To άσπρο-μαύρο της…

…προπαγάνδας.

Του Τάσου Παππά.

Οποιος επιχειρήσει να περιγράψει το σκηνικό της πρώτης φάσης της Μεταπολίτευσης, θα βρει αρκετά πράγματα στον δημόσιο λόγο των πρωταγωνιστών, που όταν ειπώθηκαν, δίχασαν, προκάλεσαν θόρυβο, δημιούργησαν πολωτική ατμόσφαιρα, σήμερα όμως θεωρούνται τελείως αβλαβή και σχολιάζονται με σκωπτικό τρόπο. Από το «μεθύστακας Παπανδρέου» της Δεξιάς στη δεκαετία του ’70, μέχρι το «εσείς δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε» του Μ. Κουτσόγιωργα στην εναρκτήρια κυβερνητική περίοδο του ΠΑΣΟΚ και από το «θα σας πάρει το ΠΑΣΟΚ τα σπίτια σας» που διακινούσε η προπαγάνδα της συντηρητικής παράταξης, μέχρι το «η Δεξιά έχει τοποθετηθεί οριστικώς στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας» του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Τώρα τα θυμόμαστε και γελάμε, τότε όμως κάποιοι τα έλεγαν σοβαρά και τα πίστευαν. Κάπως έτσι η πολιτική ζωή της χώρας κινήθηκε στη μανιχαϊκή λογική του άσπρου-μαύρου, της κόλασης και του παράδεισου, των μπλε και των πράσινων καφενείων. Κάπως έτσι τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού συνέδεσαν την παραμονή τους στην εξουσία με την προαγωγή του εθνικού συμφέροντος και τη σταθερότητα της δημοκρατίας. Ο αντίπαλος έπρεπε να στιγματιστεί ως αποσυνάγωγος.

Φαίνεται ότι κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ εζήλωσαν τη δόξα των προηγούμενων. Από την προεκλογική περίοδο του 2012 και εξαιτίας της εκτόξευσης του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδυθεί σ’ έναν αγώνα αμφισβήτησης μιας βασικής αρχής του δημοκρατικού πολιτεύματος: της ομαλής εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία. Περί αυτού πρόκειται. Το αν γίνεται συνειδητά ή όχι, το αν είναι προϊόν πολιτικού πανικού ή έχουμε να κάνουμε με χαλασμένα μυαλά , δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα μετράει.

Στην αρχή εμφάνισαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως εχθρό της Ευρώπης επειδή έχει διαφορετική αντίληψη για τη θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. Στη συνέχεια είχαμε τις καταγγελίες για υπόγειες αιμομικτικές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την κινηματική ανυπακοή και την τρομοκρατία. Αργότερα το ρεπερτόριο εμπλουτίστηκε με την πρόβλεψη ότι αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η δημοκρατία θα κλονιστεί και η χώρα θα οδηγηθεί στον όλεθρο. Οι οπαδοί αυτής της άποψης μας προτρέπουν μάλιστα να ακολουθήσουμε τον δρόμο που θα πάρουν αυτοί: να εγκαταλείψουμε τη χώρα για να γλιτώσουμε! Το καλαμπούρι το ξεκίνησε ο Θ. Πάγκαλος, το συντήρησαν διάφοροι(-ες) απίθανοι(-ες) τύποι και τύπισσες που θέλουν να πλασαριστούν και ως εκφραστές του νέου στην πολιτική και προχτές ο πρώην υπουργός τού «όλοι μαζί τα φάγαμε» έφτασε στο σημείο να γράψει στο «Βήμα» ότι «σήμερα βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας απόπειρας ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που εκδηλώνει ανερυθρίαστα τέτοιες προθέσεις». Το επόμενο βήμα -λογική κατάληξη της συλλογιστικής τους- θα είναι να ζητήσουν να κηρυχθεί παράνομο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εσχάτως, επιστρατεύτηκε το άλλο μεγάλο όπλο, η θρησκεία. Ανθρωποι που βασίμως υποψιαζόμαστε ότι έχουν παραβιάσει τις εννιά από τις δέκα εντολές (μόνο το «ου φονεύσεις» τηρούν ακόμη) απαιτούν από τον Τσίπρα να δηλώσει σε ποιο Θεό πιστεύει: είναι ορθόδοξος, καθολικός, άθεος, αγνωστικιστής, δωδεκαθεϊστής, βουδιστής, μουσουλμάνος, χιλιαστής; Τι είναι εν πάση περιπτώσει, γιατί οι ψηφοφόροι πρέπει να ξέρουν. Σκοπεύει, αν γίνει πρωθυπουργός, να σεβαστεί την πίστη των πολιτών ή μήπως προτίθεται να καταργήσει τη θρησκεία, να μετατρέψει τις εκκλησίες σε πολιτιστικά κέντρα, να κλείσει τα κατηχητικά, να φυλακίσει τους κληρικούς, να αντικαταστήσει τον σταυρό με το καλάσνικοφ των τρομοκρατών; Θα μπορούσε να είναι μια αναπαλαιωμένη γραφικότητα σε συνέχειες. Μήπως όμως είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ