My Twitter Feed

3 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

“Μέτρα πριν το άνοιγμα σχολείων” -

Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, 2021

ΑΚΕ: Διαφοροποίηση στο ΣΕΝΚ -

Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, 2021

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

O ΔΟΛ και o Β. Μουλόπουλος

lykesas-apostolosΤου Απόστολου Λυκεσά.


«Τι στα κομμάτια θέλει ο Βασίλης Μουλόπουλος και πάει και μπλέκεται σε τούτη την ιστορία;» ρωτάνε οι καλόπιστοι.

Και τι «κομμάτια» προσδοκά να μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας το βουβό «ok» στο στέλεχός του, αναλαμβάνοντας το πολιτικό βάρος για τη διάσωση (;) ενός οργανισμού που κουβαλά αμαρτίες του παρελθόντος και ένα κολοσσιαίο –όχι μόνο για τα μέτρα του Tύπου- χρέος που υπερβαίνει τα 200 εκατομμύρια; Η απορία αυτή είναι των ψύχραιμων.

Αν είναι προφανές ότι ο Β. Μουλόπουλος δεν θα αναλάβει τη δημοσιογραφική διαχείριση του θνήσκοντος δεινοσαύρου, άλλο τόσο είναι εμφανής η προσποίηση του ΣΥΡΙΖΑ να δείξει ότι δεν αδιαφορεί για τους πόνους του… προλεταριάτου που τραβούσε τα κουπιά της ναυαρχίδας του συστήματος.

Η «αποστολή» Μουλόπουλου μοιάζει με βοήθεια που έχει χαρακτήρα «επιδόματος αλληλοβοήθειας» ή διακριτική επιχορήγηση.

Η προσδοκία είναι εμφανής και καθίσταται περισσότερο ορατή, αν κρίνουμε από τα ίδια τα αιτήματα των ανώτερων κλιμακίων του ΔΟΛ ή και των απλών εργαζομένων, όπως αυτά είχαν κατατεθεί δημοσίως διά ανακοινώσεων, υπογραφών ή και των παρασκηνιακών κινήσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αρχικά, μπορεί να λέει από τις κουίντες ότι προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει μόνο ο ΔΟΛ. Φανερά όμως θα έχει να αντιμετωπίσει την κατηγορία ότι προσπαθεί να ελέγξει τον Τύπο και, στην καλύτερη, ότι τον καθοδηγεί διά της πλαγίας.

Άγνωστο, επίσης, αν στο πίσω μέρος του μυαλού αυτών που επεξεργάστηκαν και συμφώνησαν στην αποστολή Μουλόπουλου υπάρχει, εν είδει απορίας έστω, η σκέψη ότι γιατρεύοντας τον πληγωμένο λέοντα έχεις την προσδοκία ότι θα μετατραπεί αυτομάτως σε συλλέκτη ραπανιών.

Εννοείται ότι προφανώς η όποια λύση δεν θα προέλθει εύκολα από τις τράπεζες, όχι μόνο γιατί κανένας πια δεν βάζει το χέρι του στο σακί με τα φίδια αλλά, επιπλέον, διότι αν κάτι τέτοιο συμβεί, το πολιτικό πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο απέναντι σε μια κοινωνία αρκούντως –και με τα δίκια της- θυμωμένη και εξοργισμένη από την παράταση των παθών της.

Για τον ίδιο τον Βασίλη Μουλόπουλο είναι κατανοητό μεν ότι έζησε τη μισή ζωή του στον ΔΟΛ και έχει ένα ενδιαφέρον, ακόμη κι αν αυτό περιορίζεται στον αλτρουισμό του για τους συναδέλφους του που κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, ο οποίος δεν είναι πια λεωφόρος αλλά οι βαλτότοποι της Λουιζιάνας.

Υπάρχει όμως πάντα και το Ύστερα, το Μετά, το οποίο ο ίδιος μπορεί να μην του δίνει σημασία, να προσφέρεται θυσία για φυσήξει έστω μια αύρα θαλασσινή για να αποπλεύσουν τα καράβια, μπορεί να είναι αποφασισμένος να αντέξει χάριν των παλιών καλών καιρών τις λοιδορίες, τις επιθέσεις, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, τα βιτριολικά σχόλια και τις ανοίκειες επιθέσεις… αλλά το Ύστερα, το Μετά έχουν μια δυναμική η οποία για την ώρα λουφάζει και ξέρει να κάνει υπομονή.

Για να μην υπενθυμίσουμε και το κλασικό «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος».

Εν ολίγοις, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Βασίλης Μουλόπουλος ενεπλάκησαν σε μια μάχη με αβέβαιο αποτέλεσμα, ακόμη και στην περίπτωση επιτυχίας.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε