΖΑ για τον αξονικό του ΓΝΚ -

Τετάρτη, 27 Μαρτίου, 2024

Σε καινοτόμο έργο η ALUMIL -

Δευτέρα, 25 Μαρτίου, 2024

“Άδειασμα” από τον Γ. Φλωρίδη -

Σάββατο, 23 Μαρτίου, 2024

Παππάς: Παράνομες οι καταλήψεις -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Στα Λατσιά αντιπροσωπεία του -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Δ. Κιλκίς: Σε δράση τα μηχανήματα -

Παρασκευή, 22 Μαρτίου, 2024

Αχρείαστη πολυτέλεια…

Pappas Tasos1Του Τάσου Παππά.


«Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τ’ άλλα». Τη φράση του Τσόρτσιλ επικαλούνται οι φανατικοί υπερασπιστές των σύγχρονων κοινοβουλευτικών συστημάτων, κάθε φορά που ασκείται κριτική για το ύφος και το ήθος της διακυβέρνησης και για την αναιμική στάση των θεσμών απέναντι στις παντοδύναμες ομάδες της πολιτικής και του χρήματος. Με τον τρόπο αυτό κάνουν το «κομμάτι» τους στο πλήθος χρησιμοποιώντας δανεική σοφία και ταυτοχρόνως αποστομώνουν τους αντιπάλους τους, στιγματίζοντάς τους είτε ως αιθεροβάμονες είτε ως εξτρεμιστές. Είναι σαν να τους λένε «τι θέλετε επιτέλους; Οτιδήποτε διαφορετικό δοκιμάστηκε απέτυχε παταγωδώς (υπαρκτός σοσιαλισμός), ενώ οι θεωρίες περί άμεσης δημοκρατίας είναι για να διδάσκονται στα πανεπιστήμια ή για να απασχολούν τους μερακλήδες ειδικούς περί το αντικείμενο σε διεθνή σεμινάρια, αλλά είναι ανεφάρμοστες στις σημερινές συνθήκες».

Το δίδαγμα; Προσαρμοστείτε σ’ αυτό που υπάρχει και αφήστε κατά μέρος τις ριζοσπαστικές αντιλήψεις γιατί καιροφυλακτούν οι εχθροί του κοινοβουλευτισμού, δηλαδή τα δύο άκρα, η αστάθεια, το χάος. Συνεπώς, όλοι όσοι θεωρούν ότι η συνεχής συρρίκνωση της δημοκρατίας στα όρια της τυπικής λειτουργίας της συνιστά κίνδυνο πρώτης γραμμής οφείλουν να σταματήσουν να σχολιάζουν, να γκρινιάζουν, να διεκδικούν. Μ’ άλλα λόγια, δεν πρέπει να προβληματίζονται για τα μεγάλα ποσοστά αποχής στις εκλογικές διαδικασίες, για τη μετατροπή του Κοινοβουλίου σε γραφειοκρατική μηχανή παραγωγής νομοσχεδίων και σε όργανο διευθέτησης συμφερόντων, για τους εκβιασμούς των κυβερνήσεων στους βουλευτές (ή ψηφίζετε ή πέφτουμε), για τη μαζική προβολή, με τη συνέργεια των επικοινωνιακών δικτύων, τρομοκρατικών διλημμάτων (ή εμείς ή το χάος), για τη δράση των κρυφών και ανεύθυνων (με την έννοια της μη λογοδοσίας) μηχανισμών της οικονομικής εξουσίας, για την αλληλέγγυα συνενοχή της πολιτικής, της μιντιακής και της επιχειρηματικής ελίτ, για την καλπάζουσα τάση ενίσχυσης του αυταρχισμού, της καταστολής και της παρακολούθησης στο όνομα της ασφάλειας και της πολιτικής σταθερότητας, για τη μείωση του ειδικού βάρους και της επιρροής των κομμάτων και των συνδικάτων, για τη δαιμονοποίηση κάθε διαφορετικής άποψης.

Με τη λογική τους είμαστε αναγκασμένοι (ελλείψει εναλλακτικής) να δεχτούμε ότι όλα αυτά και πολλά άλλα που έχουν μετατρέψει τα πολιτεύματα σε σκελετωμένες απομιμήσεις ενός ελκυστικού μοντέλου, είναι φυσιολογικά, δεν σηκώνουν διόρθωση και πολύ περισσότερο δεν είναι ανατρέψιμα.

Ενα μικρό δείγμα του εκφυλισμού της ουσίας της δημοκρατίας είδαμε αυτές τις μέρες στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ενα πολυνομοσχέδιο που παρουσιάστηκε (ψευδώς) ως προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της δόσης και περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αλλάζουν πρακτικές και συνήθειες δεκαετιών, αλλά και διατάξεις ευάλωτες στην υποψία περί συναλλαγής (τράπεζες) δεν κρίθηκε σκόπιμο από την ηγεσία της κυβέρνησης να απασχολήσει το υπουργικό συμβούλιο, κατατέθηκε μεσάνυχτα, συζητήθηκε μία μέρα στην αρμόδια επιτροπή και μία μέρα στην ολομέλεια του σώματος. Στα γρήγορα και όπως, όπως για να είμαστε εντάξει με τους τύπους. Τα υπόλοιπα είναι πολυτέλεια, αχρείαστη σε περίοδο κρίσης.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε