O Ρόλος του προπονητή στίβου
Γράφει ο Πλούταρχος Σαρασλανίδης, αναπληρωτής καθηγητής – προπονητικής κλασικού αθλητισμού.
Με αφορμή την γενική συνέλευση του Συνδέσμου των προπονητών στίβου Βορείου Ελλάδος καταθέτω τον προβληματισμό μου για τον σημερινό ρόλο του προπονητή στίβου και τις προτάσεις μου για αναβάθμηση του ρόλου μας.
Σήμερα ο προπονητής στίβου, ο άνθρωπος που δημιουργεί και διαπαιδαγωγεί αθλητές, δυστυχώς είναι περισσότερο υποβαθμισμένος από το παρελθόν και χωρίς κατοχύρωση …
Πριν από λίγους μήνες, σε συνέντευξη τύπου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προπονητών Αθλημάτων (ΠΟΠΑ), παρουσιάσθηκαν τα προβλήματα των προπονητών, που είναι κοινά στη χώρα μας. Μεταξύ των άλλων ανέφεραν ότι οι προπονητές είναι έρμαια των διαθέσεων των διοικήσεων ομοσπονδιών – σωματείων και ότι οι αμοιβές, όταν καταβάλλονται, συνήθως είναι πενιχρές έως γελοίες…
Παράλληλα ο ΠΟΠΑ πρότεινε:
- Πρέπει να κατοχυρωθεί το επάγγελμα. Για να διασφαλισθεί ότι εργασία θα βρίσκουν μόνον οι προπονητές κάτοχοι αδείας ασκήσεως επαγγέλματος και να υπάρχει έλεγχος και εφαρμογή ποινών στους παραβάτες.
- Επιβάλλεται οι προπονητές να έχουν:
-Δικαίωμα στην εργασία μ’ ελάχιστο όριο αμοιβής ανά κατηγορία προπονητών (Α’, Β’ Γ’), ταυτόχρονα με υποχρεωτικά συμβόλαια εργασίας.
-Δικαίωμα στην ασφάλιση και στην συνταξιοδότηση, όσοι δεν εργάζονται σε άλλη ασφαλισμένη εργασία
- Ο προπονητής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων στο χώρο του αθλητισμού και για την επιλογή των προπονητών των εθνικών ομάδων.
Στη διαδικασία επιλογής πρέπει: α) να έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν ως υποψήφιοι όσοι προπονητές επιθυμούν,
β) να ορίζονται τα προσόντα που πρέπει να διαθέτουν οι υποψήφιοι και γ) η επιλογή να γίνεται από επιτροπή, η οποία θ’ αποτελείται από εκπροσώπους της ομοσπονδίας και του οικείου συνδέσμου προπονητών.
Από τις παραπάνω προϋποθέσεις ουσιαστικά καμία δεν εφαρμόζεται από τον ΣΕΓΑΣ και τα σωματεία και, δυστυχώς, ο Σύνδεσμος μας είναι απών από την διεκδίκηση βασικών θεσμικών αιτημάτων μας…
Πιστεύω πως ήλθε η ώρα ώστε το νέο Δ.Σ. του Συνδέσμου μας να δεσμευθεί ότι θα διεκδικήσει τα δικαιώματα των προπονητών, από την Ομοσπονδία μας που, όπως η ίδια ανακοινώνει, έχει περισσότερα έσοδα από την μεγάλη επιτυχία των μαζικών αγώνων δρόμου (Μαραθωνίου – Ημιμαραθωνίου – run Greece) και λιγότερα έξοδα για πολλούς από τους πρωταθλητές μας, με βάση τον πρόσφατο επιτυχημένο «θεσμό» που υλοποίησε η Ε.Ο.Ε. Αναφέρομαι στο θεσμό του θετού γονέα από επιχειρήσεις – φυσικά πρόσωπα της χώρας μας και της χορηγίας από την Δ.Ο.Ε. στους κορυφαίους πρωταθλητές μας όλων των αθλημάτων.
Σήμερα στο χώρο των προπονητών του αθλήματος μας έχουν διαμορφωθεί άνισες συνθήκες για όλους τους προπονητές που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αθλητές των αγωνιστικών κατηγοριών. Με βάση τις αποδοχές του ΣΕΓΑΣ (θεσμός του σωματειακού προπονητή και του συνεργάτη προπονητή) ο μισθός έχει ευτελισθεί σε 150-250 Ευρώ τον μήνα… Παράλληλα οι προπονητές των ακαδημιών (προαγωνιστικές κατηγορίες) που αμείβονται με τις συνδρομές των παιδιών έχουν μηνιαίες αποδοχές από 250-400Ευρώ το μήνα.. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι ο ΣΕΓΑΣ πρόσφατα καθιέρωσε τον θεσμό των έκτακτων αμοιβών (πριμ) σε προπονητές για διακρίσεις των αθλητών τους σε δύο επίπεδα:
α. του αναπτυξιακού αθλητισμού (Π-Κ, Ε-Ν) για διακρίσεις σε Πανελλήνιους και διεθνές αγώνες (για τους 40 πρώτους προπονητές θα δοθούν 50.000Ευρώ)
β. του πρωταθλητισμού για συμμετοχή στην εθνική ομάδα Α-Γ και για διεθνείς διακρίσεις (για την συμμετοχή στην εθνική ομάδα ενός αθλητή ο προπονητής θα πάρει 200-300 Ευρώ)
Και ενώ ο θεσμός των πριμ λειτουργεί ως συμπληρωματικό κίνητρο για τους προπονητές, οι προβλεπόμενες αμοιβές είναι ελάχιστες και ουσιαστικά χάνουν την αποτελεσματικότητα τους.
Σύμφωνα με τα παραπάνω δεδομένα και πέρα από το θεσμικό πλαίσιο, για την τυπική κατοχύρωση του επαγγέλματος σε όλους τους προπονητές, πρέπει να «παλαίψουμε» για την οικονομική αναβάθμιση του προπονητή των αγωνιστικών κατηγοριών (αναπτυξιακού αθλητισμού και πρωταθλητισμού) γιατί σήμερα ΔΕΝ έχει ουσιαστικό κίνητρο να παραμείνει στο χώρο γυμνάζοντας αθλητές από το επίπεδο αυτών που πιάνουν τα όρια συμμετοχής στα πανελλήνια πρωταθλήματα έως και το επίπεδο αυτών που εκπροσωπούν την χώρα μας σε διεθνείς αγώνες.
Πιο συγκεκριμένα προτείνω:
- Οι μισθοί των σωματειακών προπονητών να επανέλθουν στα επίπεδα του χαμηλότερου βασικού μισθού και να δίνονται με βάση την κλιμάκωση των προπονητών σε Α΄-Β΄- Γ΄ κατηγορία
- Τα πριμ των προπονητών να αυξηθούν σε σημαντικό ποσοστό έτσι ώστε να αποτελούν πραγματικό κίνητρο για να παραμείνουν στο χώρο οι προπονητές
Επίσης το πριμ να είναι ενιαίο (για αναπτυξιακό αθλητισμό και πρωταθλητισμό) και να περιλαμβάνει:
α. τα Πανελλήνια πρωταθλήματα όλων των αγωνιστικών κατηγοριών(εκτός των ΠΠ-ΠΚ)
β. τους διεθνείς θεσμικούς αγώνες-στόχους της Ομοσπονδίας σε όλες τις αγωνιστικές κατηγορίες
