Ελιά ή κεντροδεξιά

Tου Στέφανου Τζουμάκα.

Χθες 10 Δεκέμβρη του 2013, συγκεντρώθηκε στην Αθήνα ο κόσμος της νέας Κεντροδεξιάς. Οι παράγοντες του  συστήματος της διαπλοκής και των μεταλλαγμένων πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων τρέφουν αυταπάτες  και λογαριάζουν χωρίς τη θέληση του προοδευτικού κόσμου.

Θεωρούν δε ορισμένοι  εξ’ αυτών ότι ένα νέο πλυντήριο θα τους διασώσει. Η παρασιτική ολιγαρχία τρίβει τα χέρια της, οι καναλάρχες επίσης. Το ίδιο και η  στρατευμένη δημοσιογραφία καθώς  επίσης και οι ελάχιστες, ευτυχώς, διατεταγμένες εταιρίες δημοσκοπήσεων. Όλοι οι προαναφερθέντες χορηγοί  με το αζημίωτο, έχουν  ήδη τεθεί στην υπηρεσία  των  μανδαρίνων του συστήματος.

Τους έφερε αερόστατο στο κέντρο των Αθηνών και ευρέθησαν προ μεγάλης εκπλήξεως!

Ομολόγησαν πρόσφατα ότι βρέθηκαν ενώπιον μιας κατεστραμμένης χώρας. Ως διδάσκαλοι ορισμένοι δεν γνωρίζουν τίποτε για τα αίτια. Ως  πολιτικοί  που εφάρμοσαν πολιτικές υπέρ των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού συστήματος,   εμφανίζονται λες και  ήταν σε άλλη χώρα, όταν ορισμένοι  εξ’ αυτών ψήφιζαν και εφάρμοζαν, άλλοι δε προέτρεπαν για  πιο γρήγορα και άλλοι υποστήριζαν το μονόδρομο και εμφανιζόταν ως αυτόκλητοι σωτήρες της χώρας την οποία διέλυσαν με τις επιλογές τους.

Σε κοινή πορεία με τους αετονύχηδες του χρηματιστηρίου, με παράγοντες και τα δίκτυα τοπικών και περιφερειακών  βαστάζων μιας εκτεθειμένης  νομενκλατούρας.

Και με τα απομεινάρια του μνημονιακού και μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ.

Για τους  απολογητές  δεν έχει και τόση σημασία, κυρίως αφορούν σε οπαδούς και μωροφιλόδοξους.

Και όσον αφορά στον καημό ορισμένων  φίλων του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού, της πρώην  ΕΑΡ, και του πρώην Συνασπισμού του 1989, που προσέρχονται  έστω και στα ερείπια, ουδείς ψόγος. Η κουλτούρα της διαρκούς ήττας είναι ένα παλιό σαράκι

… Δεν ξέρουν μόνο τη θεωρία του Γκράμσι για το πολιτικό μεταμορφισμό. Την έχουν κάνει βίωμα και τρόπο ζωής  για πολλές δεκαετίες. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία αυταπάτη ότι, αυτή τη φορά,  έφτασαν στη σωστή πλευρά!

Για το μετέωρο βήμα των νεόκοπων της νεωτερικότητας και της απόπειρας να  προωθηθεί από ορισμένους τιποτόφρονες η κοινωνία  των ευκαιριατζήδων – άρπαξε και συ μια ευκαιρία – ως δήθεν εκσυγχρονισμός, εκρίθη και αποδοκιμάστηκε από όλους πλην των αμοραλιστών.

Είναι γνωστό ότι η  συνενοχή είναι ένα από τα πιο αρνητικά συναισθήματα.

Για τους ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ του πρώην ΠΑΣΟΚ, παρότι ξέρουν ότι δεν τους ξεπλένει ούτε ο ΝΙΑΓΑΡΑΣ, είναι κατανοητά τόσο το αδιέξοδο όσο και η απόπειρα να παρουσιαστούν ως άλλοι από αυτοί που είναι. Όσο και αν επιχειρούν  να μεταμορφώνονται.

Χωρίς αρχές, καιροσκόποι και με αναλγησία οδήγησαν σε διάλυση την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Είναι μαζί  με τους  έχοντες και κατέχοντες. Το δείγμα γραφής και το πραγματικό όνομά τους  είναι ευανάγνωστο: ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ,  ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑΣ και ΕΤΑΙΡΟΙ  σε  επιλογές για  λογαριασμό των  μειοψηφιών συγκεκριμένων συμφερόντων…

Για τη χρηστή διοίκηση, για την οικονομική  και κοινωνική ανάκαμψη, οι πολίτες θα ανταποδώσουν τα δέοντα, με πολιτικούς όρους,  για τη νέα ύβρη που επιχειρούν.

Οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, και ιδιαίτερα η νεολαία, βρίσκουν ολοένα και περισσότερο τη δύναμη τους μετά από αυτό το εθνικό, κοινωνικό  και οικονομικό στραπάτσο που υπέστησαν και ανασυντάσσονται. Με άμεση προτεραιότητα, να ξαναπάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να  αναζητήσουν εργασία μέσα και έξω από τη χώρα, για να ζήσουν και να λειτουργήσουν ως άνθρωποι και ως  πολίτες. Χωρίς μεταλλαγμένους, μανδαρίνους, μεσολαβητές και εγγυητές.

Για να φτιάξουν οι ίδιοι, στη συνέχεια, το μέλλον τους και τις ελπίδες τους.

Άρθρο στο tvxs.gr